«Υπάρχει κι άλλος που κάθεται χωρίς δουλειά, με λίγη δύναμη και με περίσσια φτώχεια και πάντα έχει ανάγκη από βοήθεια. Κι όμως ο Κύριος τον βλέπει με συμπάθεια, τον ανορθώνει απ’ την αθλιότητα του, τον ανυψώνει κι όλοι μένουν έκθαμβοι γι’ αυτόν». Σοφία Σειράχ 11: 12-13

Η περικοπή αυτή συναντάται στο βιβλίο Σοφία Σειράχ.* Αξίζει όμως να το προσέξουμε, μια και είναι σύμφωνο με τη χριστιανική διδασκαλία. Το συγκεκριμένο εδάφιο ισοπεδώνει τις ανισότητες μεταξύ των ανθρώπων. Ο Θεός ποτέ δεν αδιαφορεί και  δεν ξεχνά να προσφέρει βοήθεια σε όσους πραγματικά Τον αναζητούν. Ο Κύριος μεριμνά για μας κάθε μέρα και μας φροντίζει, ανεξαρτήτως ποια είναι η δουλειά μας και  πόση δύναμη έχουμε. Ο Κύριος δεν ενοχλείται, αν βρισκόμαστε διαρκώς στο κατώφλι Του και Του ζητούμε βοήθεια. Δεν πρόκειται να πει ο Θεός Δημιουργός στο δημιούργημά Του, κουράστηκα να σε βοηθώ ή βαρέθηκα να συγχωρώ τις αμαρτίες και τα λάθη σου. Οι ανάγκες μας για τον Θεό Πατέρα είναι ευκαιρία για να μας βοηθήσει και κινητοποιούν την ενεργή συμπαράστασή Του. Βλέπει με συμπάθεια τον ταλαίπωρο άνθρωπο που λύγισε από τα προβλήματα, ακόμη κι όταν αυτά οφείλονται σε προσωπικά του λάθη και τον ανυψώνει. Τον ανορθώνει από την ψυχική του κατάντια και όχι μόνο. Τον ανυψώνει σε κάθε τομέα της ζωής του, ώστε όλος ο κόσμος να μένει έκθαμβος από την πρόοδο του ανθρώπου αυτού. Αυτός είναι ο Κύριος, ποιος μπορεί να τον περιορίσει, «οι έσχατοι θα γίνουν πρώτοι».

* Το βιβλίο ανήκει στα δευτεροκανονικά κείμενα και δεν συμπεριλαμβάνεται στην Αγία Γραφή.