Γράφει ο Εκατόνταρχος
«Ο Κύριος είπε στο Μωυσή: στείλε ανθρώπους να κατασκοπεύσουν τη Χαναάν» (Αριθμοί 13:1).
Ο Θεός ηγείται πάντοτε των στρατευμάτων του λαού του και ζητά από το Μωυσή να αποστείλει κατασκόπους. Όταν επέστρεψαν οι κατάσκοποι, οι δέκα από τους δώδεκα μιλούσαν για τη δύναμη και τη γιγαντόσωμη εμφάνιση των κατοίκων της Χαναάν. Ο λαός Ισραήλ μολονότι υπήρξε μάρτυρας πρωτοφανών θαυμάτων που έλαβαν χώρα στην Αίγυπτο του Φαραώ και στην έρημο, τώρα σαν «μουλάρι ασύνετο» αρνείται να προχωρήσει για να λάβει τη δωρισμένη από το Θεό γη, τη γη της υπόσχεσης. Όλοι οι έμπειροι άνδρες του Ισραήλ, εκείνοι που βίωσαν μοναδικά γεγονότα, που ξέφυγαν με θαυμαστό τρόπο από τη σκλαβιά, φοβόντουσαν να προχωρήσουν μπροστά και δίσταζαν να εμπιστευτούν το λόγο που ο Κύριος μέσω του Μωυσή απήγγειλε. Η τιμωρία τους γνωστή: κανένας από εκείνη τη γενιά, ο οποίος ήταν άνω των είκοσι ετών, πλην του Ιησού του Ναυή και του Χάλεβ δε θα εισερχόταν στη γη της επαγγελίας.
Για σκεφτείτε το παραπάνω περιστατικό στη συλλογική ζωή της εκκλησίας και του καθενός μας ξεχωριστά. Στην εκκλησία, άνθρωποι που κάποτε ως νέοι προχωρούσαν από νίκη σε νίκη, έζησαν θριαμβευτικές στιγμές με τον Κύριο, τώρα αποσβολωμένοι γίνονται εμπόδιο σε νεότερες γενιές να ζήσουν τη δική τους ιστορία με το σωτήρα τους. Στην προσωπική μας ζωή πάλι, πόσες φορές δε νιώσαμε το άγγιγμα του σωτήρα να μας προστατεύει από τις κακοτοπιές, όμως δειλιάζουμε να πάμε ένα μόνο βήμα παρακάτω. Η εκκλησία του Χριστού θα προχωρήσει μπροστά και θα γνωρίσει ξανά νίκες, μήπως όμως θα απουσιάζουν άνθρωποι μιας γενιάς; Εύχομαι όχι της δικής μου. Όταν οι Ισραηλίτες αντιλήφθηκαν το σφάλμα τους και αφότου τους ανακοινώθηκε η τιμωρία, ξεκίνησαν να εισέλθουν στη γη της επαγγελίας με δική τους πρωτοβουλία, όμως όπως ήταν φυσικό ηττήθηκαν.
Έπειτα από σαράντα χρόνια, ο Ιησούς του Ναυή που κατ’ εντολή του Θεού ηγείτο στο λαό Ισραήλ, έστειλε εκ νέου κατασκόπους στη γη Χαναάν. Αυτή τη φορά, γνωρίζουμε μέσα από τις σελίδες της Παλαιάς Διαθήκης τα πράγματα από τη σκοπιά των κατοίκων της γης Χαναάν. Κάπως έτσι μετέφεραν οι κατάσκοποι την κατάσταση των κατοίκων της Ιεριχούς της καλύτερα οχυρωμένης πόλης της γης Χαναάν: «έπεσε το ηθικό μας και κανένας δεν έχει το θάρρος να σας αντιμετωπίσει». Οι γίγαντες έτρεμαν, αλλά οι Ισραηλίτες χρειάστηκαν περισσότερο από σαράντα χρόνια να το αντιληφθούν. Ο Θεός δε θέλει το λαό Του στάσιμο. Τον θέλει σε σκηνές, έτοιμο να τις ξεστήσει για να προχωρήσει μπροστά, να μη συμμορφώνεται με τον αιώνα που ζει, αλλά να διαμορφώνει μια νέα σκέψη, τη σκέψη που θα είχε ο Χριστός αν περπατούσε στη γη μας σήμερα. Αυτή την εκκλησία θα παραλάβει στον δεύτερο ερχομό Του.
Κλείνοντας θα αναφέρω ένα μικρό παράδειγμα: Οι νεότεροι γνωρίζουν ότι οι τραπεζικές συναλλαγές γίνονται από το σπίτι μέσω του Ιντερνέτ. Για την ασφάλεια του πελάτη, οι τράπεζες χορηγούν στο πελάτη τους ένα μικρό μηχανισμό που παράγει διαρκώς κάθε τρία λεπτά περίπου νούμερα τα οποία είναι συντονισμένα με τους κεντρικούς υπολογιστές της τράπεζας. Κάνοντας μία συναλλαγή το σύστημα σε καλεί να γράψεις τον κωδικό που βλέπεις στον μηχανισμό και που βρίσκεται σε συμφωνία με τον υπολογιστή της τράπεζας. Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με την εκκλησία. Πρέπει να παράγει ιδέες και αντιλήψεις διαρκώς καινούριες, που να είναι όμως σύμφωνες με αυτό που μας ζητά ο ουράνιος Πατέρας μας. Καμία δύναμη στον κόσμο δεν έχει το ηθικό να αντιμετωπίσει μια τέτοια εκκλησία, που έχει τη νομιμοποίηση από τον ίδιο τον Δημιουργό να προχωρήσει μπροστά, με παρρησία και ακεραιότητα. Αμήν.