Γράφει ο Δρ Στέφανος Δ. Αβακιάν, Καθηγητής Πανεπιστημίου
1)΄Οταν ο Θεός σιωπά! Όταν ο Θεός σιωπά 2) Πρέπει να μετακομίσουμε σε άλλον πλανήτη: Πρέπει να μετακομίσουμε σε άλλον πλανήτη ! 3) Υπάρχει και “ζωντανή Ελπίδα; Yπάρχει όμως και «ζωντανή» ελπίδα;
Σε πρόσφατο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα το “‘Εθνος”, ο γνωστός καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ Steven Hawkins αναφέρει πως η μόνη μακροχρόνια βιώσιμη επιλογή του ανθρώπου είναι να μετακομίσει σε άλλον πλανήτη. Οι βιώσιμες πηγές από τις οποίες ο άνθρωπος έχει αντλήσει εφόδια για να επιβιώσει ολοένα και λιγοστεύουν. Η γη, που έγινε το κατοικητήριο, που ο Θεός ευλόγησε και έδωσε στον άνθρωπο, τώρα ξαφνικά, σαν να απέκτησε ημερομηνία λήξης. Ο άνθρωπος μοιάζει σαν επισκέπτης που του προσφέρθηκε πλούσια φιλοξενία. Αν και η γη του πρόσφερε τα αγαθά της, η επιθυμία του ανθρώπου για κατανάλωση, φανερώνει ότι δεν εκτιμά τα δώρα που του προσφέρονται.
Αχαριστία, είναι η λέξη που χαρακτηρίζει την συμπεριφορά μιας ανθρωπότητας που πάσχει από ευαισθησία να ξέρει τις επιλογές που πρέπει να κάνει. Σαν και η γη να είναι το δημιούργημα των δικών της χεριών, η ανθρωπότητα εκμεταλλεύεται τα αγαθά που της προσφέρονται, αδιαφορώντας για το μέλλον. Η αδυναμία του ανθρώπου να κάνει επιλογές που θα οδηγήσουν στο μακροχρόνιο συμφέρον του, είναι το σύμπτωμα της βαθύτερης πνευματικής κατάστασης που τον διακατέχει. Η πολιτεία ψάχνει για λύσεις σε συμπεριφορές, μέσα από χρηματο-οικονομικούς θεσμούς και διατάξεις, που ο στόχος τους είναι να επιβάλουν την κοινωνική αρμονία. Και όμως, σαν εσωτερική πληγή η αδυναμία των επιλογών του ανθρώπου απορρέει από μία βαθύτερη κατάπτωση, που δεν φαίνεται να την ανιχνεύουν, αλλά ούτε και μπορούν να την αντιμετωπίζουν κατάλληλα.
Αυτή η κατάπτωση είναι ίσως η μεγαλύτερη απόδειξη για το ότι η κατάσταση της ανθρωπότητας είναι συνυφασμένη με την αμαρτία. Η θεωρία της εξέλιξης που δημιούργησε καινούργιες ελπίδες για μια ανθρωπότητα που θα μπορούσε να αποκτήσει κοινωνική πρόοδο, μέσα από την εκμετάλλευση της γνώσης και των εφευρέσεων, φαίνεται πως τώρα αδυνατεί να δώσει λύση στα ουσιαστικά ζητήματα ύπαρξης του ανθρώπου.
Το σημαντικότερο είναι πως η ανθρωπότητα στο σύνολο των κοινωνιών της αγνοεί πως η γιατρειά της βρίσκεται σε άλλο ‘φάρμακο’. Έτσι, η Ελλάδα σήμερα έφτασε να αντιμετωπίζει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από την οικονομική κρίση, που πηγάζουν από τη διαφθορά που μακροχρόνια συντήρησε. Σαν κραυγή που αναβλύζει από τα νέα μέτρα της κρίσης, πολλοί συμπολίτες μας αναρωτιούνται πότε θα βγούμε από τον βούρκο.
Δυστυχώς, οι ερωτήσεις δεν εστιάζονται στην βαθύτερη ουσία του προβλήματος, που είναι η φύση του ανθρώπου. Έτσι, το πρόβλημα εστιάζεται σε κυβερνητικές μορφές οργάνωσης, σε οικονομικούς σχεδιασμούς με λεπτομερή σχέδια για την φοροδιαφυγή και την μείωση του χρέους. Ίσως τα μέτρα να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που έχουν δημιουργηθεί, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι αρκετά για να διεισδύσουν στην βαθύτερη ρίζα τους.
Αυτός είναι και ο λόγος, άλλωστε, που κάνει τον Steven Hawkins να στηρίζει την ιδέα πώς η γη δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι κατοικήσιμη για τα επόμενα χρόνια. Σαν να μη μπορεί να ξεφύγει από ένα τετελεσμένο γεγονός, ο Hawkins αντιλαμβάνεται πως η μόνη επιλογή βρίσκεται ‘έξω από εδώ’. Αν υποθέσουμε πως ο παραπάνω ισχυρισμός θα μπορούσε να γίνει εφικτός, δεν είναι άξιο απορίας πώς η ανθρωπότητα θα μπορούσε να μπει σε μια τέτοια διαδικασία ‘μετακόμισης’, εξαιτίας των τραγικών συνεπειών που η ίδια δημιούργησε. Σαν να είναι θέμα χρόνου, η αυτοκαταστροφή του ανθρώπου έχει ξεκινήσει.
Η σημερινή κατάσταση της ανθρωπότητας δεν είναι πρόσφατη, αλλά οι συνέπειες της αμαρτίας ήταν το ίδιο ζοφερές και πριν 2000 χρόνια. Αυτό δηλώνει πως η όποια προσπάθεια του ανθρώπου να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα, χωρίς να εισχωρεί στην αιτία, παραμένει μάταια.
Ο προφήτης Ιερεμίας αναφωνεί προς τους Ισραηλίτες: «Διότι η αισχύνη κατέφαγε τον κόπον των πατέρων ημών εκ της νεότητος ημών τα ποίμνια των και τα αγέλας αυτών τους υιούς αυτών και τα θυγατέρας αυτών. Εν τη αισχύνη ημών κατακείμεθα, και η ατιμία ημών καλύπτει ημάς διότι ημαρτήσαμεν εις Κύριον τον Θεόν ημών, ημείς και οι πατέρες ημών, εκ της νεότητος ημών εως της ημέρας ταύτης, και δεν υπηκούσαμεν εις την φωνή Κυρίου του Θεού ημών» (Ιερεμίας, 4:24-25)
Το μήνυμα του Ιερεμία δεν είναι μόνο ξεκάθαρο, αλλά και διαχρονικά επίκαιρο, όσο ποτέ άλλοτε. Κάνοντας μία μικρή χρονική αναφορά, ο Ιερεμίας ξεκαθαρίζει πως ο κόσμος ζει τις επιπτώσεις από λάθη και αποφάσεις του παρελθόντος. Προσέξτε όμως την σημασία της πρότασης «η αισχύνη κατέφαγε τον κόπον των πατέρων ημών εκ της νεότητος ημών». Με μία πρόταση ο Ιερεμίας ξεκαθαρίζει για τους Ισραηλίτες (αλλά και για εμάς) την ρίζα του προβλήματος και όχι απλά τα συμπτώματα της αρρώστιας που ζούμε.
Αισχύνη, για ποιο πράγμα όμως; Για το γεγονός πως οι άνθρωποι εναπόθεσαν τις ελπίδες για την σωτηρία τους, ως έθνος, στον ίδιο τον εαυτό τους.
Ως λύση στις διαμάχες που είχαν με τις γειτονικές δυνάμεις (συγκεκριμένα την Βαβυλώνα), οι βασιλιάδες του Ισραήλ κοιτούσαν στο τι θα μπορούσαν να καταφέρουν. Ο Ιερεμίας λέει πως η περηφάνια στις δικές μας δυνάμεις έγινε αιτία να ξεχάσουμε την μεγαλύτερη και ανώτερη εξάρτηση μας από τον Θεό. Έτσι η περηφάνια μας έγινε και η ίδια η αισχύνη που μας κατέφαγε.
Στο εδάφιο 25, και αν δούμε την ακριβή ελληνική μετάφραση του Εβραϊκού κειμένου, θα προσέξουμε πως η λέξη που χρησιμοποιείται περιέχει ένα ακόμη πιο αυστηρό τόνο λέγοντας, « εκοιμήθημεν εν τη αισχύνη ημών». ‘Μας πήρε ο ύπνος’ στην τραγική κατάσταση της ψεύτικης περηφάνιας ο Ιερεμίας αναφωνεί. Η ευθύνη είναι συλλογική και το κάλεσμα για επιστροφή παραμένει και συνεχίζει να ακούγεται «και δεν υπηκούσαμεν εις την φωνή Κυρίου του Θεού ημών».
Το κάλεσμα για επιστροφή παραμένει το ίδιο ισχυρό όσο και οι αρνητικές συνέπειες των αποφάσεων που ο λαός Ισραήλ έζησε. Και όμως αν και η γη φαίνεται να μην μπορεί να μας στεγάσει άλλο, η αλήθεια είναι πως οι καταστάσεις μπορούν να αλλάξουν, Αυτό θα γίνει εφικτό όταν οι ισχυρισμοί δεν στηρίζονται στις δικές μας δυνάμεις αλλά σε μια μεγαλύτερη σχέση εξάρτησης με τον Δημιουργό.
Γράψτε τη γνώμη σας για το άρθρο: Αφήστε το μήνυμα σας στο βιβλίο επισκεπτών