Γράφει ο ΄Ακης Δημητριάδης
Έχω ένα φίλο που είναι κυνηγός. Για την ακρίβεια ήταν κυνηγός πριν από χρόνια, τότε που υπήρχαν θηράματα, λαγοί και πέρδικες. Τώρα πια του έχουν μείνει μόνον οι αναμνήσεις. Του έμεινε και το δίκαννο.
– Τι θα το κάνεις; Τον ρώτησα. Πηγαίνεις καμιά φορά για κυνήγι, έτσι για να ξεμουδιάσεις;
– Μπα, δεν αξίζει τον κόπο. Δεν έμεινε τίποτα. Πάνε οι παλιές καλές εποχές. Μας πήραν και τα χρόνια, δεν είμαστε για πεζοπορίες στα βουνά και τα λαγκάδια.
– Γιατί δεν το πουλάς;
– Το έχω για ώρα ανάγκης. Έτσι όπως καταντήσαμε δεν ξέρεις τι θα σου τύχει. Τις προάλλες διέρρηξαν το σπίτι του γείτονα. Κάποτε μπορεί να έλθουν και στο δικό μου.
– Και τι θα κάνεις αν έλθουν; Απαγορεύεται να αυτοδικήσεις και να πυροβολήσεις. Θα βρεις το μπελά σου.
– Εύχομαι να μην είμαι μέσα, ούτε η οικογένειά μου, η γυναίκα και τα παιδιά μου. Γιατί αν είμαστε μέσα, το όπλο το έχω δίπλα στο κρεβάτι. Ξέρεις πόσες διαρρήξεις έχουν γίνει στη γειτονιά μας; Τέξας έχουμε γίνει!
Δεν ξέρω τι γίνεται σήμερα στο Τέξας στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά πριν από χρόνια, τότε που ήμουν νέος και πήγαινα σινεμά, τα φιλμ που βλέπαμε ήταν συνήθως τα καουμπόικα από το Τέξας, την Αριζόνα και το Μπάφαλο, με ληστές και μονομαχίες. Κι ο κάθε νοικοκύρης είχε δίπλα στην πόρτα του σπιτιού του κι ένα τουφέκι για να αμυνθεί απ’ τους κακοποιούς.
- Μονομαχία στο Ελ-Πάσο
- Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος
- Αίμα και άμμος
- Μπούφαλο Μπιλ
- Η κοιλάδα της εκδίκησης
- Για μια χούφτα δολάρια
- Ο τιμωρός των παρανόμων.
Ήταν η εποχή του Γκάρυ Κούπερ, Μπαρτ Λάγκαστερ, Τσαρλς Μπρόνσον, Κλιντ Ήστγουντ. Αυτοί ήταν οι γενναίοι σερίφηδες, που επέβαλαν την τάξη και το νόμο.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η αστυνομία κάνει ό,τι μπορεί για να έχουμε ασφάλεια και τάξη. Λείπει όμως ο σερίφης.
Ο μόνος Σερίφης που ξέρω είναι πάνω στα Πιέρια, στο χωριό Καταλώνια. Δεν φοράει πιστόλι ούτε κυνηγάει τους κακούς. Στις καταπράσινες πλαγιές του βουνού φροντίζει τα μοσχάρια της φάρμας του και μαζί με τη γυναίκα του διατηρούν την ομώνυμη ταβέρνα, όπου φτιάχνουν το πιο νόστιμο και τρυφερό μοσχαράκι στη γάστρα που έχω φάει ποτέ, με σαλάτα από φρέσκα λαχανικά του μπαχτσέ τους.