ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
Ο Τζεφ Μπάλντουϊν είναι γιος του Μπιλ και της Μάριον Μπάλντουϊν, που ήταν από τους ιδρυτές της Ελληνικής Βιβλικής Σχολής (Ε.Β.Σ.). Από τα πρώτα ακόμη χρόνια τους προσαρμόστηκαν στην ελληνική πραγματικότητα. Εντάχθηκαν σε τοπική εκκλησία όπου προσφέρουν τις πολύτιμες υπηρεσίες τους. Ο Τζεφ σπούδασε στο Βιβλικό Ινστιτούτο Moody και στο Dallas Theological Seminary, ενώ είναι υποψήφιος για διδακτορικό στο Evangelische Theologische Faculteit στο Βέλγιο. Από το 1995 διακονεί τακτικά τον άμβωνα της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Βορείων Προαστίων ενώ ταυτόχρονα υπηρετεί ως καθηγητής στην Ελληνική Βιβλική Σχολή, όπου διορίστηκε διευθυντής το 2004. Είναι ευχάριστος και βαθυστόχαστος ομιλητής και προσκαλείται τακτικά σε διάφορα Βιβλικά και άλλα συνέδρια. Από τις απαντήσεις του στις ερωτήσεις μας διαφαίνεται η ωριμότητα και η δόκιμη κρίση του. Με την ευκαιρία ζητούμε από τους αναγνώστες του περιοδικού μας να προσεύχονται για το Τζεφ, που έχει την ευθύνη της διεύθυνσης της Ελληνικής Βιβλικής Σχολής (Ε.Β.Σ.), καθώς και για το υπόλοιπο προσωπικό της Σχολής. Είναι ευχάριστο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των σπουδαστών αυξάνει σημαντικά. Προσευχή μας είναι ο Θεός να εγείρει νέουςκαινέες που θα πάρουν τη σοβαρή απόφαση να αφιερώσουν τη ζωή του στον Κύριο και αν ο Κύριος τους καλέσει για πλήρη ενασχόλησή τους στο έργο του Θεού, να ανταποκριθούν θετικά. Πρέπει ακόμη οι πιστοί του Κυρίου, άσχετα αν θα αφιερώσουν τη ζωή τους στη διακονία του έργου του Θεού ή όχι, να φοιτήσουν έστω και ένα – δυο χρόνια στην Ε.Β.Σ. για να καταρτιστούν στο Λόγο του Θεού. Πολλά έχουν να διδαχτούν.
Για περισσότερες πληροφορίες για τη Βιβλική Σχολή μπορείτε να δείτε την ιστοσελίδα της Σχολής στη διεύθυνση www.biblikisxoli.gr
ΕΡΩΤ.: Υπήρξε κάποιος ή κάτι που επηρέασε πιο ριζικά την προσωπική σας πνευματική διαδρομή και πορεία;
> Όταν ήμουν παιδί, ένα μάθημα στην κατασκήνωση του Σουνίου έγινε η αφορμή να δεχτώ τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα μου. Στα 15 μου χρόνια, ένα μήνυμα στην κατασκήνωση του Καλάμου με έκανε να συνειδητοποιήσω την κλήση του Θεού στη ζωή μας. Αργότερα η συμμετοχή μου στις εκστρατείες που οργάνωνε ο αδ. Κώστας Μακρής εμπέδωσαν την πεποίθησή μου ότι ήθελα να αφιερωθώ στο έργο του Θεού.
Πίσω απ’ όλα αυτά βέβαια ήταν η αφοσίωση των γονέων μου στο έργο. Στα 18 μου χρόνια πήγα να σπουδάσω σε μια Βιβλική Σχολή στην Αμερική. Εκεί κατάλαβα, πρώτον, ότι η Ελλάδα ήταν στην καρδιά μου και, δεύτερον, ότι η συστηματική μελέτη της Βίβλου είχε τεράστιο όφελος στη ζωή μου. Αποφάσισα ότι ήθελα να υπηρετήσω στην Ε.Β.Σ. στην Ελλάδα, με στόχο βέβαια πάντα την πρόοδο της εκκλησίας. Έτσι, από τα 19 χρόνια μου έως τα 30, σε όλες τις σπουδές και την προετοιμασία μου (ήμουν και εργάτης του Ευαγγελίου στην Ευαγγελική Εκκλησία του Βόλου για 2 χρόνια), όλα όσα έκανα είχαν ένα σκοπό: να προετοιμαστώ για να έρθω να υπηρετήσω στη Βιβλική Σχολή. Όλες μου οι επιλογές είχαν ως γνώμονα το πώς θα ωφελούνταν το έργο του Θεού εν γένει μέσα από τη Σχολή. Στην πορεία βέβαια, παντρεύτηκα με την Μαίρη Κατρισιώση και ο Θεός μας έχει χαρίσει τρία παιδιά.
ΕΡΩΤ.: Τι είναι η Ελληνική Βιβλική Σχολή; Πώς και πότε άρχισε και ποιοι είναι οι σημερινοί της στόχοι και πώς λειτουργεί;
> Η Σχολή μας ιδρύθηκε με απογευματινά μαθήματα στην οδό Μενάνδρου το 1973, εξελίχθηκε σε πλήρες πρόγραμμα στο Καστρί το 1980 και μετακόμισε στο Πικέρμι το 1995. Μου αρέσει που με ρωτάτε για το πριν και για το τώρα γιατί είναι σημαντικό να κατανοεί κανείς ότι η Σχολή μας δεν είναι κάτι το στατικό. Διαρκώς εξελισσόμαστε και βελτιωνόμαστε. Και βεβαίως έχουμε λάθη στην ιστορία μας, αλλά αν μπορώ να πω ότι έχουμε ένα θετικό είναι ότι δεν φοβόμαστε την κριτική, τρεφόμαστε απ’ αυτήν για να βελτιωνόμαστε. Τα παράπονα των φοιτητών μας εισακούονται και όπου είναι εφικτές οι αλλαγές γίνονται. Όλα τα μαθήματα και οι δραστηριότητες μας αξιολογούνται βάσει των στόχων μας.
Συνοπτικά στόχοι μας είναι να εμπνεύσουμε, να εφοδιάσουμε θεολογικά και να εκπαιδεύσουμε φοιτητές για το έργο της διακονίας. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προσέξετε το πρώτο: να εμπνεύσουμε. Δεν επιδιώκουμε τη διδασκαλία της γνώσης ως αυτοσκοπό. Τι όφελος είναι για την εκκλησία ένας απόφοιτος που παίρνει άριστα σε όλα τα μαθήματα, αλλά εκφράζεται αλαζονικά και τελικά βλάπτει την εκκλησία λόγω του εγωισμού του; Για μας ένας τέτοιος απόφοιτος είναι μια αποτυχία. Όσο είναι δυνατόν, προσπαθούμε με διάφορους τρόπους να εντοπίζουμε σημεία του χαρακτήρα των φοιτητών μας που απαιτούν βελτίωση. Διότι θεολογία που δεν οδηγεί σε ταπείνωση ενώπιον του ζώντος Θεού δεν είναι θεολογία.
ΕΡΩΤ. Η Ε.Β.Σ. Είναι έργο κάποιας ιδιαίτερης δογματικής απόχρωσης και υπηρετεί κάποιες συγκεκριμένες εκκλησιες; Ή είναι υπερδογματική;
> Μου δίνεται η ευκαιρία να εξηγήσω κάτι που πολλοί δεν κατανοούν. Στο παρελθόν πολλές σχολές ήταν δομημένες με σκοπό να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες εκκλησιαστικές αποχρώσεις. Αυτό το μοντέλο της «δογματικής πλύσης εγκεφάλου» (indoctrination) υπό τύπον παρωπίδων, όχι μόνο είναι ξεπερασμένο, δεν μπορεί να λειτουργήσει και στην πράξη. Οι εκκλησιαστικές αποχρώσεις είναι πλέον συγκοινωνούντα δοχεία, ενώ σήμερα.
Ποια είναι λοιπόν η λύση σε τέτοιες συνθήκες και πώς μπορεί να λειτουργήσει μια Βιβλική Σχολή; Η απάντηση είναι ότι η θεολογική παιδεία πρέπει να εστιάζει στην μέθοδο, στον τρόπο μελέτης και έρευνας, στην αξιολόγηση των πληροφοριών και όχι μόνο στο περιεχόμενο. Ο σκοπός μιας Βιβλικής Σχολής δεν είναι να διδάξει στον φοιτητή τι να πιστεύει. Αυτός είναι ο ρόλος της εκκλησίας στην οποία ο φοιτητής ανήκει. Ο σκοπός της Σχολής πρέπει να είναι να βοηθήσει τον φοιτητή από την οποιαδήποτε εκκλησία να μάθει πώς να ερευνά, να μελετά, να αξιολογεί απόψεις, να διακρίνει τη διαφορά μεταξύ ρητορείας και επιχειρηματολογίας και να τεκμηριώνει τα συμπεράσματα του με καλά επιχειρήματα. Έτσι, μαθαίνει να συζητά με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα τα θέματα της θεολογίας, όχι με σκοπό να κερδίσει μια θεολογική μάχη (κάτι που οδηγεί στην πνευματική υπερηφάνεια) αλλά με πόνο για τις ψυχές των πιστών και την οικοδομή του σώματος του Χριστού. Εξάλλου, τι εργάτης του Ευαγγελίου μπορεί να είναι κανείς αν δεν ξέρει πώς να διαχειρίζεται με σοφία, αγάπη και ταπεινοφροσύνη τη διαφωνία του με άλλους;
ΕΡΩΤ.: Θα θέλατε να μας αναφέρετε κάποια από τα προγράμματα της ΕΒΣ;
> Το κύριο πρόγραμμα μας είναι η τετραετής σπουδή που οδηγεί στο B.Th. (Bachelor of Theology), με στόχο την πλήρη προετοιμασία και κατάρτιση ατόμων για το έργο του Θεού. Αναγνωρίζοντας όμως την μεγάλη ζήτηση για κατάρτιση από άτομα που κάνουν άλλες σπουδές και που δεν έχουν τόσα χρόνια στη διάθεσή τους, προσφέρουμε ένα πρόγραμμα μονοετούς φοίτησης όπου προσπαθούμε να μεταδώσουμε τα πιο απαραίτητα στοιχεία της βιβλικής κατάρτισης. Σε περίπτωση που ο φοιτητής του μονοετούς προγράμματος γλυκαθεί και θέλει να συνεχίσει τις σπουδές του (κάτι που συμβαίνει συχνά), μπορεί να συνεχίσει κανονικά στο δεύτερο έτος του τετραετούς προγράμματος.
ΕΡΩΤ.: Ποιοι μπορούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα της ΕΒΣ;
> Τα συγκεκριμένα κριτήρια μπορεί κανείς να τα βρει στην ιστοσελίδα της Σχολής μας (www.biblikisxoli.gr), αλλά οπωσδήποτε πρέπει να είναι κανείς αναγεννημένος πιστός τουλάχιστον ένα χρόνο, να έχει καλή μαρτυρία και βέβαια να μπορεί να ανταπεξέλθει στις ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις. Συνήθως οι φοιτητές μας είναι νέοι που έχουν κάνει και κάποιες άλλες σπουδές αλλά είναι ευπρόσδεκτα και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.
ΕΡΩΤ.: Ποιο είναι το ακαδημαϊκό επίπεδο εκπαίδευσης σχετικά με παρεμφερή ιδρύματα;
> Υπάρχει η αντίληψη ότι ιδρύματα που βρίσκονται στο εξωτερικό προσφέρουν καλύτερη εκπαίδευση. Επιτρέψτε μου αυτό να το αμφισβητήσω. Η αξιολόγηση του επιπέδου μιας Σχολής είναι σύνθετη υπόθεση. Π.χ. μια πολύ μεγάλη Σχολή μπορεί να είναι οργανωμένη και να προσφέρει κάποιες ευκολίες, όμως τείνει να βιομηχανοποιεί την παιδεία. Το να κλείσεις ραντεβού να μιλήσεις με έναν καθηγητή σε μια τέτοια Σχολή είναι ολόκληρος άθλος, ενώ το αν θα προσέξει κανείς εσένα και τα ιδιαίτερα χαρίσματα σου είναι αμφίβολο. Στη Σχολή μας κάθε μέρα οι καθηγητές τρώνε μαζί με τους φοιτητές και είμαστε εκεί ανά πάσα στιγμή για να συμβουλέψουμε όποιον έχει ανάγκη.
Έχουμε όμως κάποια δυνατά σημεία που μας κάνουν ξεχωριστούς ως Σχολή. Πρώτον, από τη στιγμή που έχουμε λάβει αναγνώριση από το EEAA (European Evangelical Accrediting Association) εννοείται ότι το επίπεδο της εκπαίδευσης μας είναι τουλάχιστον ισότιμο με αυτό άλλων Ευαγγελικών Σχολών στην Ευρώπη. Εξάλλου, για χρόνια τώρα, άλλες Ευαγγελικές Σχολές δέχονται τους αποφοίτους μας και σε μεταπτυχιακά προγράμματα. Δεύτερον, οι 14.000 τόμοι της βιβλιοθήκης μας είναι επαρκείς γι’ αυτό το επίπεδο, ενώ έχουμε τον χώρο να προσθέσουμε και άλλους 30.000 τόμους. Τρίτον, προσφέρουμε κάτι που καμία άλλη Σχολή στον κόσμο δεν είναι σε θέση να προσφέρει. Εκμεταλλευόμαστε το γεγονός ότι οι περισσότεροι νέοι μας έχουν κάποια οικειότητα με τα αρχαία ελληνικά. Στις περισσότερες άλλες Σχολές αυτού του επιπέδου στον κόσμο τα αρχαία ελληνικά δεν απαιτούνται για όλους τους κλάδους ή απαιτούνται από τους φοιτητές στο τέλος των Σπουδών τους. Σ’ αυτό το ένα σημείο πιστεύω βρίσκεται η δική μας δύναμη. Εκμεταλλευόμαστε το πλεονέκτημα του Έλληνα απέναντι στην Καινή Διαθήκη και έτσι επιταχύνουμε την πορεία του προς πιο προχωρημένα μαθήματα (όπως π.χ. τα εβραϊκά).
Μια πρόσφατη απόδειξη του πλεονεκτήματος αυτού είναι μια φοιτήτρια μας που αφού πήρε το πτυχίο από μας, σπούδασε για δυο χρόνια με υποτροφία στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Wheaton College (όπου την απήλλαξαν από τα μαθήματα των αρχαίων ελληνικών και των εβραϊκών επειδή οι γνώσεις της ήταν επαρκείς) και ύστερα έγινε δεκτή στο Cambridge στην Αγγλία για διδακτορικό στη μελέτη της μετάφρασης των Εβδομήκοντα. Αυτό θα πρέπει να λέει κάτι σε όσους αμφιβάλλουν αν κάνουμε σοβαρή δουλειά στη Σχολή μας . . .
ΕΡΩΤ.: Ποιοι αποτελούν το διδακτικό προσωπικό της σχολής και ποια είναι τα προσόντα τους;
> Πέραν των μόνιμων καθηγητών που επιβλέπουν την πρόοδο των φοιτητών, καλούνται και ποιμένες να ενισχύσουν την ομάδα των καθηγητών (τα ονόματα και τα πτυχία τους στην ιστοσελίδα μας). Οι καθηγητές πρέπει να έχουν τουλάχιστον Master στον κλάδο όπου διδάσκουν, ενώ γίνεται η προσπάθεια στα επόμενα χρόνια να έχουν όλοι διδακτορικό. Το πιο όμορφο είναι ότι κάθε χρόνο απολαμβάνουμε την επίσκεψη πραγματικά αξιόλογων καθηγητών του εξωτερικού. Ονόματα όπως Gregory K. Beale, Scott Hafemann και άλλων θεωρούνται κορυφαία στο χώρο της Βίβλου.. Συνεπώς, είμαστε ιδιαίτερα πλούσιοι από πλευράς καθηγητών.
ΕΡΩΤ.: Μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας ποια είναι η επαγγελματική κατεύθυνση που ακολουθούν στη ζωή τους συνήθως οι απόφοιτοι της σχολής σας και πώς επηρεάζουν την κοινωνία μας;
> Θέλω να υπογραμμίσω ότι σε μια Βιβλική Σχολή ο σκοπός δεν είναι να παράγουμε «επαγγελματίες» αλλά ανθρώπους που έχουν συνείδηση ότι είναι πάνω απ’ όλα υπηρέτες της εκκλησίας. Τα τελευταία χρόνια στην αποφοίτησή μας, μαζί με το πτυχίο της Σχολής, προσφέρουμε στους αποφοίτους και μια . . . πετσέτα, για να έχουν μαζί τους ένα απτό σύμβολο που θα τους θυμίζει ότι ο Κύριος μας έπλενε πόδια. Συνεπώς, όποια διακονία κι αν διαλέξουν, πρέπει να είναι υπηρέτες.
Βεβαίως θέλουμε να ετοιμάσουμε ποιμένες για το έργο της διακονίας. Όμως συχνά υπάρχει η παρεξήγηση ότι μόνο όποιοι θα γίνουν ποιμένες αξίζει να σπουδάσουν θεολογία. Δεν είναι έτσι. Αναλογιστείτε μερικές διακονίες στις οποίες ήδη συμμετέχουν απόφοιτοι της Σχολής μας και που είναι ανοιχτές για να συμμετέχουν άλλοι: πρεσβύτεροι ή διάκονοι, διοίκηση/διοργάνωση χριστιανικών εκδηλώσεων, έργο με παιδιά ή εφήβους ή νέους, διακονίες σε συνέδρια ή κατασκηνώσεις, αθλητικές διακονίες, συμβουλευτική, ίδρυση νέων εκκλησιών, ευαγγελισμός, ιεραποστολή, ραδιόφωνο, διαδίκτυο, διακονίες μέσω βιβλιοπωλείων, συγγραφικό ή μεταφραστικό έργο, χριστιανικές εκδόσεις, διακονίες σε άτομα του περιθωρίου, έργο με πρόσφυγες, φιλανθρωπικό έργο κ.λπ. . . . Για όλες τις διακονίες, η βαθιά γνώση του Λόγου του Θεού είναι εκείνο το απαραίτητο προτέρημα που μπορεί να κάνει ένα πρόσωπο πραγματικά αποτελεσματικό, καθότι προσφέρει αυτό ακριβώς που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη.
ΕΡΩΤ.: Οι περισσότεροι γονείς προτιμούν τα παιδιά τους να διαλέξουν επιστήμες που θα τους προσφέρουν μια πιο άνετη ζωή και μάλλον τα αποθαρρύνουν να αφιερωθούν στο έργο του Θεού. Τι θα συμβουλεύατε σ’ αυτούς τους γονείς;
> Ως πατέρας τριών παιδιών θα σας πω ότι συμβουλεύω τα παιδιά μου να κάνουν αυτό που συμβούλευσε ο δικός μου πατέρας με τέσσερα δικά του παιδιά, πώς όποιο επάγγελμα κι αν διαλέξουν, να φοιτήσουν σε κάποια Βιβλική Σχολή τουλάχιστον για έναν χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε στα παιδιά μας ποιες είναι οι προτεραιότητες μας. αξίζει η μελέτη του Λόγου του Θεού. Βασιζόμαστε στη ρήση του Κυρίου ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε Λόγο που εξέρχεται από το στόμα του Πατέρα Θεού. Αν θα μπορούσα να ευχηθώ κάτι για όλα τα μέλη των εκκλησιών μας θα ήταν να χαρακτηρίζονται ως άνθρωποι που αντλούν από βαθιά πηγή γνώσης του Λόγου του Θεού.
ΕΡΩΤ.: Ποια είναι τελικά η συνολική συνεισφορά της ΕΒΣ στην κοινότητα των πιστών του Χριστού στην πατρίδα μας μετά από όλα αυτά τα χρόνια;
> Αυτό το ερώτημα είναι ουσιαστικό και βαρύ γιατί μας φέρνει ενώπιον των ιστορικών μας ευθυνών. Κατ’ αρχήν μπορούμε να μιλήσουμε για το όφελος που υπήρξε στη ζωή πολλών φοιτητών μας που έκαναν ένα βήμα μπροστά στη χριστιανική τους πορεία. Όμως εκείνο που κάνει αυτήν τη διακονία συναρπαστική είναι ο τρόπος με τον οποίο ο σπόρος του Λόγου που σπέρνεται πολλαπλασιάζεται. Αναλογιστείτε τι συμβαίνει όταν ένας νέος ή μια νέα γεμίζει τη ζωή του σε βάθος από τον Λόγο του Θεού σε σημείο που να υπερχειλίζει σε όλη τη ζωή και διακονία του . . . Σχεδόν όποιο τομέα του έργου κι αν σκεφτείτε σήμερα στην Ελλάδα, θα βρείτε κάποιον απόφοιτο της Σχολής μας να υπηρετεί σ’ αυτόν. Τις προάλλες με τους φοιτητές της Σχολής κάναμε μια περιοδεία στην Αλβανία και μεταξύ άλλων θαυμάσαμε την ανάπτυξη του έργου εκεί. Θυμηθήκαμε ότι εκεί βρέθηκαν στην κατάλληλη στιγμή για να υπηρετήσουν ο Σόλων και η Πία Δημητριάδη, ενώ τώρα συνεχίζουν το πολύπλευρο αυτό έργο ο Σωτήρης και η Βαλμπόνα Αναγνώστου, αγγίζοντας όχι μόνο την εκκλησία αλλά ανοίγοντας διακονίες με παιδιά και σε άλλα χωριά της περιοχής . . . Τέτοια παιδιά είναι απόφοιτοι της Σχολής μας και δοξάζουμε το Θεό ότι ανάλογα πράγματα συμβαίνουν και σε άλλους τόπους και σε άλλες διακονίες.
Η δική μας ευθύνη ξεκινά με τους νέους και τις νέες που οι εκκλησίες μας εμπιστεύτηκαν. Οι ευλογίες στο σώμα του Χριστού εν γένει είναι ανάλογες με τις επενδύσεις μας. Καθώς κοιτάζουμε προς το μέλλον, για μένα το ομορφότερο πράγμα θα ήταν οι εκκλησίες να συνεργάζονται μαζί μας και να εμπιστεύονται εκλεκτούς νέους και νέες στη Σχολή ώστε να καταρτιστούν για να είναι χρήσιμοι στην υπηρεσία της εκκλησίας. Άραγε έχουμε την πίστη να φανταστούμε πως θα αναπτύσσονταν το έργο του Θεού αν ενεργούσαμε έτσι; Με αυτό το όραμα και αυτήν την ελπίδα προχωρούμε. Πολλοί γονείς λένε στο παιδί τους, «μα δεν θα γίνεις ποιμένας, γιατί να τα μελετάς αυτά;». Όμως η παιδεία δεν είναι μόνο θέμα καριέρας, είναι θέμα ποιότητας ζωής. Πόσο πολύ
ΕΡΩΤ.: Ποιο είναι το όραμα της σχολής για το μέλλον σε σχέση με τις εκπαιδευτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που συζητούνται στην Ελλάδα.
> Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε πώς θα εξελιχθούν τελικά τα πράγματα στην Ελλάδα. Επειδή όμως έχουμε περάσει από τη διαδικασία της αναγνώρισης της Σχολής μας, γνωρίζουμε σε τι είδους κριτήρια πρέπει να ανταπεξέλθουμε. Γι’ αυτό και εργαζόμαστε σκληρά ώστε να είμαστε έτοιμοι εφόσον και όποτε δοθεί η ευκαιρία για αναγνώριση και από την ελληνική πολιτεία. Όπως καταλαβαίνετε σ’ αυτήν τη διαδικασία είναι χρήσιμη η συσπείρωση και η συνεργασία και όλων των εκκλησιών . . .
ΕΡΩΤ.: Πώς ένας εργάτης του Ευαγγελίου μπορεί να δρα και να επηρεάσει την κοινωνία πέρα από τη διακονία του στον άμβωνα;
> Όλοι δεχόμαστε ότι η κοινωνία μας βρίσκεται πολύ μακριά από τις αξίες της Βίβλου. Όμως επιτρέψτε μου μια διαπίστωση: ακόμα και μέσα στις εκκλησίες μας πολλές φορές έχουμε μια γνώση της Βίβλου επιφανειακή. Χρησιμοποιούμε τα βιβλικά χωρία ως συνθήματα ή στολίζουμε με εδάφια μια κοσμοθεωρία που την έχουμε υιοθετήσει απερίσκεπτα από τις αξίες του κόσμου. Όπως είπα σε ένα πρόσφατο μήνυμά μου, ζητάμε από τον Θεό να «παίζει εκτός έδρας στο γήπεδο των δικών μας αξιών». Αυτό όμως δεν είναι υποταγή στη Βίβλο είναι ένα απλό συγκαταβατικό βλέμμα προς την κατεύθυνσή της. Εκείνο που λείπει είναι μια βαθιά φιλοσοφία της ζωής που αντλείται από τη Βίβλο και μεταμορφώνει και αναθεωρεί τη φύση όλων μας των σκέψεων. Τι μπορεί λοιπόν να κάνει ένας εργάτης του Ευαγγελίου; Να ζει, να σκέφτεται, ως άνθρωπος συνεπαρμένος από έναν άλλο κόσμο, με τις αξίες του Ευαγγελίου. Να είναι σε όλα διαφορετικός και να κάνει τη διαφορά σ’ αυτόν τον κόσμο, ώστε ο σταυρωμένος Κύριος να φανερώνεται στη ζωή όλο και περισσότερων ανθρώπων στην Ελλάδα και πέραν αυτής . . . Άρα λοιπόν, όσο πιο βαθιά προχωράμε με τον Λόγο του Θεού, τόσο πιο πλατιά υπερχειλίζει το ποτήρι μας για να αγγίξει άλλους.
Επιμέλεια: Γ.Σ.Κ.