Μια παλιά έκφραση έλεγε, Ο βερεσές απέθανε, τον θάψανε στ’ αγέρι, και διαθήκη άφησε, να ‘ν ο παράς στο χέρι.cash, δηλαδή με μετρητά, παρά να χρεώνεσαι και να υπόσχεσαι να εξοφλήσεις στο μέλλον. Το οποίο, μεθερμηνευόμενον, σημαίνει ότι, όταν χρειάζεται να αγοράσεις κάτι, καλύτερα να το πληρώνεις

Οι γονείς και οι παππούδες μας, που ήταν αγρότες, αγόραζαν όλο το χρόνο βερεσέ, δηλαδή με πίστωση, και πλήρωναν το χρέος που είχε μαζευτεί όταν έπαιρναν λεφτά από την πώληση των προϊόντων τους.

Στις μέρες μας έπαψε να υπάρχει βερεσές, διότι αυτοί που πουλάν ούτε εμπιστεύονται τους αγοραστές ότι θα εξοφλήσουν το χρέος τους, ούτε έχουν υπομονή να περιμένουν. Θέλεις να αγοράσεις, σου λένε, πάρε δάνειο από μια τράπεζα και δώσε μου αμέσως τα λεφτά.

Οι τράπεζες απ’ τη μεριά τους σε παρακαλάνε να πάρεις δάνειο, διότι θα τους το επιστρέψεις διπλάσιο και τριπλάσιο. Κι αν δεν έχεις να το επιστρέψεις, σου κατάσχουν το σπίτι, το αυτοκίνητο κλπ. τα οποία αγόρασες με δάνειο.

Η πρόσφατη έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, του κ. Γκαργκάνα, λέει ότι ένας στους τέσσερις που πήραν δάνειο δεν μπορεί να το αποπληρώσει, και χάνει ό,τι αγόρασε, διότι του το κατάσχουν οι τράπεζες.

Δυστυχώς, είμαστε η πρώτη χώρα στον κόσμο με τόσο μεγάλο χρέος, τόσο σε κρατικό επίπεδο, όσο και σε ατομικό. Οι κυβερνήσεις μας έχουν πάρει δάνεια από το εξωτερικό τόσο μεγάλα, που θα πληρώνουν την αποπληρωμή τους και τα τρισέγγονά μας.

Κυριολεκτικά ζούμε με δανεικά. Σπίτια, αυτοκίνητα, έπιπλα, σπουδές, διακοπές, όλα τα αποκτούμε με ξένα λεφτά. Ακόμα και στο σουπερμάρκετ ψωνίζουμε με κάρτα, δηλαδή χωρίς να έχουμε λεφτά.

Το χειρότερο είναι ότι και τα παιδιά μας έχουν συνηθίσει στη νοοτροπία να τα θέλουν όλα εδώ και τώρα. Κανείς δεν έχει διαβάσει τα ψιλά γράμματα της σύμβασης που υπέγραψε με την τράπεζα όταν πήρε το δάνειο, η οποία μιλάει για κατάσχεση. Και κανείς δεν είναι προετοιμασμένος να ζήσει με λιτότητα, ανάλογα με τα έσοδά του.