του Χάρη Ι. Νταγκουνάκη, Νομικού

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΄Η ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΕ ΜΡ3

 

Αναγνώσματα: Β΄ Βασιλέων 6,32–72.16-20·

Εφεσίους 2,1-7

– Νέα Μετάφραση της Βίβλου

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ

«Κι αν ακόμα ο Κύριος άνοιγε παράθυρα στον ουρανό … δεν θα μπορούσε να συμβεί αυτό το πράγμα»

ΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ στον 9ο π.Χ. αιώνα, και στην περίοδο όπου στο βασίλειο του Ισραήλ έδρασαν οι προφήτες Ηλίας και Ελισαιέ (875-800).

       Στην παλαιά οικονομία ο Θεός χρησιμοποιούσε τους προφήτες του για να καθοδηγούν τους βασιλιάδες του λαού Ισραήλ. Αν ο εκάστοτε βασιλιάς ακολουθούσε τα μηνύματά τους, τότε το έθνος ευημερούσε. Αν όχι, κι αν στρέφονταν στην ειδωλολατρία, έρχονταν οι γύρω εχθροί και απειλούσαν το κράτος του Ισραήλ. Στο βόρειο βασίλειο, των 10 φυλών, οι βασιλιάδες της εποχής (Αχαάβ, Ιωράμ, Οχοζίας, Ιηού, Ιωάχαζ και Ιωάς) δεν έδειξαν ποτέ καμιά διάθεση να υπακούσουν στον Θεό. Έτσι, κάποια περίοδο ήρθαν οι Σύριοι και πολιόρκησαν την πρωτεύουσα του κράτους, τη Σαμάρεια. Η πολιορκία ήταν στενή και πολύχρονη, τόσο που στην πόλη είχε πέσει φοβερή πείνα, και είχαν παρουσιαστεί ακόμα και φαινόμενα κανιβαλισμού (πότε ακριβώς και ποιος ήταν ο βασιλιάς του Ισραήλ, δεν ξέρουμε).

       Το περιστατικό που διαβάσαμε είναι ένα θαύμα απελευθέρωσης που έκανε ο Θεός μέσω του προφήτη Ελισαιέ. Όχι μόνο τους προμήθευσε τρόφιμα αλλά έδιωξε κιόλας τα εχθρικά στρατεύματα και έλυσε την πολιορκία. Και είναι μια εικόνα αυτή του πώς ο Θεός μπορεί πράγματι και σήμερα «ν’ ανοίξει παράθυρα στον ουρανό» και να στείλει τις κάθε είδους ευλογίες του αν εμείς μείνουμε πιστοί στις υποσχέσεις του και τον περιμένουμε με προσευχή. Πώς όμως θ’ ανοίξουν και για μας τα παράθυρα του ουρανού;

Ήταν μια θλιβερή μέρα μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση της πολιορκίας και του λιμού, όταν στο σπίτι του Ελισαιέ, όπου ήταν μαζεμένοι οι πρεσβύτεροι του λαού, πήγε αγριεμένος ο βασιλιάς (Ιωράμ;) με τον αγγελιοφόρο του και διαμαρτυρήθηκαν στον προφήτη ούτε λίγο ούτε πολύ ότι τους ενέπαιζε με τα μηνύματα του Θεού, ο οποίος ωστόσο τους είχε εγκαταλείψει. «Αφού όλο αυτό το κακό προέρχεται από τον Κύριο», του είπε ο βασιλιάς, «γιατί να εξακολουθώ να ελπίζω σ’ αυτόν;» –Ορθολογισμός και απόλυτη ασέβεια!

       Και μέσα από την απάντηση του προφήτη, αλλά κι από την εν συνεχεία εξέλιξη της ιστορίας, προκύπτουν τρεις τρόποι με τους οποίους μπορούν και σήμερα ν’ ανοίξουν τα παράθυρα των ευλογιών του Θεού στη ζωή μας.                               

1.   Πίστεψε στον λόγο του Κυρίου

Μέσα στη θλίψη και την απογοήτευση της ομήγυρης ο προφήτης άρθρωσε τον λόγο της ελπίδας και της αισιοδοξίας: «Ακούστε τον λόγο του Κυρίου: αύριο την ίδια ώρα θ’ ανοίξουν τα παράθυρα του ουρανού! Το σιμιγδάλι και το κριθάρι θα πουλιούνται σχεδόν τζάμπα!» Εκείνη την ώρα όμως κανένας δεν πίστευε στον λόγο του Κυρίου. Οι γύρω συνθήκες και η πολύχρονη ταλαιπωρία είχαν ξεθωριάσει την εικόνα του Κυρίου στην καρδιά τους.

       Η ολιγοπιστία στη χριστιανική ζωή είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα για έναν πιστό χριστιανό. Η πίστη στον γραπτό λόγο του Θεού σήμερα τονώνει την πίστη μας στον Κύριο και μας παρηγορεί στις θλίψεις μας (Ψαλμός 119,50-52). Η ολιγοπιστία προσβάλλει τον Θεό και κλείνει τα παράθυρα του ουρανού.

2.   Κάνε ένα βήμα

Οι τέσσερις λεπροί που τριγύριζαν έξω από την πόλη αποφάσισαν μέσα στη δυστυχία τους και στην απόγνωσή τους να κάνουν ένα βήμα, έστω και απελπισίας: να πάνε στο στρατόπεδο των Συρίων. Ούτως ή άλλως ήταν καταδικασμένοι να πεθάνουν από την πείνα. Αν οι εχθροί τούς δέχονταν, θα ζούσαν. Έτσι, ξεκίνησαν και πήγαν, για να βρουν το στρατόπεδο εγκαταλελειμμένο αλλά με όλα τα αγαθά εκεί, στις σκηνές των Συρίων, μαζί με όλα τα ζώα τους και τα υπάρχοντά τους, και τους στρατιώτες άφαντους. Μάζεψαν κι αποθήκευσαν ό,τι μπορούσαν, χόρτασαν την πείνα τους, και μετά πήγαν και ανήγγειλαν τα καλά νέα στην πολιορκημένη πόλη.

       Μέσα στη θλίψη και στο αδιέξοδο ο Θεός περιμένει από τους πιστούς του να κάνουν αυτοί ένα πρώτο βήμα (Ιακώβου 4,8). Όσοι θεραπεύτηκαν από τον Χριστό έπρεπε πρώτα αυτοί να κάνουν κάτι που θα έδειχνε την πίστη τους: «Σήκω και περπάτα», «Πήγαινε να νιφτείς στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ», «Πηγαίνετε να δείξετε τους εαυτούς σας στους ιερείς» κλπ. Κι όταν ο Κύριος δει την αποφασιστική πίστη μας, τότε ανοίγει τα παράθυρα του ουρανού, τιμάει τον λόγο του (Ησαΐας 55,10), και πολεμάει εκείνος για μας και διώχνει τους εχθρούς μας. Αρκεί εμείς ως πιστοί να κάνουμε το πρώτο βήμα, κι εκείνος θα ανταποκριθεί πλουσιοπάροχα (Μαλαχίας 3,10).

3.   Ταπεινώσου μπροστά στην ευλογία του Θεού

Την ώρα που οι λεπροί πανηγύριζαν, η πόλη της Σαμάρειας πέθαινε ανυποψίαστη του τι γινόταν στο στρατόπεδο των Συρίων. Όταν όμως οι λεπροί τούς πήγαν τα νέα, ο βασιλιάς και οι αυλικοί του δεν τους πίστεψαν –νόμισαν ότι ήταν παγίδα. Αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τις ευλογίες του Θεού, κι ότι ο λόγος του είχε εκπληρωθεί και είχαν πράγματι ανοίξει τα παράθυρα του ουρανού.

       Κάτι ανάλογο έκαναν και οι σύγχρονοι του Ιησού. Έβλεπαν τα θαύματα-αποδείξεις της μεσσιανικότητάς του και τα απέδιδαν στον Βεελζεβούλ. Αυτό ήταν η ασυγχώρητη βλασφημία κατά του Πνεύματος. Ο Θεός, φίλε μου, είναι έτοιμος να σου προσφέρει τη σωτηρία του, την αγία ζωή του, τη νίκη κατά της αμαρτίας, τη δύναμη να «περπατήσεις κατά το Πνεύμα». Αν όμως εσύ, αντί να ταπεινωθείς μπροστά στη χάρη του Θεού, προβάλλεις τα δικά σου επιχειρήματα, τους δικούς σου πνευματικούς αγώνες, δηλ. πάλι τα καλά σου έργα, τις δικές σου δυνάμεις ή χαρίσματα, μην περιμένεις ν’ ανοίξουν για σένα τα παράθυρα του ουρανού. Ο Θεός θα σου εναντιωθεί (Α΄ Πέτρου 5,5-7). Κοίτα όμως ότι σήμερα ο Θεός μάς δείχνει «πόσο υπερβολικά γενναιόδωρη είναι η χάρη του» (Εφεσίους 2,7).

       Στο χέρι μας είναι να δούμε στη ζωή μας ν’ ανοίγουν τα παράθυρα του ουρανού. Αν πιστέψουμε στον λόγο του Κυρίου – Αν κάνουμε ένα πρώτο βήμα εμπιστοσύνης σ’ αυτόν – Αν ταπεινωθούμε κάτω από την άπειρα γενναιόδωρη χάρη του, αναγνωρίζοντας ότι τα πάντα στη ζωή μας προέρχονται απ’ αυτόν. Σωτηρία και εν Χριστώ ζωή είναι όλα χάρη.