Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Επιστρέφοντας στο σπίτι, μια έκπληξη με περίμενε. Καθώς άνοιξα την πόρτα, η ματιά μου έπεσε σε ένα όμορφο μπουκέτο από λευκά και κόκκινα γαρύφαλλα. Ήταν σε μια γωνιά και μου χαμογελούσαν ελκυστικά από το κρυστάλλινο βάζο. Κινήθηκα προς τα λουλούδια κι έσκυψα το κεφάλι για να εισπνεύσω το άρωμά τους. Αλλά η φωνή της γυναίκας μου με άφησε αποσβολωμένο. «Μα τι κάνεις εκεί, δεν είναι αληθινά». Σήκωσα το κεφάλι κατάπληκτος και βαθύτατα απογοητευμένος. Αμέσως ήλθε και η χαριστική βολή από την κόρη μου. «Μπαμπά, είναι ψεύτικα». Σαν άπιστος Θωμάς άπλωσα το χέρι στον τύπο των ήλων. Και πείστηκα. Ήταν τόσο έκδηλη η απογοήτευσή μου, που η κόρη μου με αγκάλιασε και με ένα γλυκό χαμόγελο μου είπε. «Αύριο θα σου φέρω τα αληθινά». Την πήρα από το χέρι και της είπα ότι θέλω δυο λόγια να της πω. Καθίσαμε στο σαλόνι. «Πες μου πατέρα, ακούω». «Τα ψεύτικα γαρύφαλλα στο κρυστάλλινο βάζο, είναι οι εκπρόσωποι των κίβδηλων ιδεών και των παραχαρακτών της αλήθειας. Με την πρώτη ματιά μπορεί να σε εντυπωσιάσουν. Όταν όμως εστιάσεις το βλέμμα σου πάνω τους προσεχτικά και ερευνητικά, γρήγορα θα αντιληφθείς ότι μοιάζουν με τεχνητά γαρύφαλλα. Αποπνέουν την άσχημη μυρωδιά του «πλαστικού». Μάθε λοιπόν, ότι όπως υπάρχουν απομιμήσεις λουλουδιών, υπάρχουν και τέλειες απομιμήσεις του αληθινού και ζωντανού. Όπως ανθεί η βιομηχανία των πλαστικών λουλουδιών, έτσι ανθεί και η βιομηχανία παραγωγής νοθευμένων ιδεών και προαγωγών της πλάνης. Γέμισε ο κόσμος με «πλαστικά γαρύφαλλα» παιδί μου. Κατάλαβες»; «Ναι πατέρα, κατάλαβα». Έριξα μια τελευταία ματιά στα ψεύτικα γαρύφαλλα και είπα. «Εξάλλου, αυτά τα γαρύφαλλα είναι τόσο φανταχτερά που δεν μπορεί να είναι αληθινά».

Στο γεύμα που σε λίγο ακολούθησε, καθώς ευχαριστούσαμε τον Κύριο, τούτα τα λόγια έβγαιναν σιγανά από τα χείλη σαν απορία. «Κύριε, γιατί επιτρέπεις ακόμα, τόσα ψεύτικα γαρύφαλλα να πληθαίνουν ολόγυρά μας»;

 Παναγιώτης Σταυρινού
Μαθηματικός
Λεμεσός
stavrinoup@hotmail.com