Γράφει ο Πάνος Ν. Χατζής
ΛΑΒΩΝ ΠΡΟΣΟΨΙΟ… Ο ΙΗΣΟΥΣ (Ιωαν. 13/1-5 \ 12-17. Λουκ. 22/14-27)
Επιθύμησα να φάω το Πάσχα μαζί σας.
Όλα τα γεγονότα των τελευταίων ημερών του Ιησού εξελίσσονται την εορτή του Πάσχα, της εξόδου του λαού από την εξουσία του Φαραώ
Το Πάσχα της ανάμνησης γίνεται το Πάσχα και απαρχή Μιας νέας Διαθήκης ¨εν τω αίματι του υιού του Θεού¨,Η Διαθήκη της υπερέχουσας οδού Του.
Η Θυσία του τριήμερου ενιάυσιμου αμνού σε ξένη γη ήταν ή υπακοή στο λόγο του γιαχβέ Κύριο προς την ελευθερία από τη γη του Φαραώ. Ήταν ο Θάνατος που έφερνε ζωή.
Οι πρωταγωνιστές της ανάμνησης και της γιορτής ΣΗΜΕΡΑ, σπρώχνουν τον ίδιο Κύριο του Πάσχα της γιορτής τους δείχνοντας Φαραωνική σκληρότητα σε μια νέα ΘΥΣΊΑ και σ΄ένα νέο Πάσχα πνευματικής εξόδου από την αμαρτία, με θύμα τον Κύριο του Πάσχα της ανάμνησης υπακούοντας όχι στον [ΓΙΑΧΒΕ] Κύριο, Αλλά στον [ΣΑΤΑΝ] Φαραώ του χθες. [Εις τα ίδια ήρθε και οι ίδιοι δεν δέχθηκαν Αυτόν] Αλλά τον έσυραν έξω της πόλης για να μη τους μιάνει την ΓΙΟΡΤΉ Τους
Και Σταύρωσαν Αυτόν
ΠΑΣΧΑ
ΠΑΣΧΑ , Είναι η Υπέρβαση ή διάβαση.
Δικαίωμα στο πέρασμα[Που εγγυάται τη διάβαση στην γη του Θεού]
Είναι ή Έξοδος[η Αρχή] από τη φθορά της δουλείας στην
ελευθερία της ζωής
Μία κόκκινη γραμμή διατρέχει την Βίβλο
Από την Εδέμ [Πριν του δείξει την πόρτα τον κάλυψε με την θυσία ]
Την Αίγυπτο [όταν δω το αίμα επί τους παραστάτες θα προστατεύσω]
Την Ραάβ [όταν δούμε την κόκκινη κλωστή θα σε διαφυλάξουμε]
Το Πάσχα είναι ένα πέρασμα
Από την Ύλη στο Πνεύμα. [οι Λατρεύοντες εν Πνεύματι και αληθεία]
Από Το Ψέμα στην Αλήθεια
Από τη Δουλεία του Φαραώ στην Ελευθερία του Θεού.
Από τον θάνατο στη ζωή
Κάθε πέρασμα έχει μια ανάλογη Θυσία
Είναι μια υπέρβαση.
Από τη Λογική ,στην Πίστη
Από τη Συνήθεια ,στο Ξεβόλεμα
Από το Γνωστό ,στο Άγνωστο.
Από την ασφάλεια της Αιγύπτου ,
στο μετέωρο βήμα της πίστης
Από Ό,τι σε κρατάει.
Σε μια υπό νόμο ελευθερία.
Σε μια άλλη συμπεριφορά ψυχής.
Σε ένα άλλο τρόπο πνευματικής οδοιπορίας
Το Πάσχα έχει
1 Προστασία [από τον Θάνατο]
2 Εγγύηση πορείας [στην Έρημο]
3 Υπόσχεση [ανάπαυσης στη γη του Θεού]
Χωρίς την Θυσία δεν μπορούσε να γίνει
Ούτε ή έξοδος από την Αίγυπτο
Ούτε Το πέρασμα της ερήμου
Ούτε και ή είσοδος στη γη Του Θεού.
Λίγο πριν κλείσει την επίγειο διακονία Του Γνωρίζοντας ο Ιησούς ότι ήλθε η ώρα, θέλησε να φάει το Πάσχα με τους δικούς του.
Ενώ παράλληλα γύρω Του εξελίσσονται Σημαντικά και Καθοριστηκά γεγονότα που θα σημάδευαν την Ιστορία του κόσμου.
Άνθρωποι Επώνυμοι και Ανώνυμοι θα παίξουν το παιχνίδι της αμαρτίας στην ποιο Σκοτεινή Νύχτα της αμαρτίας.
Πρωταγωνιστής στο παρασκήνιο ο διάβολος. Ο Πλανών την οικουμένη όλη.
Σ’ αυτή την ιδιαίτερη χρονική περίοδο ,κάποιες πράξεις των δικών του θα τον αναγκάσουν να τους υπενθυμίσει στους δικούς του η άγια συμπεριφορά…
Δεν είναι προαιρετική.
Δεν είναι χάρη που κάνεις σε κάποιον που δεν αξίζει.
Αλλά Οφειλή
Αλλά χρέος ζωής για όποιον κάθεται στο… τραπέζι της υπέρβασης του Πάσχα.
Δύο παραδείγματα
1Ο Ο τρόπος που ο Κύριος αντιμετώπισε τον ΙΟΥΔΑ.
Γνωρίζει τις ατασθαλίες του μαθητή ΚΑΙ τις προθέσεις του.
Γνώριζε ότι η καρδιά του μαθητή ερωτοτροπεί με τον Διάβολο.
Γνωρίζει ότι ο διάβολος θέλει να εισχωρήσει στον κύκλο των Μαθητών
Η Αδυναμία του μαθητή είναι η ευκαιρία που ο διάβολος Λίγο–Λίγο, Βήμα–Βήμα, Σταγόνα–Σταγόνα τον παγιδεύει.
Γράφει: είχε βάλει στην καρδιά του. Και Εισήλθε ο Σατανάς…Λουκ. 22\3
Την τρίχρονη συμπεριφορά του Μαθητή ο ΙΗΣΟΥΣ την αντιμετωπίζει με το τρίπτυχο Υπό–μένοντας Υπό-φέροντας Συγ-χωρώντας
Άφηνε την διαχείριση της υπόθεσης Ιούδα στη δικαιοσύνη του Θεού. ¨Παράδιδε εαυτόν εις τον κρίνοντα δικαίως¨
Το τρίπτυχο Υπομένοντες Υποφέροντες Συγχωρούντες Δεν είναι κατόρθωμα. Δεν είναι χάρη, Αλλά Οφειλή
2ο Παράδειγμα
Δεν είναι η Πράξη ,όσο η Θέση που παίρνει ο ΙΗΣΟΥΣ.
Το νόημά της θα αποτελέσει την Ραχοκοκαλιά πάνω στην οποία θα πρέπει Η Εκκλησία και οι Βαστάζοντες τα σκεύη του Κυρίου να μάθουν να Λειτουργούν Σαν άνθρωποι και Σαν χαρίσματα.
Στο Τραπέζι του Πάσχα
Υπήρχαν τα πάντα: οι 12, Υπήρχε το Νερό, Το Προσόψιο, Τα Σκονισμένα πόδια, Ό Πέτρος και τ’ άλλα παιδιά.
ΕΛΕΙΠΕ ΟΜΩΣ.
Ο Υπηρέτης , ο μικρότερος, Αυτός που θα φάει την Καρπαζιά, την Προσβολή, την Ταπείνωση και θα είναι και ευχαριστημένος
Εκείνος που θα Σκύβει Να υπηρετεί.
Εκείνος που θα Αφουγκραστεί το Πρόβλημα.
Θα μαζέψει τα συντρίμμια για να ¨Μη εκτραπεί το λαβωμένο από την αμαρτία αλλά να θεραπευτει¨
Η θέση αυτή του υπηρέτη μένει μονίμως κενή, χωρίς προτίμηση, γιατί κανένας δεν νόμιζε ότι η θέση του είναι εκεί ή δεν έχω το χάρισμα.
Μέσα στο ανθρώπινο DNA
¨Ο Μείζων¨, ¨Ο Μεγαλύτερος¨, ¨Ο Προϊστάμενος¨, ¨Ο Εξέχων¨, ¨Ο Διευθύνων¨ .
Λέξεις που Μαγνητίζουν τους ανθρώπους.
Θέσεις που στριμώχνονται οι άνθρωποι. Μικροί που πασχίζουν να γίνουν Μεγάλοι. Ανώνυμοι να γίνουν Επώνυμοι
Αλλά εδώ στριμώχνονται οι δικοί Του .
Πιστοί που ξέχασαν ότι οφείλουν να ζουν με χαμηλωμένο το Κεφάλι .
Άγιοι που ξέχασαν ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα.
Αδελφοί της άνωθεν γέννησης που ζουν Με ΑΥΤΌΝ από ΑΥΤΌΝ και ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ που όμως ξέχασαν την Οφειλή
ΕΜΕΙΣ
Επειδή ξεχάσαμε το Χρέος και νομίσαμε ότι δεν χρωστάμε.
Αγνοήσαμε την Οφειλή και πιστέψαμε ότι δεν χρωστάμε
ΕΓΕΙΡΕΤAI…Ο ΙΗΣΟΥΣ
Και Όμως τον ΙΗΣΟΥ δεν τον προβλημάτισε τόσο
*Το Πούλημα του ΙΟΥΔΑ
*Το Μίσος όσων ευεργετήθηκαν
*Η Εχθρότητα όσων έλεγαν εαυτούς ανθρώπους του Θεού.
Όσο το Στρίμωγμα των δικών του στο ¨Ποιος είναι τάχα ο μεγαλύτερος¨.
Αυτή η Σύγχρονη ΖΑΛΑΔΑ με την οποία ο διάβολος Κοσκινίζει το λαό του Θεού.
ΚΑΙ αυτό που κάνει είναι να τους συνεφέρει από την ΖΑΛΑΔΑ αυτή.
Τότε εγείρεται ο ΙΗΣΟΥΣ
¨ό λαβών δούλου μορφή¨… ο εν μέσω αυτών… μικρός… ο Υπηρετών Θεός!
Λαβών το προσόψιον. Τί ωραίο παράδειγμα για τον καθένα μας!
Γράψτε μας τη γνώμη σας για το άρθρο: Αφήστε το μήνυμα σας στο βιβλίο επισκεπτών