Πρακτικά μηνύματα για την οικογένεια
Στο προηγούμενο άρθρο εξετάστηκαν γενικά τα προνόμια των συζύγων, στη συνέχεια τα προνόμια της συζύγου και έγινε σύγκριση μεταξύ του Χριστού, του Νυμφίου, και της Εκκλησίας Του, της Νύμφης Του και τα προνόμια της. Ο Χριστός δίνει στην Εκκλησία (τη Νύμφη Του): α) Τη Ζωή Του β) Το ΄Ονομα Του. Της δίνει ακόμη:
ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ
Τρίτο, εξίσου όμως σπουδαίο είναι ότι μοιραζόμαστε την υψηλή Του θέση και τη δόξα Του. Στην Εφεσίους 2:6 πληροφορούμαστε ότι ο Χριστός μάς ζωοποίησε και μας συνανέστησε. Μας συνανέστησε ο Θεός μαζί με το Χριστό και μας έβαλε να καθίσουμε μαζί Του στα επουράνια χάρη στο Χριστό. Μας έδωσε τη δόξα Του. Στο Ιωάννου 17:22 προσεύχεται ο Χριστός: “Κι εγώ τη δόξα που μου έδωσες τη μετέδωσα σ’ αυτούς για να είναι ένα, όπως είμαστε εμείς ένα”. Όταν γίνομαι χριστιανός, ο Χριστός μου δίνει τη δική Του δόξα, τη δική Του τιμή.
Στην Αγγλία, που υπάρχουν τίτλοι ευγενείας, φαίνεται αυτό πολύ καθαρά. Αν ένας Άγγλος ευπατρίδης, που έγινε λόρδος λ.χ., αποφασίσει να παντρευτεί μια γυναίκα του λαού, που δεν είναι αριστοκράτισσα, υπάρχει κάποια δυσκολία. Οι Άγγλοι δεν το αρέσουν αυτό. Αν όμως, τελικά, παρθεί η απόφαση, ξέρετε πώς το λύνουν το πρόβλημα; Ανεβάζοντας την ταπεινή γυναίκα στο ύψος του λόρδου συζύγου της.
Όταν, πριν χρόνια, η πριγκίπισσα και διάδοχος του θρόνου Μαργαρίτα, θέλησε να παντρευτεί κάποιον άσημο φωτογράφο, η αυλή κλότσησε. Τελικά λύθηκε το πρόβλημά της. Έκαναν τον Σνόλτεν λόρδο. Και μετά το διαζύγιο εξακολουθεί ακόμα να είναι λόρδος.
Κι εμείς, ταπεινοί, ανάξιοι, αμαρτωλοί, ερχόμαστε στο βωμό του γάμου μας με το Χριστό, Νυμφίος Εκείνος, νύμφη εμείς, ο Χριστός μας ανεβάζει, μας δίνει τη δόξα Του. Και δε δέχεται ο Χριστός προσβολή εκ μέρους κανενός ενάντια στα παιδιά Του.
Στο γάμο τώρα, τι γίνεται; Δεν έχει σημασία η προέλευση της γυναίκας που παντρεύτηκες. Από τη στιγμή που την παντρεύτηκες, η γυναίκα αυτή αποκτά την ίδια δόξα μ’ εσένα. Διαβάζουμε στην Αποκ. 3:21, για την εκκλησία των Λαοδικαίων: “Όποιος νικά θα του δώσω το δικαίωμα να καθίσει μαζί μου στο θρόνο μου, όπως νίκησα κι εγώ και κάθισα μαζί με τον Πατέρα μου στο θρόνο του”. Έχουμε λοιπόν, αυτή τη μεγάλη τιμή που μας δίνει ο Θεός.
Στην Α’ Κορ. 6:2,3 διαβάζουμε: “Δεν το ξέρετε πως οι πιστοί θα κρίνουν τον κόσμο; Κι αφού ο κόσμος κρίνεται από σας, δεν είστε άξιοι να κρίνετε τόσο ασήμαντες υποθέσεις μεταξύ σας; Δεν ξέρετε ότι θα κρίνουμε ακόμα και αγγέλους;” Ποιος; Εμείς! Τα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού! Είμαστε η νύμφη του Χριστού!
ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ
Αλλά και κάτι άλλο ακόμα. Συμμεριζόμαστε όλα τα πλεονεκτήματα και τα δικαιώματα του Κυρίου μας.
Ένα απ’ αυτά είναι η αγάπη του Πατέρα. Διαβάζουμε στο Ιωάννου 17:23: “Εγώ μαζί τους κι εσύ μαζί μου, για να είναι ολοκληρωμένοι σε μια ενότητα, και για να ξέρει ο κόσμος ότι εσύ με απέστείλες και ότι τους αγάπησες όπως ακριβώς αγάπησες εμένα”. Συμμεριζόμαστε την ίδια αγάπη που έχει ο Πατέρας για τον Ιησού Χριστό.
Ένας Πατέρας έχει ένα και μόνο γιο, μονάκριβο. Και πάντοτε παραπονιέται: Δε μου έδινε ο Θεός και μια κόρη. Πολύ μ’ αρέσουν οι κόρες. Μια μέρα εμφανίζεται ο γιος και λέει: “Μπαμπά, αποφάσισα να παντρευτώ μια κοπέλα”. Και μετά το γάμο λέει ο πατέρας στην κοπέλα: “Τώρα παιδί μου, ο Θεός με ευλόγησε πραγματικά. Δεν είχα κόρη και τώρα έχω. Εσύ είσαι το κορίτσι μου”.
Αυτό ακριβώς κάνει κι ο Χριστός μ’ εμάς. Γινόμαστε σάρκα από τη σάρκα Του, οστούν από τα οστά Του. Και μας αγαπά και μας δίνει όλα τα δικαιώματα.
Στην Α’ Κορ. 3:21,22 ο απ. Παύλος με σαφήνεια μιλάει για τη μεγάλη τιμή την οποία απολαμβάνει ένας άνθρωπος: “Επομένως, κανένας ας μην καυχιέται για ανθρώπους, γιατί όλα ανήκουν σε σας. Είτε για τον Παύλο πρόκειται είτε για τον Απολλώ είτε για τον Κηφά είτε για τον κόσμο είτε για τη ζωή είτε για το θάνατο είτε για τα τωρινά είτε για τα μελλούμενα, όλα ανήκουν σε σας, κι εσείς στο Χριστό, κι ο Χριστός στο Θεό”.
Αλλά πώς γίνεται αυτό; Πώς ξαφνικά από ένας απένταρος άνθρωπος έγινα πάμπλουτος; Το εξηγεί αμέσως. “Γιατί εσείς ανήκετε στο Χριστό κι ο Χριστός στο Θεό”.
Μια κοπέλα πάμφτωχη, παντρεύεται έναν πλούσιο νέο. Από τη στιγμή του γάμου της είναι και η ίδια πλούσια. Η τάση μερικών ζευγαριών να έχουν χωριστούς λογαριασμούς δε μου αρέσει. Join account, σημαίνει κοινός λογαριασμός. Έχουν κοινά τα πράγματα αυτά, γιατί ο Χριστός δίνει στη νύμφη Του τα ίδια δικαιώματα, τον ίδιο πλούτο της αγάπης Του και της δόξας Του.
ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ
Κάτι άλλο, επίσης συμμεριζόμαστε με τον Κύριό μας. Όχι μόνο τη δόξα Του, αλλά και τα ενδιαφέροντά Του. Τα πάντα είναι δικά μας. Είμαστε συνεργοί του Ιησού Χριστού. Έχουμε το ίδιο έργο μαζί Του.
Τι γίνεται η οικογένεια, η φουκαριάρα οικογένεια, όταν ο άντρας είναι στραμμένος προς την ανατολή και η γυναίκα προς τη δύση! Γι’ αυτό είμαι εναντίον των μικτών γάμων. Όταν δεν έχουν κοινά ενδιαφέροντα στην αρχή, πώς θα ζήσουν είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια μαζί; Πώς μπορεί ένας χριστιανός άνθρωπος που αγαπά τον Ιησού Χριστό, που λατρεύει τον Ιησού Χριστό, που υπακούει στον Ιησού Χριστό, πώς θα ζήσει μ’ έναν ο οποίος βρίζει τον Ιησού Χριστό; Δεν είναι δυνατόν!
ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
Κάτι άλλο ακόμα. Συμμεριζόμαστε τους υπηρέτες του Κυρίου μας. Και εξηγούμαι. Διαβάζουμε στην προς Εβραίους Επιστολή 1:13 τα εξής για τους αγγέλους: “Και σε ποιον από τους αγγέλους είπε ποτέ ο Θεός: “Στα δεξιά μου να κάθεσαι ωσότου κάνω τους εχθρούς σου ακουμπιστήρι των ποδιών σου;” Σε ποιον; Σε κανέναν! Μόνο στον Ιησού Χριστό. “Δεν είναι μήπως όλοι υπηρετικά πνεύματα που αποστέλλονται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους για εκείνους που πρόκειται να κληρονομήσουν τη σωτηρία;” (Εβρ. 1:14). Αν οι άγγελοι είναι υπηρέτες του Ιησού Χριστού, είναι και δικοί μου υπηρέτες! Αυτό λέει εδώ ο Λόγος του Θεού.
Στα εδάφια 2:5-8 το λέει ακόμα σαφέστερα: “Και δεν είναι, βέβαια, σε αγγέλους που υπέταξε ο Θεός τον μελλοντικό κόσμο για τον οποίο μιλούμε. Και το τόνισε αυτό ένας προφήτης, όπως λέει κάπου; Τι είναι ο άνθρωπος για να τον σκέφτεσαι ή ο γιος του ανθρώπου, ώστε να του δείχνεις την εύνοιά σου; Τον έκανες για ένα σύντομο διάστημα κατώτερο από τους αγγέλους. Με δόξα και τιμή τον στεφάνωσες και τον κατέστησες κύριο πάνω στα έργα των χεριών σου”. Σε ποιον υπέταξε ο Θεός τα πάντα; Ποιον στεφάνωσε με δόξα και τιμή; Τον Ιησού Χριστό. Κι εφόσον τα πάντα τα υπέταξε σ’ Αυτόν, τα υπέταξε και σε μένα, γιατί μας έκανε συμμέτοχους του Χριστού στα πάντα.
Ας κάνουμε ξανά τον ίδιο παραλληλισμό. Μια κοπέλα παντρεύεται έναν νέο κι από τη στιγμή εκείνη όχι μόνο τα ενδιαφέροντά του είναι δικά της, αλλά και οι υπηρέτες του είναι επίσης υπηρέτες της. Θυμάστε στη ζωή της Σταχτοπούτας; Παιδική ιστορία. Αυτή, αν θυμάμαι καλά, ήταν μια πολύ φτωχή κοπέλα, ντυμένη πάντα με κουρέλια. Και μια μέρα, εκεί που ήταν σκλάβα των αδελφών και του σπιτιού της ένας πρίγκιπας την αγάπησε. Την πήρε κοντά του, τη μεταμόρφωσε κι έγινε γυναίκα του. Κι από τη στιγμή εκείνη οι άλλοι την υπηρετούσαν. Όλοι ήταν πια δούλοι της. Αντιστράφηκαν οι όροι.
Αυτό κάνει ο Χριστός. Αν γίνεις παιδί Του, όλοι οι υπηρέτες Του, όλος ο πλούτος Του θα είναι δικός σου. Η Εκκλησία, τι άλλο ήταν πριν παρά μια Σταχτοπούτα. Μια κουρελιάρα που έκανε τα θελήματα των άλλων αδελφών της, μέχρι που ο Χριστός την άρπαξε και την έκανε πραγματικά νύμφη Του εκλεκτή.
ΜΕΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ
Συμμεριζόμαστε και κάτι άλλο σημαντικό. Όταν παντρευτείς μια κοπέλα, υπόσχεσαι ότι στο εξής θα την αγαπάς, θα την τιμάς, θα την περιποιείσαι, θα την περιθάλπεις. Κι όταν είναι άρρωστη κι όταν είναι καλά. Κι όταν είναι πλούσια κι όταν είναι φτωχή. Κι όταν χαμογελάει κι όταν κλαίει. Πάντοτε. Μ’ άλλα λόγια: Υπόσχεσαι ότι απ’ εδώ και πέρα την κάνεις μέτοχο της ζωής σου, των δικαιωμάτων σου, του πλούτου σου, των υπηρετών σου, των ενδιαφερόντων σου. Γιατί αυτό ακριβώς κάνει ο Χριστός.
Προσέξτε πως μιλάει ο απόστολος Παύλος: “Τώρα χαίρομαι για τα παθήματά μου για χάρη σας και ανταναπληρώνω έτσι με το σώμα μου τα παθήματα που θα υπέφερε ο Χριστός, αν ζούσε στη γη, για χάρη του σώματός του, που είναι η εκκλησία” (Κολ. 1:24). Τι λέει εδώ ο απόστολος Παύλος; Χαίρομαι, γιατί είμαι μέτοχος των παθημάτων, των θλίψεων του Κυρίου μου.
Όταν κάτι συμβεί στον έναν από τους δύο συζύγους, ο άλλος δεν εγκαταλείπει τη συζυγική στέγη κι αντιστρόφως. Γιατί γίνονται μέτοχοι των προβλημάτων, των θλίψεων, των παθημάτων ο ένας του άλλου. Η σύζυγος ταυτίζεται με τον άντρα της, ο σύζυγος με τη γυναίκα του.
Και τέλος κάτι άλλο επίσης. Τη δόξα του Χριστού ντύνεται η Εκκλησία. « Όταν φανερωθεί ο Χριστός, ο οποίος είναι η ζωή μας, τότε θα φανερωθείτε κι εσείς μαζί του με δόξα» (Κολοσσαείς 3:4). Πόσο σπουδαίο είναι αυτό που λέει εδώ ο Λόγος του Θεού!
Λέει αλλού ο Λόγος του Θεού: “Ο γάμος να είναι άξιος τιμής από κάθε άποψη, και το συζυγικό κρεβάτι αμόλυντο” (Εβρ. 13:4). Να σταματήσουν τ’ αστεία για τους συζυγικούς δεσμούς. Στις παρέες μας δεν υπάρχει τίποτε για να σκεφτεί κανείς σχετικά με τη συζυγική σχέση. Είναι ιερός ο δεσμός του γάμου. Είναι σαν τη σχέση του Χριστού με την Εκκλησία Του. Όπως δεν τολμάς να πάρεις τ’ όνομα του Χριστού και να το ειρωνευτείς, έτσι δεν μπορεί ούτε ο άντρας ούτε η γυναίκα να ειρωνευτεί ή να περιφρονήσει το δεσμό τους. Πότε ο Χριστός ειρωνεύτηκε την Εκκλησία Του; Πότε την περιφρόνησε; Κι ειρωνεύεσαι εσύ, το/τη σύζυγό σου;
Και ποιος μας έδωσε το δικαίωμα, όταν μαζευόμαστε σε παρέες να λέμε αστεία άνοστα και αισχρά; Είναι νομίζετε εξυπνάδες αυτά; Αυτά είναι που υποσκάπτουν τα θεμέλια του γάμου. Είχε δίκιο όταν πριν χρόνια γνωστός αμερικανός ιεροκήρυκας κατέκρινε δημόσια έναν από τους δύο υποψήφιους προέδρους των Η.Π.Α. για το ασυγχώρητο ολίσθημά του να επιτρέψει σε πράγματα ιερά να συζητηθούν σ’ ένα αισχρό περιοδικό, που ειδικεύεται σε σκανδαλοθηρίες.
Αν σ’ έναν υποψήφιο πρόεδρο των Η.Π.Α. δεν επιτρέπεται να αστειεύεται και να σχολιάζει πράγματα θεία, όπως είναι ο γάμος και οι σχέσεις οι συζυγικές, σ’ ένα περιοδικό τέτοιο όπως το Πλαίη Μπόϊ, σ’ εσένα ποιος έδωσε το δικαίωμα σε συναναστροφές, που υποτίθεται πως γίνονται για να συζητήσουμε ιερά πράγματα, να λες αστεία που να προκαλούν το γέλιο, για τον ιερότερο δεσμό που υπάρχει πάνω στη γη, το δεσμό του Χριστού με την Εκκλησία Του, του γάμου άντρα με γυναίκα.
Δεν επιτρέπεται να παίζουμε γύρω από ένα θέμα ιερό. Είναι ιερός, τίμιος ο γάμος. Και το συζυγικό κρεβάτι κατά πάντα αμίαντο.
Τι ωραίο, τι μεγάλο προνόμιο να είμαστε νύμφη του Χριστού! Είναι το προνόμιό μας. Είναι καιρός ν’ αποκτήσουμε κάποια συνείδηση και επίγνωση της μεγάλης σπουδαιότητας που κατέχουμε. Δεν είσαι κοινός άνθρωπος πια. Είσαι νύφη του Ιησού Χριστού, του Ουράνιου Νυμφίου. Διατήρησε αμόλυντη τη σχέση σου με τον Ιησού Χριστό, αλλά και με τον άντρα ή τη γυναίκα σου. Είναι το αγιότερο πρόσωπο, το κρίνο, ο άγιος του Ισραήλ. Ο καλύτερος.