Του Θεόδωρου Ματάμη, Εκπαιδευτικού

«Και είναι, βέβαια, μεγάλος πλουτισμός η ευσέβεια, όταν την έχει κανείς αρκούμενος σ’ αυτά που έχει» (Α’ Τιμοθ. 6/6).
Ο μεγάλος συγγραφέας Λ. Τολστόι, διηγείται μια ιστορία για ένα ρώσο αγρότη που ονειρεύτηκε ότι ήταν πλούσιος και είχε το μεγαλύτερο αγρόκτημα της περιοχής. Μια βραδιά στον ύπνο του είδε ένα πολύ ωραίο όνειρο. ΄Ενας άγγελος του είπε θα μπορούσε να αποκτήσει όση γη θα μπορούσε να καλύψει από την ανατολή του ήλιου ως τη δύση. Μόλις χάραξε η αυγή ο καλοδεμένος χωρικός άρχισε να τρέχει μέσα στα καλύτερα χωράφια στην περιοχή του. Έτρεχε και περπατούσε όσο πιο γρήγορα μπορούσε ασταμάτητα. ΄Εφτασε το απόγευμα και ήδη κάλυψε μεγάλο μέρος γης. Παρ’ όλα αυτά ο άνθρωπος μας συνέχισε να τρέχει. Με την καρδιά του να χτυπά δυνατά και γρήγορα, προσπάθησε να καλύψει κι περισσότερη γη. Τότε, ακριβώς λίγο πριν από τη δύση του ήλιου, ο άπληστος και πλεονέκτης αγρότης, κατέρρευσε και άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή καρδιάς. Οι υπηρέτες του άνοιξαν ένα τάφο 2 Χ 1 και τον έθαψαν. Ο τίτλος της ιστορίας του Τολστόι ήταν, «Πόση γη χρειάζεται ένας άνθρωπος;»      

Φίλε μου, ποια είναι τα σχέδια σου για τα οικονομικά σου; Εργάζεσαι για να καλύψεις τις βασικές ανάγκες σου ή κοπιάζεις για να αποκτήσεις πάρα πολλά; Η αξία της ζωής είναι μεγαλύτερη από ένα χοντρό βιβλιάριο τράπεζας. Η οικογένεια σου, οι φίλοι σου, η εκκλησία σου χρειάζονται περισσότερο το χρόνο και την ενεργητικότητα σου. Μην αφήσεις τα χρήματα και τις  περιουσίες να κατευθύνουν τη ζωή σου. Ηρέμησε και μετρίασε το περπάτημά σου για μεγαλύτερα κέρδη και μύρισε τα λουλούδια, παρά να σε θάψουν κάτω απ’ αυτά. Αυτό που φέρνει την ευτυχία δεν είναι πόσα έχουμε, αλλά πόσο τα απολαμβάνουμε.