Γράφει ο Γεώργιος Σ. Κανταρτζής
΄Οπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος, τη Μεγάλη Εβδομάδα η τηλεόραση, που είναι βουτηγμένη σε κάθε είδους βρομιά και ανηθικότητα θα μεταμορφωθεί. Θα αλλάξει τα αμαρτωλά έργα και θα προβάλλει ταινίες θρησκευτικού περιεχομένου, κυρίως τα Πάθη του Χριστού. Είπανε ότι ο Γκίμπσον με το φιλμ ΤΑ ΠΑΘΗ, παρουσίασε μ’ ένα ρεαλιστικό τρόπο τα Πάθη του Ιησού. Εκατομμύρια παρακολούθησαν τη θυσία του Θεανθρώπου. Συγκινήθηκαν για λίγο. ΄Εχυσαν και λίγα δάκρυα κι αυτό ήταν όλο.
Τα Ευαγγέλια εκθέτουν ζωηρά τα όσα υπέφερε ο Χριστός. Κανένας άλλος στη γη δεν υπέφερε τόσο βάναυσα όσο ο αναμάρτητος Ιησούς. Από τη γέννησή ως τη Σταύρωση Του η ζωή Του βρίσκονταν συνεχώς σε κίνδυνο. Είχε την εχθρότητα των πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών, την απόρριψη των συμπολιτών Του, την προδοσία του Ιούδα, την άρνηση του Πέτρου και την αμφισβήτηση των μαθητών Του! Κι ας τους ευεργέτησε όλους. Κι όλα αυτά γιατί τα υπέφερε ο αναμάρτητος Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, το δεύτερο Πρόσωπο τα Αγίας Τριάδος; Για να σώσει τους ανθρώπους από την κατάρα της αμαρτίας και να τους δώσει αιώνια ζωή.
Ζούμε σ’ έναν κόσμο απάνθρωπα σκληρό. Δολοφονίες για ασήμαντο λόγο, για την καταπάτηση δυο μέτρων γης, άσπλαχνες μητέρες, διαμάχες, δυστυχήματα, δράματα και ο κατάλογος είναι μακρύς. Ολόκληρες πόλεις μέσα σε λίγα λεπτά μετατρέπονται σε ερείπια, παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι σκοτώνονται στους παράλογους πολέμους. Τη γη μας σκεπάζει ένα πέπλο τρόμου και φοβέρας. Ζούμε σε μια επίγεια κόλαση!
Η εβδομάδα των Παθών και η μέριμνα μας είναι το πασχαλινό τραπέζι που θα είναι φέτος πιο αλμυρό. Μήπως κάθε χρονιά τα ίδια δεν λέμε. Αυτό είναι όλο μέλημά μας; ΄Αραγε, όμως, τι σκεπτόμαστε για τα Πάθη του Χριστού; Υπάρχει σκοτάδι στην ψυχή του ανθρώπου, κάτι που η κουλτούρα μας το αποφεύγει. ΄Ενας νέγρικος ύμνος λέει: « Ω, αν ήσουν εκεί στον Γολγοθά όταν σταύρωναν τον Κύριό μου;»
Για τη σταύρωση τού Χριστού δεν είναι υπεύθυνοι ούτε οι Ιουδαίοι ούτε οι Ρωμαίοι. Όλη η ανθρωπότητα οδήγησε τον Χριστό στον Σταυρό, γιατί «ΟΛΟΙ αμαρτήσανε και στερούνται της δόξας του Θεού» (Ρωμ. 3:23). Στην πραγματικότητα, ο καθένας μας πρέπει να δει τον εαυτό του εκεί στον Γολγοθά μ’ ένα σφυρί να καρφώνει τον Χριστό. Τα Πάθη μάς υπενθυμίζουν την τρομερότητα της αμαρτίας. Στο πρόσωπο του Αδάμ, που ήταν αντιπρόσωπος όλων μας, όλοι αμαρτήσαμε και στη συνέχεια προσθέσαμε τα δικά μας κρίματα.
Και παρότι η παγκόσμια κοινωνία έχει διαβρωθεί από τα ναρκωτικά, τη διαφθορά, την κακία, τα διαζύγια, τις ανωμαλίες… η λέξη «αμαρτία» έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιό μας. ΄Ετσι, αν δεν αναγνωρίσουμε το εσωτερικό σκοτάδι που υπάρχει στον άνθρωπο, ποτέ δεν θα φτάσουμε στην καρδιά του προβλήματος, που είναι η αρρωστημένη καρδιά του ανθρώπου. Και υπάρχει ένα μόνο Φως για το εσωτερικό μας σκοτάδι- είναι το Φως του Γολγοθά και της Ανάστασης του Ιησού Χριστού.
Μια ισορροπημένη πίστη τονίζει και τα δυο- τη Σταύρωση και την Ανάσταση. Η δόξα και η νίκη τής Ανάστασης περνά από τον δρόμο του Γολγοθά. Τα πασχαλινά αυγά, τα γλέντια, τα ταξίδια, ακόμη και οι κενές περιεχομένου λατρείες μας δεν μπορούν να μας λυτρώσουν από τη σκλαβιά της αμαρτίας, παρά μονάχα ο Εσταυρωμένος Χριστός. Στην απορία των Ιουδαίων της εποχής Του: «Τι πρέπει να κάνουμε, ώστε να εκτελούμε τα έργα του Θεού;» (Ιωάν. 6:28). Ο Ιησούς Χριστός αποκρίθηκε: «Τούτο είναι το έργο του Θεού: Να πιστέψετε σ’ αυτόν που απέστειλε εκείνος» (Ιωάν. 6:29)
Αυτό διαχρονικά ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους. Πρέπει να αποφασίσουμε: θα συνεχίσουμε να μένουμε στην αμαρτία μας ή θα πέσουμε στα γόνατα, μπροστά στον Σταυρό και θα ζητήσουμε έλεος και συγχώρηση από τον Σωτήρα. Η μόνη διέξοδος ελπίδας στον απάνθρωπο κόσμο είναι ο Σταυρωμένος και Αναστημένος Ιησούς. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!