“Πλουτείν εν έργοις καλοίς” (Α’ Τιμοθ. 6/18)
Ο απόστολος μας προτρέπει να κάνουμε καλά έργα, αγαθοεργίες. Πολλές φορές οι φτωχοί ζηλεύουν εκείνους που είναι πλούσιοι στα αγαθά του κόσμου αυτού, αν και οι πιστοί χριστιανοί που συμβαίνει να είναι πλούσιοι είναι γενναιόδωροι στο να βοηθούν αυτούς που έχουν ανάγκη. Ο Ιησούς είπε ότι μακάριοι είναι οι φτωχοί.
Τα πλούτη εύκολα κάνουν αυτούς που τα κατέχουν υπερήφανους και αλαζόνες και πολλές φορές τους απομακρύνουν από το Θεό.
Τα καλύτερα και πολυτιμότερα πλούτη δεν είναι τα υλικά, που μπορεί σε μια στιγμή να χαθούν αλλά τα πνευματικά, τα αιώνια, που εδώ αναφέρονται ως “έργα καλά”. Όλοι μας κάτι μπορεί να κάνουμε, με τα πολλά ή τα λίγα, σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη. Κι εσύ, φίλε, μπορείς να κάνεις κάτι για να βοηθήσεις κάποιον. Εκείνοι που έχουν λίγα όταν τα συμμεριστούν με τους άλλους θ’ ανακαλύψουν ότι ο Θεός θα τους τα επιστρέψει.
Καλά Έργα αγάπης, καλοσύνης, συμπάθειας, συμπαράστασης στο Όνομα του Κυρίου αποτελούν επένδυση στο θησαυροφυλάκιο του ουρανού. Κι’ αυτά ο καθένας μας μπορεί να τα προσφέρει.
“Η κόρη (η Ρεβέκκα) ήταν πολύ όμορφη” (Γένεσις 24/16)
Η Ρεβέκκα ήταν μια νέα, όμορφη και αμόλυντη από τα κακά του αμαρτωλού κόσμου, όταν την είδε για πρώτη φορά ο υπηρέτης του Αβραάμ στο ταξίδι του για αναζήτηση νύφης, για το γιο του Ισαάκ. Δεν ξέρουμε πόση απ’ εκείνη την αγνότητα και την ομορφιά έμεινε στο πέρασμα των χρόνων ή ήταν απλώς επιδερμική, εξωτερική.
Η φυσική ομορφιά δεν είναι το πλεονέκτημα, που κάποτε πέφτουμε στον πειρασμό να νομίζουμε. Η Ρεβέκκα σε μερικές από τις κατοπινές συμπεριφορές της έδειξε δολιότητα και πνεύμα μεροληψίας στις σχέσεις με τα δίδυμα τέκνα της. Ευνόησε τον Ιακώβ και τον ενθάρρυνε να εξαπατήσει τον αδελφό του Ησαύ μπροστά στο γέροντα πατέρα του Ιακώβ και να λάβει την ευλογία του πρωτότοκου.
Αν και παραμένει από τις ξεχωριστές μορφές της Παλαιάς Διαθήκης, παρ’ όλα αυτά μας διδάσκει ότι η εξωτερική ομορφιά δεν είναι το παν που χρειάζονται οι νεαρές κοπέλες.
“Μη φοβάσαι, Εγώ είμαι μαζί σου” (Ησαΐας 43/5)
Υπάρχουν πολλά γεγονότα που μπορούν να γεμίζουν φόβο – γεγονότα πάνω από τον έλεγχό σου, αισθήματα αδυναμίας ν’ αντιμετωπίσεις τα βουνά που ορθώνονται μπροστά σου, πρόσωπα που είναι οργισμένα εναντίον σου.
Σε περιόδους φόβου το παιδί του Θεού πρέπει να φέρνει στη μνήμη του εδάφια με υποσχέσεις του Θεού.
Η απλή εντολή του Θεού είναι “ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ”. Ο Θεός είναι εκεί άσχετα ποια είναι η αιτία του φόβου. Έχεις κάθε λόγο να μη φοβάσαι γιατί ο Κύριος είναι μαζί σου. Όλοι μαζί οι φίλοι και οι συγγενείς δεν μπορούν να συγκριθούν με την ευλογία της παρουσίας και της προστασίας του Θεού.
Η ανάγκη μας να ρίξουμε τα μάτια μας σ’ Αυτόν: Να υποταχτούμε στο θέλημά Του, να υπακούσουμε τις εντολές Του, να ακολουθήσουμε την οδηγία Του. Η πίστη γαντζώνεται από την υπόσχεση του Θεού, ακόμη κι όταν δεν φαίνεται βοήθεια από πουθενά.
“…τον αγγελιοφόρο … που αναγγέλλει την ειρήνη” (Ησαΐας 52/7)
Τι ωφέλεια υπάρχει ν’ αναγγείλεις ειρήνη, όταν ο πόλεμος μαίνεται; Υπάρχει τέτοια διαμάχη ανάμεσα σε ανθρώπους και έθνη όσο ποτέ άλλοτε. Οι άνθρωποι λένε ότι θέλουν την ειρήνη και γι’ αυτό πολεμούν γι’ αυτήν!
Η καρδιά του ανθρώπου βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Θεό. Μόνο όταν δοθεί λύση σ’ αυτή τη διαμάχη θα έρθει μόνιμα ειρήνη. Εκείνοι που κηρύττουν το Ευαγγέλιο, τα καλά νέα, μιλούν για ειρήνη με τον Θεό που έρχεται μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Αυτός πέθανε για μας ώστε διά του θανάτου Του ο άνθρωπος να μπορεί να συμφιλιώνεται με τον Θεό δεχόμενος συγχώρηση. Όσοι δέχονται το Λόγο Του γεύονται μια ειρήνη βαθιά και διαρκή. Ο διάβολος φέρνει διαμάχες και τσακωμούς. Ο Χριστός φέρνει ειρήνη. Ακόμη κι όταν ο πόλεμος μαίνεται γύρω σου, εσύ μπορείς να έχεις εσωτερική ειρήνη όταν ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας και ο Κύριός σου. Είναι μια ειρήνη που ξεπερνά κάθε σύλληψη και συλλογισμό ανθρώπου. Ευλογημένοι όσοι διακηρύττουν την ειρήνη και αυτοί που τη δέχονται.
“Στην αρχή ο Θεός” (Γένεσις 1/1)
Αν οι απόψεις και οι ιδέες δεν αρχίζουν με τον Θεό, τότε θ’ ακολουθήσεις κάθε είδους ιδέες για το πώς άρχισε η ζωή. Ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί να κατανοήσει το νου του Θεού, μπορεί όμως ο άνθρωπος να πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, ασκώντας την πίστη που του δόθηκε από το Θεό.
Χωρίς πίστη ο άνθρωπος δεν μπορεί να ευαρεστήσει τον Θεό. Με την πίστη σ’ Αυτόν όλα είναι δυνατά. Η πίστη απλώνει το χέρι της και κάνει τον Θεό της δημιουργίας, της αρχής, Θεό του εδώ και τώρα. Ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο μας έστειλε τον Υιό Του σ’ αυτόν για να σώσει εκείνους που πιστεύουν σ’ Αυτόν. Μας έδωσε την Βίβλο, το Λόγο Του, το βιβλίο των υποσχέσεων, που μπορούν να εκπληρωθούν και να γίνουν πραγματικότητα σ’ αυτούς που πιστεύουν. Η πνευματική σου εμπειρία πρέπει ν’ αρχίσει με τον Θεό, αν θέλεις να προχωρήσεις σε νέες κατακτήσεις στη ζωή σου σήμερα.
“Ο Δημάς μ’ εγκατέλειψε (Β’ Τιμ. 4/10)
Πολλοί έχουν γνωρίσει την απογοήτευση όταν κάποιος τους εγκαταλείπει, ιδιαίτερα όταν είναι πολύ κοντινός σου. Ο Δημάς στάθηκε πιστός σύντροφος στον απ. Παύλο στο τελευταίο ιεραποστολικό του ταξίδι και του συμπαραστάθηκε ακόμη στη φυλάκισή του στη Ρώμη. Ο απ. Παύλος μιλά με θέρμη γι’ αυτόν στις Επιστολές του προς Κολοσσαείς και Φιλήμονα. Ξαφνικά όμως εγκατέλειψε τον Παύλο. Δεν ξέρουμε την αιτία. Ήταν μήπως κάποια διαφωνία ή κάποια άλλη διαφορά; Ήταν τα θέλγητρα του κόσμου αυτού ή κάποιοι σπόροι αμφιβολίας που έσπερνε ο διάβολος; Ο Παύλος λέγει ότι ο Δημάς αγάπησε “τον νυν αιώνα”, τον παρόντα κόσμο, κι έχασε την όραση της ουράνιας ανταμοιβής. Το παράδειγμα του ας σταθεί ως προειδοποίηση για τους κινδύνους της ζωής αυτής. Δόξα στον Θεό για τον Λουκά που στάθηκε ακλόνητος κοντά στον Παύλο ως το τέλος. Αυτού το παράδειγμα ας ακολουθήσουμε.
ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ ΠΕΗΝ