Του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Σ’ ένα βιβλίο στα αγγλικά, «Αγκαλιά για τον πατέρα», ο συγγραφέας αναφέρει ένα απλό περιστατικό μ’ ένα δίδαγμα σημαντικό. ΄Ενας πατέρας είχε πάει στο σούπερ μάρκετ με την οικογένειά του. Αφού μετέφεραν τα ψώνια τους στο αυτοκίνητο, ζήτησε από το γιο του, να επιστρέψει το καροτσάκι στη θέση του. Αν και αυτό δεν θα χρειαζόταν ούτε ένα λεπτό, ο γιος διαμαρτυρήθηκε: «΄Ελα, βρε μπαμπά, δεν βλέπεις τα καρότσια που είναι σκόρπια παντού. Κανένας δεν τα επιστρέφει στη θέση τους. Ούτε και είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε». ΄Ηρθε και η μητέρα αρωγός: «Για όνομα του Θεού, είπε, αφού πληρώνουν υπαλλήλους να περιμαζεύουν τα καροτσάκια. Και στο κάτω κάτω, αν επιστρέψουμε ακόμη ένα καροτσάκι στη θέση του, δεν θα αλλάξει και την ιστορία του κόσμου! ΄Αντε, πάμε». Ο πατέρας ήταν έτοιμος να υποκύψει, όταν είδε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων να επιστρέφουν το καροτσάκι τους. Στράφηκε στη σύζυγο και στο παιδί του και είπε: « Ξέρετε, δεν είμαστε υπεύθυνοι για ότι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αλλά είμαστε υπεύθυνοι γι αυτό που κάνουμε εμείς. Υπάρχουν δυο είδη ανθρώπων: εκείνοι που επιστρέφουν τα καροτσάκια απ’ εκεί που τα πήραν και αυτοί που δεν το κάνουν. Αυτοί που ρίχνουν τα αποφάγια και τα άδεια μπουκάλια και κονσερβοκούτια στις παραλίες και αυτοί που κρατούν τις παραλίες και τα πάρκα καθαρά. Κι εμείς πρέπει να πάμε το καροτσάκι στη θέση του, γιατί τέτοιου είδους άνθρωποι είμαστε!».
Βέβαια, η ιστορία δεν είναι απλώς για τα καροτσάκια του σούπερ μάρκετ. Αλλά οφείλουμε, πέρα από τις ευκολίες και τις ανέσεις μας να έχουμε αρχές και να κάνουμε το σωστό, αυτό που πρέπει, σ’ ένα κόσμο που φαίνεται να εφευρίσκει και να προβάλει δικαιολογίες για να μην κάνει απλές πράξεις αρετής. Μην ξεχνάτε, υπάρχουν δυο ειδών άνθρωποι: εκείνοι που βρίσκουν τη δύναμη να κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνουν και υπάρχουν κι εκείνοι που βρίσκουν ένα σωρό δικαιολογίες για να μην κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνουν. Εκείνοι που έχουν χαρακτήρα και αρχές κάνουν αυτό που πρέπει, ακόμη κι αν κανένας άλλος δεν το κάνει, όχι γιατί αυτό που θα κάνουν θα αλλάξει τον κόσμο, αλλά γιατί αντιστέκονται και αρνιούνται να επιτρέψουν τον κόσμο να τους αλλάξει!
Οι άνθρωποι εκείνοι που τους άλλαξε ο Χριστός πρέπει να δείχνουν τη μεταμόρφωσή τους, ακόμη και στα πιο ασήμαντα πράγματα της ζωής. Ο Ιάκωβος μάλιστα λέει: «Όποιος, λοιπόν, ξέρει να κάνει το καλό και δεν το κάνει, αυτό γι’ αυτόν είναι αμαρτία» (Ιακ. 4/17). Σε μια περίπτωση, οι μαθητές του Χριστού, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, του ζήτησαν να ρίξει φωτιά από τον ουρανό και να αφανίσει τους Σαμαρείτες, που δεν τους δέχτηκαν. Ο Ιησούς τους επέπληξε λέγοντας: «Δεν ξέρετε τι είδους πνεύμα πρέπει να σας διακρίνει εσάς» (Λουκάς 19/54). Αν λέμε ότι ο Χριστός μας αναγέννησε και άλλαξε τη ζωή μας αλλά συνεχίζουμε να έχουμε το εκδικητικό και απάνθρωπο πνεύμα του κόσμου, τότε πρέπει να διαρωτηθούμε τι δεν πάει καλά μαζί μας. Ο συνειδητός Χριστιανός είναι διαφορετικός, όχι μόνο στα λόγια αλλά και σε κάθε τομέα της ζωής του από αυτούς που έχουν το πνεύμα του κόσμου. ΄Εχει άλλο πνεύμα που κυριαρχείται από το Πνεύμα του Θεού.