Και τότε, ένας μαθητής, προφανώς ενθυμούμενος τα όσα είχαν πει στο σχετικό μάθημα, μου έκανε την ερώτηση: “Κυρία, πώς γίνεται και από ένα ζώο να γίνεται ένα άλλο ζώο;” Περίεργη ερώτηση για ένα παιδί αυτής της ηλικίας, αλλά, από την άλλη, ίσως είναι και φυσιολογική, διότι για τα παιδιά καθετί που ακούνε είναι καινούργιο και προσπαθούν να το κατανοήσουν, να το οπτικοποιήσουν και να το συνδυάσουν με την εμπειρία τους. Έτσι, επειδή μάλλον αυτή ήταν η πρώτη επαφή του με τη θεωρία της Εξέλιξης, προσπαθούσε να φανταστεί πώς μπορεί ένα ζωάκι να γεννήσει κάποιου άλλου είδους ζώο, και φαίνεται ότι προβληματίστηκε. Του απάντησα με κάθε ειλικρίνεια. “Συγγνώμη”, του είπα, “δεν μπορώ να σου απαντήσω σ’ αυτή την ερώτηση, διότι εγώ δεν πιστεύω ότι έγινε έτσι”. Αλλά, εκείνος συνέχισε, λέγοντας πως η μαμά του τού είχε πει ότι όπως συμβαίνει στους ανθρώπους να γεννιούνται άνθρωποι με διαφορετικά χαρακτηριστικά, έτσι γίνεται και στα ζώα και γεννιούνται διαφορετικά ζώα. Αλλά, φαίνεται ότι και πάλι δεν είχε ικανοποιηθεί (γι’ αυτό άλλωστε και επέμενε να το συζητά και να προβληματίζεται), διότι άλλο να γεννηθούν άνθρωποι με διαφορετικά χαρακτηριστικά και άλλο να γεννηθεί από κάποιο ζώο ένα διαφορετικό ζώο. Του επανέλαβα και πάλι ότι εγώ δεν μπορώ να του εξηγήσω αυτό τον τρόπο, διότι δεν πιστεύω ότι έγινε έτσι, και άφησα τη συζήτηση να τελειώσει εκεί.
Για άλλη μια φορά ευχαρίστησα τον Θεό για το ότι δεν είμαι δασκάλα και αναρωτήθηκα τι θα έκανα αν έπρεπε να διδάξω αυτές τις θεωρίες, διότι βέβαια, όταν έχεις να κάνεις με παιδάκια της Γ’ τάξης, δεν έχεις σχεδόν καθόλου περιθώρια να πεις κάτι που αντιτίθεται στο βιβλίο. Και για άλλη μια φορά σκέφθηκα πόσο μεγάλη ανάγκη είναι να ακουστεί το μήνυμα της Δημιουργίας, για χάρη των παιδιών της χώρας μας, τόσο των μικρών όσο και των μεγαλύτερων, που το μόνο που διδάσκονται είναι η θεωρία της Εξέλιξης. Άλλωστε, έτσι ξεκίνησα να μελετώ τη Δημιουργία, με αφορμή κάποια πόστερ που είδα σε μια Γ΄ τάξη (διότι φαίνεται ότι τότε ξεκινά η διδασκαλία της Εξελικτικής θεωρίας) και σκέφθηκα ότι πρέπει να βρω και να μεταφράσω υλικό για τους νέους μας.
Το αντιλαμβάνεστε κι εσείς, όπως κι εγώ, ότι μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά σε μια εποχή κατά την οποία πολλά πράγματα θα είναι εντελώς αντίθετα στην πίστη μας. Και παρόλο που υπερηφανευόμαστε ότι, τουλάχιστον εμείς οι Δυτικοί, ο Χριστιανικός κόσμος, δηλαδή, ζούμε σε δημοκρατικές χώρες, στις οποίες έχουμε το δικαίωμα να πιστεύουμε ελεύθερα αυτό που θέλουμε, όλο και περισσότερο θα περιθωριοποιούμαστε, διότι όλο και περισσότερο θα θεωρούμαστε φανατικοί, στενόμυαλοι, μη ανεκτικοί στις άλλες απόψεις και ίσως τελικά και εχθροί αυτής της κοινωνίας στην οποία κατέληξε ο σύγχρονος άνθρωπος, εφόσον δεν θα μπορούμε να συμπλέουμε με τα πιστεύω της.
Τι παράξενο αλήθεια! Οι χριστιανοί θεωρήθηκαν εχθροί της ειδωλολατρκής Ρώμης, των ολοκληρωτικών Κομμουνιστικών καθεστώτων, των θεοκρατικών Ισλαμικών χωρών και τώρα αρχίζουν να θεωρούνται και εχθροί της Δημοκρατίας. Τελικά, κάθε ανθρώπινο δημιούργημα καταλήγει σε αντίθεση με τον Θεό. Τελευταία, λόγω των εμπειριών μου στο σχολείο (αφού μέσα από τη συμπεριφορά των μαθητών μπορείς να διακρίνεις πώς σκέφτονται οι γονείς τους και πού οδηγείται η επόμενη γενιά), όλο και περισσότερο θυμάμαι τα λόγια των αποστόλων: Του Παύλου, που έγραψε “Γνώριζε, μάλιστα, τούτο, ότι στις έσχατες ημέρες θάρθουν κακοί καιροί· επειδή, οι άνθρωποι θα είναι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, απειθείς στους γονείς… ακρατείς, άγριοι… προπετείς, τυφλωμένοι από εγωισμό, περισσότερο φιλήδονοι παρά φιλόθεοι…” (Β΄ Τιμ. 3:1-4), του Πέτρου: “…στις έσχατες ημέρες θάρθουν εμπαίκτες, που θα περπατούν σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες… Επειδή, θεληματικά το αγνοούν αυτό ότι, από παλιά, με τον λόγο τού Θεού έγιναν οι ουρανοί, και η γη συγκροτήθηκε από νερό και διαμέσου νερού” (Β’ Πετρ. 3:3-5) και του Ιούδα: “…αγαπητοί, θυμηθείτε τα λόγια που από πριν έχουν ειπωθεί από τους αποστόλους τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ότι, σας έλεγαν πως, «στον έσχατο καιρό θάρθουν εμπαίκτες, οι οποίοι θα περπατούν σύμφωνα με τις ασεβείς επιθυμίες τους»… είναι άνθρωποι ζωώδεις, οι οποίοι Πνεύμα δεν έχουν” (Ιούδα 17-19).
ΠΩΣ ΘΑ ΑΜΥΝΘΟΥΜΕ- ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ
Νομίζω ότι ο νεαρός Roy Costner έδωσε πολύ εύγλωττα την απάντηση, μέσα από το πώς επέλεξε να ενεργήσει, όταν, ως ο αριστούχος απόφοιτος του Λυκείου του, στη Ν. Καρολίνα των ΗΠΑ, έπρεπε να κάνει μια μικρή ομιλία στην τελετή της αποφοίτησης. Το σχολείο του, λόγω πιέσεων από άθεους ακτιβιστές, και στο όνομα της “δημοκρατίας” και της “πολιτικής ορθότητας” είχε αποφασίσει να μην συμπεριλαμβάνει την προσευχή σε καμιά από τις δημόσιες διοργανώσεις του. Μάλιστα και το λογίδριο του Roy έπρεπε να έχει εκριθεί πρώτα από τον υπεύθυνο της τελετής. Σηκώθηκε, λοιπόν, στο βήμα, κρατώντας τις εγκεκριμένες σημειώσεις του και, αντί να τις διαβάσει, τις έσκισε, μίλησε για τη Χριστιανική ανατροφή του, ευχαρίστησε τους γονείς του γι’ αυτήν, και είπε την προσευχή του Κυρίου. Η σεμνότητα με την οποία το έκανε αυτό, αλλά και η θετική αντίδραση των παρευρισκόμενων, απέτρεψαν οποιαδήποτε αντίδραση από τη διεύθυνση του σχολείου, ενώ το αρχικό βίντεο στο διαδίκτυο έχει πάνω από 250.000 χτυπήματα μέσα σε 3 ημέρες. “Υπηρετούμε έναν καταπληκτικό Θεό και σας βεβαιώνω ότι δεν έκανα τίποτε σπουδαίο”, είπε, κατόπιν, ο νεαρός αριστούχος απόφοιτος.
Μπορείτε να δείτε εδώ ένα μικρό άρθρο, από επίσημη ιστοσελίδα με νέα της περιοχής του, και ένα σύντομο βίντεο
http://www.libertyspeaks.net/
και εδώ ένα βίντεο από το πώς παρουσιάστηκε η είδηση από το Fox News
http://www.youtube.com/watch?
,
Σοφία
YouTube – Βίντεο από αυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου