Εδώ και 18 χρόνια είμαι άρρωστος. Το χειρότερο που μπορεί να πάθει κάποιος που είναι άρρωστος για πολλά χρόνια είναι το συναίσθημα της αυτολύπησης.
Η αυτολύπηση πάντα μας λυγίζει και τελικά μας οδηγεί στην απόγνωση και απογοήτευση.
Έχουμε συνεχώς τον πειρασμό να νιώθουμε λυπημένοι για τον εαυτό μας.
Ο διάβολος (και μην κάνεις το λάθος να αγνοήσεις την ύπαρξή του) προσπαθεί να μας υπενθυμίσει πόσο εύκολη είναι η ζωή για τους άλλους γύρω μας και πόσο σκληρή είναι για μας, που είμαστε καθηλωμένοι στο κρεββάτι ή σε κάποια αναπηρική καρέκλα.
Θα προσπαθήσει να φέρει αμφιβολίες στο νου μας για την ανάγκη και αγαθότητα του Θεού. Επίσης θα μας ενθαρρύνει να οργιστούμε και να παρατήσουμε τη μάχη, γιατί ήδη είναι χαμένη.
Εμείς, βέβαια, δεν πρέπει να χάνουμε το στόχο μας γνωρίζοντας ότι η ζωή μας έχει αιώνια αξία και ότι θα τερματίσουμε με τη δική Του δύναμη νικηφόρα το δρόμο αποβλέποντας στον Ιησού.
Η αυτολύπηση πάντοτε επικεντρώνεται στον εαυτό μας αντί στο Θεό. Θα προσπαθήσει να καλύψει την αγαθότητά Του, όπως τα σύννεφα σκεπάζουν τον ήλιο.
Η αυτολύπηση είναι σαν τον κλέφτη που έρχεται στο σπίτι σου για να σε κλέψει, να ανακατέψει και να καταστρέψει τη ζωή σου. Γι’ αυτό να είσαι άγρυπνος στη σκοπιά σου. Μην αφήνεις ανοίγματα στα τείχη της ζωής σου για το συναίσθημα αυτό και να θυμάσαι ότι θα σ’ αφήσει τελικά σε χειρότερη κατάσταση απ’ αυτή που βρήκε.
Οι γιατροί μου είπαν ότι έχω μια ανίατη αρρώστια. Γνωρίζω ότι ο Θεός είναι ικανός να με θεραπεύσει και θέλει να το κάνει και σε μένα.
Η θεραπεία μου όμως παράδοξα έπαυσε να είναι το ζωτικό μου ενδιαφέρον, με την πάροδο των ετών. Όχι γιατί έχω λιγότερη πίστη ή γιατί αποκαρδιώνομαι, αλλά γιατί η επιθυμία να ζήσω για τη δόξα του Θεού κάθε μέρα αυξάνει ολοένα και περισσότερο.
Κι’ αυτή την αλλαγή την αποδίδω ολοκληρωτικά στη θαυμαστή χάρη του Θεού.
Κι εσύ, φίλε μου, αν έχεις πέσει σε αυτολύπηση, μην αποθαρρύνεσαι. Ο Θεός μπορεί να σ’ ελευθερώσει από τα δεσμά της.
Το πρώτο βήμα για την απελευθέρωσή σου απ’ αυτήν είναι να την αναγνωρίσεις και να τη δεις στα πραγματικά της χρώματα. Ζήτησε τη συγχώρηση του Θεού και τη χάρη και τη δύναμή Του.
Καθώς απορρίπτεις την αυτολύπηση, θα δέχεσαι την αγάπη του Θεού ανανεωμένη και να είσαι βέβαιος η νίκη στο τέλος θα είναι δική σου.
Η μαρτυρία αυτή του FRANK GAMBLE είναι παρμένη από το βιβλίο του “Ζώντας με ανίατες αρρώστιες”.
Μετάφραση: Ροζαλί Χαρ. Παπαδοπούλου, Πτυχιούχος Αγγλικής Φιλολογίας