Γράφει ο Δρ Ανανίας Καβάκας, Νευρολόγος- Ψυχίατρος 

 

Ερώτηση: Διαβάζοντας τη Βίβλο, πρόσεξα ότι ο Θεός δημιούργησε τον ήλιο και τη σελήνη την τέταρτη ημέρα. Όταν το όργανο που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του χρόνου δημιουργήθηκε την τέταρτη ημέρα, πώς μετρήθηκαν η πρώτη, δεύτερη και τρίτη ημέρα; Έχει ποτέ δει κάποιος μια μέρα χωρίς την παρουσία του ήλιου;

Δάμων

 

Απάντηση: Αγαπητέ Δάμων,

Χαίρομαι πρώτα απ’ όλα για το γεγονός ότι διαβάζεις τη Βίβλο. Αυτή είναι ο Λόγος του Θεού, η αποκάλυψη δηλαδή του θελήματος και των σχεδίων του Θεού για το σκοπό της ζωής μας και τον τελικό μας προορισμό. Η αποκάλυψη της ζωής μας έγινε διαμέσου των προφητών του Θεού και άλλων πιστών ανθρώπων, μέσα από τους αιώνες και ολοκληρώθηκε με την ενανθρώπιση του Γιου του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού που ήρθε για να γίνει «ο Αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου» (Ιωάν. 1:29), μέσα στην οποία υπάγεται και η αμαρτία του καθενός από μας. Γι’ αυτό διαβάζοντας την Αγία Γραφή, μπορείς να βρεις το σκοπό της ζωής σου και της ύπαρξής σου εδώ στη γη, που δεν είναι άλλη από τη σύνδεσή σου με το ζωντανό Ιησού Χριστό. Μια σύνδεση, που θα σου χαρίσει ευλογημένη ζωή εδώ κάτω στη γη και αιώνια ζωή στην παρουσία του Θεού στο μέλλον.

Και τώρα έρχομαι στην ερώτησή σου. Έχεις δίκιο. Ο ήλιος και η σελήνη εμφανίστηκαν στο στερέωμα της γης την τέταρτη ημέρα της Δημιουργίας. Όμως πρέπει να ξέρεις ότι οι ημέρες εκείνες δεν ήταν όπως οι σημερινές, ημέρες 24ωρης διάρκειας, που μετρούνται από τη στροφή της γης γύρω από τον άξονά της, με συνέπεια να έχουμε ηλιοφάνεια το μισό περίπου 24ωρο και σκοτάδι τις υπόλοιπες ώρες.

Τι λέει το κείμενο. Η Εβραϊκή λέξη «γιομ» που μεταφράζεται στα ελληνικά ως «ημέρα» στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης αναφέρεται 1.480 φορές στην Παλαιά Διαθήκη, με διαφορετική συχνά έννοια όπως «ημέρα», «χρονική περίοδος», «εποχή», «για πάντα», «συνεχώς», «διαρκώς» κ.λπ. (1). Γι’ αυτό, οι καλύτερες ερμηνείες του εβραϊκού κειμένου ουδέποτε θεώρησαν τις ημέρες της Δημιουργίας ως ημέρες 24ωρης διάρκειας, αλλά ως ημέρες χρονικής διάρκειας απεριόριστης (2).

Η έμφαση που δίνεται στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου της Γένεσης, δεν είναι η χρονική διάρκεια των ημερών εκείνων της Δημιουργίας, επειδή δεν είναι ένα βιβλίο Κοσμογονίας, αλλά το γεγονός ότι όλο το σύμπαν είναι δημιούργημα του Θεού. Ο δημιουργικός λόγος του Θεού, που εκφράζεται με το: «Και είπε ο Θεός, “Γενηθήτω φως· και εγένετο φως”» κ.λπ. ήταν εκείνος που έφερε φως εκεί που επικρατούσε σκοτάδι, οργάνωση εκεί που επικρατούσε χάος, ζωή εκεί που επικρατούσε νεκρή, ανόργανη ύλη, αφού προηγουμένως είχε δημιουργήσει την ύλη από το μηδέν (Γέν. 1:1-24).

Ο Θεός λοιπόν δημιούργησε όλο αυτό το σύμπαν, τη ζωή και τον άνθρωπο μέσα σε έξι δημιουργικές ημέρες ή θα λέγαμε σήμερα σε έξι δημιουργικές περιόδους, άγνωστης σε μας διάρκειας. Την έβδομη ημέρα σταμάτησε να δημιουργεί. Γι’ αυτό λέει η σχετική περικοπή της Αγίας Γραφής: «Και είχε συντετελεσμένα ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη τα έργα αυτού, τα οποία έκαμε και ανεπαύθη την ημέραν την εβδόμην από πάντων των έργων αυτού, τα οποία έκαμε» (Γέν. 2:2).

Τι γίνεται από τότε και στο εξής; Από τότε, από το τέλος δηλαδή της έκτης δημιουργικής ημέρας έπαψαν να εμφανίζονται νέα είδη φυτών ή ζώων στη γη. Αντίθετα, όλο και περισσότερα είδη φυτών ή ζώων εξαφανίζονται ή έχουν ήδη εξαφανιστεί από την επιφάνεια της γης ή από τις θάλασσες, από τότε μέχρι σήμερα, εξαιτίας άλλοτε ατμοσφαιρικών αλλαγών που έλαβαν χώρα στην επιφάνεια της γης, όπως συνέβη σε παλαιότερες εποχές (περίοδοι παγετώνων κ.λπ.) και άλλοτε εξαιτίας ανθρώπινων παρεμβάσεων που έγιναν και γίνονται όλο και πιο έντονα σε βάρος του φυσικού μας περιβάλλοντος.

Η περίοδος αυτή της φθοράς και της εξαφάνισης ειδών που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, θα τελειώσει όταν, όπως γράφει ο απ. Πέτρος «οι ουρανοί πυρούμενοι θέλουσι διαλυθή και τα στοιχεία πυρακτούμενα θέλουσι χωνευθή. Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί» (Β΄ Πέτρ. 3:12-13).

Τότε θα γίνει αυτό που ο Ιωάννης είδε στην Αποκάλυψη και το καταγράφει ζωντανά λέγοντας: «Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε… και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού λέγουσαν, Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού και αυτός θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον. Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου, Ιδού κάμνω νέα τα πάντα» (Αποκ. 21:1, 3-5).

Αυτός είναι ο ένδοξος προορισμός μας και σ’ αυτόν θα βρεθούν όσοι με μετάνοια ζητήσουν συγχώρηση των αμαρτιών τους από το Θεό και δεχτούν τη σωτήρια χάρη του Θεού που εκδηλώθηκε στο πρόσωπο και με τη θυσία του Κυρίου Ιησού Χριστού, του μονογενούς Γιου του Θεού. Αυτή τη σωτήρια χάρη, εύχομαι να δεχτείς και συ αγαπητέ φίλε.

 

του Αν. Καβάκα

 

 

Βιβλιογραφικές παραπομπές

1. Beacon Dictionary of Theology, Beacon Hill Press, Kansas City, 1983, p. 151-152. Επίσης βλέπε: The New Bible Dictionary, Inter-Varsity Press, London, 1968, p. 271.

2. Beacon Bible Commentary, Beacon Hill Press, Kansas City, 1969, vol. 1, p. 32.