του Αντρέα Φούρναρη, Εκπαιδευτικού

 Θεραπεύει ο Θεός όλους τους αρρώστους;.Εισαγωγή

 

Βρισκόταν στο κρεβάτι του άρρωστος με γρίπη και αναρωτιόταν:   «Θεραπεύει πάντοτε ο Θεός στις μέρες μας;».  Κάποια στιγμή ανοίγει την τηλεόραση σε κάποιο χριστιανικό κανάλι κι ακούει έναν τηλευαγγελιστή να φωνάζει: «Ο Ιησούούούούς δεν θέλει να είσαι άρρωστος!».  (Σ.Μ. Σύνηθες φαινόμενο κυρίως στις Η.Π.Α.).  Με τον δείκτη του χεριού του να αγγίζει σχεδόν την κάμερα,  συνεχίζει να φωνάζει: «Όταν ο διάβολος έρθει στην πόρτα σου με κάποια αρρώστια,  επιτίμησέ τον απλώς στο όνομα του Ιησούούούού και τα ακάθαρτα πνεύματα του θα φύγουουουουν!».

Το μουσικό θέμα της εκπομπής πέφτει σε κάποια στιγμή, ενώ η κάμερα παίρνει ένα κοντινό πλάνο. Τότε ο τηλευαγγελιστής τελειώνει το πρόγραμμά του με τα εξής: «Λοιπόν,  φίλοι μου,  εάν θέλετε να είστε πάντοτε ελεύθεροι από κάθε αρρώστια, γράψτε μας σήμερα. Και με μόνο μια μικρή δωρεά των 25 δολαρίων ή και περισσότερων αν θέλετε,  θα σας στείλουμε το νέο μας βιβλίο με θέμα: «Πώς μπορώ να  κτλ.».

Κλείνει την τηλεόραση,  πίνει ακόμη λίγη βιταμίνη C από το ποτήρι στο κομοδίνο και, φυσώντας τη μύτη του στο χαρτομάντιλο,  σιγομουρμουρίζει: «Μακάρι να θεραπευόταν η γρίπη,  απλώς με το να πεις: «Έξελθε τώρα αμέσως,  ακάθαρτο πνεύμα της γρίπης!»

Καθώς μελετούμε την Αγία Γραφή,  δεν μπορούμε παρά να πιστέψουμε στη θεία θεραπεία. Στον Ψαλμό 103:3 διαβάζουμε: «Ευλόγει, ω ψυχή μου, τον Κύριο … αυτόν που γιατρεύει όλες τις αρρώστιες σου»,  ενώ στο Α’ Πέτρου, λέγει τα εξής για τον Ιησού: «ο οποίος τις αμαρτίες μας βάσταξε ο ίδιος στο σώμα του επάνω στο ξύλο, για να ζήσουμε στη δικαιοσύνη, αφού πεθάναμε ως προς τις αμαρτίες· ΄με την πληγή τού οποίου γιατρευτήκατε΄». Ωστόσο, καθώς μελετούμε τον Λόγο του Θεού,  διαπιστώνουμε ότι υπάρχει κάτι πολύ περισσότερο σε αυτά τα εδάφια και κάτι πολύ περισσότερο από το να παραμένει κανείς ακλόνητος στην πίστη ότι θα θεραπευτεί και ακόμη ότι υπάρχουν και εκείνοι των οποίων οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν είναι αποδοκιμαστέες.

  Ασθένειες και δαιμόνια

 Υπάρχουν άνθρωποι που επιτιμούν συνεχώς τα δαιμόνια του άσθματος, της τύφλωσης, του καρκίνου, του διαβήτη, του εμφυσήματος, της γρίπης, της αρθρίτιδας, της καρδιακής προσβολής και όλων των άλλων παθήσεων και ασθενειών του ανατομικού φάσματος. Το εδάφιο Ρωμ.  8:18-22, όμως,  δηλώνει σαφώς ότι οι ασθένειες, εν γένει,  είναι αποτέλεσμα της αμαρτωλής κατάστασης του ανθρώπου στην οποία αυτός περιήλθε μετά από τη πτώση,  ενώ στα εδάφια  Ματ. 4:24,  10:1 και 10:8 παρατηρούμε ότι οι διάφορες  παθήσεις και νόσοι διαχωρίζονται σαφώς από τις καταλήψεις από δαιμόνια.

  Θεραπεία από κάθε ασθένεια;

 Ποιος δεν γνωρίζει πόσα θαύματα έκανε ο Θεός μέσω του προφήτη Ελισσαιέ; Απαριθμούνται στα κεφάλαια 2, 4, 5, 6 και 7 στο Β’ Βασιλειών. Ανάμεσά τους ήταν και η μια από τις επτά αναστάσεις από τους νεκρούς που αναφέρει η Γραφή. Ωστόσο, αν και έλαβε διπλάσια μερίδα από το πνεύμα του Ηλία, δεν αναλήφθηκε στους ουρανούς με πύρινη άμαξα όπως αυτός,  αλλά αρρώστησε και πέθανε σαν ένας κοινός θνητός! «Και ο Ελισσαιέ αρρώστησε την αρρώστια του από την οποία και πέθανε» (Β’  Βασ.  13:14).

 Ο Απόστολος Παύλος είχε αναμφίβολα το χάρισμα της ίασης. Στις Πράξεις των Αποστόλων (19:11-12) διαβάζουμε:    « Και ο Θεός, διαμέσου τού Παύλου, έκανε μεγάλα θαύματα· ώστε και επάνω στους ασθενείς φέρνονταν από το σώμα του μαντήλια ή περιζώματα, και έφευγαν απ’ αυτούς οι ασθένειες, και τα πονηρά πνεύματα έβγαιναν απ’ αυτούς». Στο εδάφιο δε 20:9-12, φαίνεται ότι ανέστησε και κάποιον από τους νεκρούς! Παρόλα αυτά, ενώ ο ίδιος έκανε τόσο πρωτοφανή θαύματα, ο Θεός,  σε μια περίπτωση τουλάχιστον, δεν απάντησε στις επανειλημμένες προσευχές του για προσωπική θεραπεία. Τρεις φορές, λέγει,  παρακάλεσε τον Κύριο να τον απαλλάξει από εκείνο το «σκόλοπα στη σάρκα»,  αλλά ο Θεός δεν το έκανε. Επιπλέον, τον ακούμε να παραγγέλλει στο πιστό πνευματικό του τέκνο, τον Τιμόθεο, τα εξής: «Μη πίνεις πλέον νερό, αλλά να μεταχειρίζεσαι λίγο κρασί για το στομάχι σου και τις συχνές σου ασθένειες». (Α’ Τιμ. 5:23),  ενώ στο Β’  Τιμ. 4:20, λέγει: «τον δε Τρόφιμο τον άφησα ασθενή στη Μίλητο». 

   Κερδοσκόποι θεραπευτές

 Δεν υπάρχει στα Ευαγγέλια ή στο Βιβλίο των Πράξεων ούτε μία περίπτωση θεραπείας κατά την οποία να έγινε οποιαδήποτε χρηματική συναλλαγή ή δωρεά. Απεναντίας,  όταν ο Σίμων ο μάγος πρόσφερε στους αποστόλους χρήματα για να λάβει κι αυτός τη δύναμη να δίνει, με την επίθεση των χεριών του,  Άγιο Πνεύμα και να κάνει θαύματα, ο Πέτρος του είπε: «Και ο Πέτρος είπε σ’ αυτόν: Το ασήμι σου ας είναι μαζί με σένα σε απώλεια, επειδή νόμισες ότι η δωρεά τού Θεού αποκτιέται με χρήματα. Εσύ δεν έχεις μερίδα ούτε κλήρο σε τούτο τον λόγο· επειδή, η καρδιά σου δεν είναι ευθεία μπροστά στον Θεό …» ( Πράξ. 8:20-21). Εντούτοις,  παρά τη ρητή αυτή προειδοποίηση, ακούσαμε τελευταία κάποιον διάσημο «διά πίστεως θεραπευτή» (faith healer) να καυχιέται ότι κερδίζει πέντε εκατομμύρια δολάρια ετησίως από τη διακονία του! Σίγουρα μια τέτοια διακονία δεν έχει καμία σχέση με εκείνη  των αποστόλων Πέτρου και Ιωάννη,  οι οποίοι δεν είχαν ούτε ασήμι ούτε χρυσάφι,  όταν θεράπευσαν τον εκ γενετής χωλό: «Ο Πέτρος, όμως, είπε: Ασήμι και χρυσάφι εγώ δεν έχω· αλλά, ό,τι έχω, αυτό σου δίνω: Στο όνομα του Ιησού Χριστού τού Ναζωραίου, σήκω επάνω και περπάτα»  (Πράξ. 3:6).

   Η θεραπεία του σώματος στο επίκεντρο

 Στα Ευαγγέλια και στο Βιβλίο των Πράξεων αναφέρονται λεπτομερώς 37 περιστατικά θεραπείας.Μόνο 10 από αυτά έγιναν στην παρουσία του πλήθους, 12 έλαβαν χώρα σε μικρές ομάδες ανθρώπων και 15 κατ’ ιδίαν. Πολύ σπάνια ακούμε σήμερα τους διάσημους θεραπευτές να λένε στους θεραπευμένους αυτό που και ο ίδιος ο Ιησούς έλεγε συχνά: «Μην το πείτε σε κανέναν!». Απεναντίας, σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες τηλεοπτικές εκπομπές που παρουσιάζουν διακονίες θεραπείας, καθώς λέγονται,  όπως επίσης και έντυπες εκδόσεις με πληθώρα φωτογραφιών που προβάλλουν το διάσημο θεραπευτή. Οι γνήσιοι θεραπευτές, όμως, θα νοιάζονταν για την οικοδομή της βασιλείας του Θεού μάλλον παρά για τη δική τους. Ο Ιησούς,  στο Ιωάν. 10:38, λέγει: «Αν δεν κάνω τα έργα τού Πατέρα μου, μη πιστεύετε σε μένα· αν, όμως, τα κάνω, και αν σε μένα δεν πιστεύετε, πιστέψτε στα έργα· για να γνωρίσετε και να πιστέψετε ότι, ο Πατέρας είναι μέσα σε μένα  και εγώ μέσα σε αυτόν». Κάπου αλλού ο Ιωάννης λέγει τα εξής: «Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του» (20:31). Εάν με τη θεραπεία σου η προσοχή στρέφεται στο Θεό και προάγεται η Βασιλεία Του, τότε, ναι, ο Θεός μπορεί να σε θεραπεύσει. Εάν όμως, όπως στην περίπτωση του Παύλου, ο Θεός δοξάζεται με την πνευματική  σου θεραπεία αλλά όχι και με τη σωματική, τότε ο Θεός,  μέσα στη σοφία Του,  μπορεί να εκλέξει να μη σηκώσει τη σωματική πάθησή σου. Ανεξάρτητα όμως από όλα αυτά,  είναι η προώθηση και η εξάπλωση της Βασιλείας του Θεού, που πρέπει να είναι πάντοτε στο επίκεντρο και όχι η βασιλεία οποιουδήποτε ανθρώπου. «Μα δεν είναι στο όνομα του Ιησού που κάνουν αυτά που κάνουν;», θα ρωτούσε ίσως κάποιος. Ναι,  είναι όμως αυτό απόδειξη ότι πράττουν και το θέλημα του Θεού;  «Δεν θα μπει μέσα στη βασιλεία των ουρανών καθένας που λέει σε μένα: Κύριε, Κύριε· αλλ’ αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, ο οποίος είναι στους ουρανούς. Πολλοί θα μου πουν κατά την ημέρα εκείνη: Κύριε, Κύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και στο ονομά σου εκβάλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου κάναμε πολλά θαύματα; Και, τότε, θα ομολογήσω σ’ αυτούς, ότι: Ποτέ δεν σας γνώρισα· φεύγετε από μένα εσείς που εργάζεστε την ανομία» (Ματθ. 7:21-23).

 Όχι στη φαρμακευτική θεραπεία;

 Στην Αγία Γραφή φαίνεται καθαρά ο θετικός ρόλος των γιατρών και των φαρμάκων. Οι γιατροί ήταν αναγκαίοι κατά τους βιβλικούς χρόνους,  όπως είναι και σήμερα. Προφανώς,  οι γνώσεις τους τότε ήταν περιορισμένες,  όμως εκείνα που γνώριζαν τα χρησιμοποιούσαν, όχι απλώς για την περίθαλψη καταγμάτων και εξωτερικών πληγών, αλλά, καθώς φαίνεται, υπήρχε ιατρική γνώση και χρήση φαρμάκων χωρίς καμιά κατάκριση. Για του λόγου το αληθές, αναφέρουμε,  δειγματικά,  τα ακόλουθα εδάφια από την Παλαιά Διαθήκη: Ιώβ 13:4, Ησαϊας 1:6 και Ιερεμίας 8:22, 30:12-13, 46:11, Ιεζεκιήλ 27:17.

 Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν διάφορες αναφορές σε φάρμακα και φαρμακευτική βοήθεια. Σε μια από τις παραβολές του ο Ιησούς μιλάει για κάποιον Σαμαρείτη οδοιπόρο, που έχυσε λάδι και κρασί πάνω στις πληγές ενός ανθρώπου χτυπημένου από ληστές (Λουκ. 10:25-37). Προφανώς, τότε, η πρακτική αυτή ήταν πολύ συνηθισμένη και βοηθούσε τη θεραπευτική διαδικασία. Γιατί να χρησιμοποιήσει ο Ιησούς το παράδειγμα αυτό,  εάν υπήρχε κάτι μεμπτό ως προς την περίθαλψη και την επίδεση πληγών; Μπορούμε ακόμη να επισημάνουμε ότι, εάν υπήρχε κάτι κακό όσον αφορά στους γιατρούς και στο έργο τους, ο Κύριος δεν θα παραλλήλιζε το δικό του πνευματικό έργο με εκείνο των γιατρών,  όταν έλεγε: «Δεν έχουν ανάγκη γιατρού οι υγιαίνοντες, αλλά οι πάσχοντες» (Λουκ.  5:31). Και, συνεχίζοντας, στο εδάφιο 32 λέγει: «Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια». Όπως ακριβώς οι γιατροί βοηθούν το σώμα να ξεπεράσει τις συνέπειες μιας ασθένειας,  έτσι και ο Ιησούς παρέχει θεραπεία για το ανθρώπινο πνεύμα. Δεν υπάρχει, λοιπόν, εδώ καμιά νύξη ότι οι γιατροί πρέπει να αποφεύγονται. Απεναντίας, υπαινίσσεται ότι κάνουν κάτι καλό.

Πρέπει, εντούτοις, να σημειώσουμε ότι υπάρχει ένα περιστατικό που μνημονεύεται σε τρία από τα ευαγγέλια και το οποίο φανερώνει ότι κάποτε οι γιατροί ελάχιστα μπορούν να κάνουν ή και τίποτα απολύτως, ώστε να βοηθήσουν τον πάσχοντα.  Στο Μάρκ. 5:26 διαβάζουμε για μια αιμορροούσα γυναίκα που: «…για δώδεκα χρόνια έπασχε από αιμορραγία, και η οποία πολλά έπαθε από πολλούς γιατρούς, και είχε δαπανήσει ολόκληρη την περιουσία της, και δεν είχε ωφεληθεί σε τίποτε, αλλά μάλλον είχε γίνει χειρότερα …».  Εδώ βλέπουμε ότι ο Θεός δύναται να βοηθήσει εκεί που ο ανθρώπινος παράγοντας είναι ανίσχυρος. Την ίδια στιγμή, ακούμε τον Παύλο να αποκαλεί τον Λουκά,  που τον συντρόφευε στα ιεραποστολικά του ταξίδια,  «αγαπητό ιατρό» και όχι «πρώην ιατρό». Οι γιατροί, τέλος,  δεν είναι παρά άνθρωποι,  γι’  αυτό και κάνουν λάθη ορισμένες φορές. Ας προσευχόμαστε,  λοιπόν, ο Κύριος να τους καθοδηγεί,  όταν καταφεύγουμε σ’  αυτούς για βοήθεια.

Ας δούμε,  στη συνέχεια, ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον περιστατικό από την Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα στο Β’ Βασ.  20:1. Ο βασιλιάς Εζεκίας αρρώστησε βαριά και ο Θεός, παρόλο που στην αρχή του είχε διαμηνύσει ότι θα πέθαινε, εντούτοις, αφού ο Εζεκίας προσευχήθηκε κλαίγοντας με  «μεγάλον κλαυθμό», ο Κύριος έστειλε και πάλι τον προφήτη Του για να του πει ότι θα ζήσει άλλα 15 χρόνια. Εκείνο που θα θέλαμε να σημειώσουμε στην περίπτωση αυτή είναι το εξής: Στο εδάφιο 7 λέει: «Και ο Ησαϊας είπε: Πάρτε μια παλάθη (πίτα) από σύκα. Και πήραν, και την έβαλαν επάνω στο έλκος, και ανέρρωσε στην υγεία του». Τι έχουμε εδώ; Ένθερμη προσευχή για θεραπεία, απάντηση θετική από το Θεό και τέλος χρήση ενός φυσικού φαρμάκου της εποχής για περίθαλψη. Η χρήση του φαρμάκου είναι ενδιαφέρουσα αφ’  εαυτής. Γιατί  να μη θεραπευθεί απλώς ο βασιλιάς; Αυτό δείχνει ότι,  ορισμένες φορές, παρόλο που λαμβάνει χώρα θεία θεραπεία, η φαρμακευτική αγωγή θεωρείται χρήσιμη.

Αιώνες αργότερα ο Παύλος θα συμβουλέψει τον Τιμόθεο: «Μη πίνεις πλέον νερό, αλλά να μεταχειρίζεσαι λίγο κρασί για το στομάχι σου και τις συχνές σου ασθένειες»  (Α’ Τιμ.  5:23). Προσέξτε ότι ο απόστολος του Χριστού εισηγείται εδώ μια ιατρική συμβουλή και όχι θεία θεραπεία. Γιατί άραγε; Τι έχουν να πουν γι’ αυτό οι «διά πίστεως θεραπευτές» και υποστηρικτές του  «πες το και διεκδίκησέ το» (name it and claim it) ; Θα ήταν αστείο και να το σκεφτεί κανείς ότι ο Παύλος ήταν ελλιπής πίστεως. Μήπως ο Τιμόθεος δεν είχε την πίστη που χρειαζόταν,  ώστε να θεραπευτεί; Πάντως ο Παύλος τον αποκαλεί τέκνο του αγαπητό με πίστη ανυπόκριτη (Β΄Τιμ.  1:5).

Η κοινή λογική ας πρυτανεύσει, επιτέλους, επειδή, η ιατρική βοήθεια είναι σε ορισμένες περιπτώσεις ουσιώδους σημασίας. Όπως για παράδειγμα στα διάφορα δυστυχήματα,  στην ανακούφιση του πόνου και στον τοκετό. Θυμηθείτε τη Ραχήλ που πέθανε,  γεννώντας το Βενιαμίν (Γέν. 35:19).  Αν, για παράδειγμα, τραυματιζόσουν σε κάποιο δυστύχημα και αιμορραγούσες  ακατάσχετα,  θα άφηνες το ασθενοφόρο να σε μεταφέρει στο νοσοκομείο ή μήπως θα αρνιόσουν κάθε ιατρική βοήθεια και θα περίμενες από το Θεό να κάνει κάτι για σένα; Το γεγονός είναι ότι πράγματι ο Θεός θεραπεύει και σήμερα σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν υπάρχει ιατρική βοήθεια ή ακόμη και όταν αυτή είναι διαθέσιμη. Είναι επίσης γεγονός ότι δεν θεραπεύει πάντοτε αμέσως ή δεν θεραπεύει καθόλου και οι πάσχοντες πεθαίνουν,  περιμένοντας την ανάσταση.

 Πνευματική ή σωματική θεραπεία;

Το πιο προσφιλές εδάφιο των εν λόγω διδασκάλων είναι το Α’ Πέτρου 2:24,  όπως αναφέραμε ακροθιγώς πιο πάνω. Αλλά,  θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ένας από τους πιο βασικούς και απαράβατους κανόνες για τη σωστή ερμηνεία ενός εδαφίου, είναι τα συμφραζόμενα. Ποιο είναι λοιπόν το πραγματικό νόημα του εν λόγω εδαφίου; Η σωτηρία της ψυχής μας. Ο Ιησούς,  με τη σταυρική Του θυσία, μας λύτρωσε από την αμαρτία «ίνα τη δικαιοσύνη.     ζήσωμεν»  Οι άνθρωποι, όμως, που προαναφέραμε, αποσπούν το εδάφιο αυτό από τα συμφραζόμενα και το συνδέουν με τη θεραπεία του σώματος,  για να υποστηρίξουν την πλανεμένη διδαχή τους. Κάθε φορά που βλέπουν στη Βίβλο τη λέξη «θεραπεία», «ίαση» και τα παρόμοια, νομίζουν ότι αναφέρεται πάντοτε στη θαυματουργική θεραπεία του σώματος από όλες τις αρρώστιες, έστω κι αν τα εδάφια που προηγούνται ή που έπονται μιλούν σαφώς για κάτι άλλο.

Πολλές φορές στη Γραφή η λέξη «θεραπεία» αναφέρεται ειδικά στην πνευματική θεραπεία. Υπάρχουν ασθένειες της ψυχής που πρέπει να θεραπευτούν και η πιο σοβαρή από αυτές είναι εκείνη της μη αναγεννημένης κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο πεσμένος άνθρωπος. Τα καλά νέα όμως είναι ότι ο Θεός έχει εξασφαλίσει θεραπεία για την ασθένεια αυτή της ψυχής και αυτό ακριβώς είναι που εξαγγέλλει ο Πέτρος στο επίμαχο εδάφιο και όχι ότι εγγυάται τη θεραπεία του σώματος για κάθε πιστό.

Σίγουρα, η θεραπεία του σώματος είναι όφελος για την Εκκλησία του Χριστού,  όφελος που απορρέει από τη θυσία Του στο σταυρό. Ωστόσο, ποτέ η εκκλησία, στη μακραίωνη ιστορία της,  δεν θεώρησε τη σωματική θεραπεία ως υπόσχεση του Θεού για όλους τους πιστούς. Ο ελεήμων Θεός μας, πράγματι, λέει ότι θα δέχεται να ακούει τις προσευχές μας και ότι, αν προσευχόμαστε ένθερμα με πίστη και σύμφωνα με το θέλημά Του, θα ικανοποιήσει τα αιτήματά μας. Ποτέ όμως δεν έχει πει ότι το διακριτικό γνώρισμα της αληθινής πνευματικότητας ενός Χριστιανού είναι το ότι δεν θα … φταρνιστεί ποτέ!  Απεναντίας,  υπάρχουν κάποιες βαθιές πνευματικές αλήθειες που έμαθαν άγιοι άνθρωποι του Θεού,  όχι όταν έχαιραν άκρας υγείας, αλλά όταν υπέφεραν στο κρεβάτι του πόνου! «Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ πλανιόμουν· τώρα, όμως, φύλαξα τον λόγο σου»,  λέγει ο ψαλμωδός (119:67). Κι όμως – τι τραγικό – οι «διά πίστεως σούπερ θεραπευτές»  έχουν το θράσος να υποβάλλουν στους ανθρώπους αυτούς ότι ίσως φιλοξενούν στην καρδιά τους κάποια κρυφή αμαρτία  και ότι εάν είχαν  περισσότερη πίστη σαν κι αυτούς δεν θα αρρωστούσαν ποτέ ή θα θεραπεύονταν οπωσδήποτε!

Λοιπόν, ανακεφαλαιώνοντας,  πιστεύουμε ότι  ναι, πρέπει να πηγαίνουμε στον Κύριο, όταν είμαστε άρρωστοι και να πιστεύουμε ότι δύναται να μας θεραπεύσει. Να ερευνούμε την καρδιά μας και να είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι δεν υπάρχει τίποτα εκεί που να εμποδίζει τη θεραπεία. Θα πρέπει όμως να παραδίνουμε στο Θεό τον εαυτό μας σύμφωνα πάντοτε με τους δικούς Του όρους. Ο Απόστολος Ιωάννης στην πρώτη επιστολή του λέει: «Κι αυτή είναι η παρρησία που έχουμε προς αυτόν, ότι: Αν ζητάμε κάτι σύμφωνα με το θέλημά του, μας εισακούει» (5:14). Εάν ο Θεός θέλει να μας διδάξει κάτι μέσω της ασθένειάς μας,  τότε μπορεί να μη μας θεραπεύσει αμέσως. Μη νομίσεις, λοιπόν, ότι το Άγιο Πνεύμα σε παραμελεί, επειδή δεν θεραπεύεσαι. Μην υποθέτεις ότι ο Θεός είναι εναντίον σου. Μη συμπεραίνεις ότι δεν έχεις αρκετή πίστη ή ότι υπάρχει κάποια ανεξομολόγητη αμαρτία στην καρδιά σου. Ας θυμηθούμε πάλι την περίπτωση του σκόλοπα του Παύλου. Δεν είχε αρκετή πίστη για να θεραπευτεί; Υπήρχε κάποια κρυφή αμαρτία μέσα του; Ανοησίες! Βλέπετε πόσο παράλογη είναι αυτή η διδαχή; Καταλαβαίνετε πώς εκμεταλλεύεται τα συναισθήματα και τη ζωή των ανθρώπων; Βλέπετε πώς υποσκάπτει την απόλυτη αυθεντία των Γραφών και τη μεταθέτει πάνω σε έναν άνθρωπο,  του οποίου η εμπειρία γίνεται πλέον το κριτήριο; Αυτού του είδους η διδασκαλία κατατρώει σαν γάγγραινα το σώμα της εκκλησίας,  γι’  αυτό και πρέπει να αντικρούεται και να αποδοκιμάζεται με κάθε ευκαιρία, ώστε να μην επικρέμεται σαν δαμόκλεια σπάθη πάνω από τα κεφάλια των Χριστιανών όλη την ώρα. Αντιθέτως, θα πρέπει να είναι βέβαιοι ότι ο Ιησούς τους αγαπά (παρόλο που είναι άρρωστοι) και οποιαδήποτε θεραπεία πρόκειται να έρθει είναι στα δικά Του χέρια και όχι στα δικά μας.

 

                           (Διασκευή από τα Αγγλικά:  Αντρέας Φούρναρης)

 Γράψτε μας τη γνώμη σας για το άρθρο: Αφήστε το μήνυμα σας στο βιβλίο επισκεπτών