Γράφει ο Χάρης Ι. Νταγκουνάκης, Νομικός                                                       

                                _________   Δεσμώτης – Ναυαγός – Τυφλός   ___________

ΙΑ πολλά πράγματα θαυμάζει κανείς τον σύγχρονο άνθρωπο. Και μάλιστα στη μεταμοντέρνα εποχή ο άνθρωπος είναι άξιος θαυμασμού κυρίως για τα τεχνολογικά του επιτεύγματα και σίγουρα για τα επιστημονικά. Έχει διευκολύνει την καθημερινότητά του με χιλιάδες τεχνολογικές εφαρμογές. Και μόνο η επανάσταση των κομπιούτερ έχει φέρει τα πάνω κάτω σε όλους τους τομείς της ζωής μας μέσα σε 1-2 δεκαετίες.

Παράλληλα, ωστόσο, ο άνθρωπος από ηθική και πνευματική γενικότερα άποψη μοιάζει παγιδευμένος, όπως παγιδευμένα είναι πολλά κράτη, και το ελληνικό, στα πλοκάμια ενός φοβερού «Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». Από τότε που γεννιέται ξανοίγεται ασυλλόγιστα σε κάθε είδους αμαρτία, πολλές φορές επιβαρύνει την υγεία του με τα άγχη, τις ανασφάλειες, το έιτζ, τις καρδιοπάθειες που τις προκαλούν οι φοβίες και οι καταχρήσεις. Όλα αυτά έχουν παγιδεύσει τον σύγχρονο προοδευμένο άνθρωπο. Ο Χριστός χρησιμοποίησε ένα πολύ παραστατικό σχήμα για να περιγράψει αυτή την παγίδα. «Αν δεν πιστέψετε σ’ εμένα», έλεγε στους συγχρόνους του, «ότι εγώ είμαι ο Μεσσίας και να με δεχτείτε σαν τέτοιον, θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας» (Ιωάννης 8,24). Κάποιος το ερμήνευε πιο δυναμικά: θα πεθάνετε τυλιγμένοι μέσα στις αμαρτίες σας.

Στην Αποκάλυψη (3,17) ο Χριστός παρομοιάζει αυτόν που ζει μακριά από τη χάρη του, με έναν τυφλό, φτωχό και γυμνό άνθρωπο. Τι άλλο όμως είναι το ΔΝΤ της αμαρτίας που έχει υπερχρεώσει τον άνθρωπο: Ο αμαρτωλός σήμερα είναι Δεσμώτης του χρέους του. Είναι αδύνατο να ξεχρεώσει όσες «περικοπές» και να κάνει, να κόψει εκείνη ή την άλλη αδυναμία, ή όσα και να «αποταμιεύσει» με τη μορφή καλών έργων για τον παράδεισο. Θα είναι αιώνια χρεωμένος. Επίσης είναι γυμνός όπως ένας Ναυαγός. Στην ουσία είναι ναυαγός, και δεν μπορεί κανείς να φανταστεί έναν καλοντυμένο ναυαγό! Ο ναυαγός συνήθως είναι γυμνός, κι επίσης είναι και ταλαίπωρος και ελεεινός. Κι ο Παύλος χρησιμοποιεί αυτήν ακριβώς την εικόνα για όσους έχουν χάσει την αγαθή τους συνείδηση: «ναυάγησαν στην πίστιν» λέει (Α΄ Τιμ 1,19). Τέλος, ο σύγχρονος άνθρωπος είναι Τυφλός. Ο Χριστός κατηγορούσε τους συγχρόνους του ότι ήταν ηθελημένα τυφλοί. Έκλειναν τα μάτια τους μπροστά στο μεγαλείο του Υιού του Θεού και στο έλεός του. Και αν σφαλίσεις τα μάτια σου για πολλή ώρα ή και μέρες, όταν θα τα ανοίξεις, δεν θα μπορείς για αρκετή ώρα να δεις καθαρά. Αυτή είναι η τυφλότητα του σημερινού ανθρώπου. Κλείνει τα μάτια και αρνείται τον Θεό, και μάλιστα με επιστημονικά επιχειρήματα, λες κι ο Θεός είναι μια εξίσωση χ+ψ=ω να την αποδείξουμε! Έτσι, καταλήγει να είναι τυφλός.

Ο Χριστός όμως έρχεται ο ίδιος και προσφέρεται να βγάλει τον άνθρωπο από το πνευματικό ΔΝΤ. Με το αίμα του πάνω στον σταυρό πλήρωσε το χρέος των αμαρτιών όλων μας μια για πάντα, και τώρα καλεί τον αμαρτωλό να δεχτεί αυτή τη δωρεά του βασιλιά Θεού, που χάρισε το τεράστιο εκείνο χρέος «των μυρίων ταλάντων» στον δούλο του (Ματθαίος 18,23-27). Αν όμως τον άφηνε από δω και πέρα να ζήσει μόνος του μια ηθική ζωή, ο άνθρωπος πάλι θα δημιουργούσε χρέη. Γι’ αυτό του έδωσε και ένα ανεξάντλητο καταπίστευμα στη διάθεσή του, ώστε να έχει να πορεύεται ως χριστιανός χωρίς πια να ξαναδημιουργεί χρέη αμαρτιών στον Θεό. Κι αυτό το «καταπίστευμα» είναι η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που τον ικανώνει να ζει με συνέπεια τη χριστιανική ζωή. Αν «περιπατεί σύμφωνα με την οδηγία του Πνεύματος, δεν θα εκπληρώνει τις απαιτήσεις της αμαρτίας και της σάρκας» (Γαλάτας 5,16).

Σε έχει ελευθερώσει, φίλε μου, ο Χριστός από αυτή την παγίδα; Δεν έχεις παρά να του το ζητήσεις, αν θέλεις να ζήσεις ελεύθερος από το φοβερό «ΔΝΤ» της αμαρτίας.