του Χάρη Ι. Νταγκουνάκη, Νομικού
Ο κόσμος συγκλονίστηκε. Οι μεγαλύτερες δυνάμεις της γης υποχρεώθηκαν από το μέγεθος της καταστροφής να σκύψουν πάνω από τα γκρεμίσματα τους, πάνω από 200.000 αστέγους (τη στιγμή που γράφουμε) και τις ακόμα περισσότερες χιλιάδες άστεγους, τα ορφανά παιδιά και τα εγκλωβισμένα νήπια στο Ότο Πρενς της Αϊτής. Βέβαια η Αϊτή είναι μακριά. Στην Καραϊβική. Παλιότερα την έλεγαν «το Παρίσι της Καραϊβικής». Σήμερα, μετά τα 7,5 ρίχτερ ζει την απόλυτη καταστροφή. Είναι μακριά όμως. Τι μπορεί να μας π
Όπως παλιά, χιλιάδες χρόνια πριν, έτσι και σήμερα μέσα από κάθε καταστροφή οι άνθρωποι αναζητούσαν ένα μήνυμα από το υπερπέραν. Τι να θέλουν να μας πουν οι θεοί ή ο Γιαχβέ μέσα από κάποια θεομηνία, μια πλημμύρα, ένα λιμό, μια επιδημία, έναν σεισμό; Και τα μηνύματα ποικίλλουν μεταξύ τους. Όπως και σήμερα. Θα ’λεγε κανείς όμως ότι τα μηνύματα κινούνται σε τρεις κατευθύνσεις. Είναι τρεις κατηγορίες, ανάλογα με την προδιάθεση του καθενός.
Είναι εκείνοι που λένε πως τέτοιες καταστροφές αποδεικνύουν πως δεν υπάρχει Θεός. Δεν υπάρχει τίποτα. Ο άνθρωπος είναι εκτεθειμένος ανυπεράσπιστος στα στοιχεία της φύσεως. Κι αν υπάρχει αυτό που λέμε «θεός», αυτός μόνον αγάπη δεν έχει. Άρα τον ξεχνάμε.
Είναι οι άλλοι, ο αντίποδας, που λένε πως ακριβώς επειδή υπάρχει Θεός, βλέπει την κακία μας, βλέπει την αμαρτία μας και μας τιμωρεί. Ορισμένοι μάλιστα, όπως εκείνος ο ανεκδιήγητος Ρεπουμπλικανός τηλε-ευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον υποστηρίζουν ότι «ο καταστροφικός σεισμός της Αϊτής είναι συνέπεια της “συμφωνίας με το Διάβολο” που έκαναν οι Αϊτινοί πριν από δύο αιώνες για να διώξουν τους Γάλλους. Αρχικά οι Αϊτινοί ήταν υπό τον ζυγό των Γάλλων, του Ναπολέοντα Γ’ ή δεν ξέρω ποιου», λέει ο Ρόμπερτσον. «Μαζεύτηκαν και έκαναν συμφωνία με το Διάβολο. Του είπαν: “θα σε υπηρετήσουμε αν μας απαλλάξεις από τους Γάλλους”. Και ο διάβολος είπε: “Εντάξει, έκλεισε η συμφωνία”. Και από τότε πέφτουν από τη μια συμφορά στην άλλη», κατέληξε, συγκρίνοντας την κατάσταση στην Αϊτή με τη γειτονική της Δομινικανή Δημοκρατία. Φυσικά κάτι τέτοιες ανοησίες καταδικάζονται ακόμα κι από τον πιο άσχετο θεολογικά άνθρωπο.
Υπάρχει όμως και μια τρίτη εκδοχή. Την άκουσα σήμερα Σάββατο με μορφή ιστορίας στο ραδιόφωνο της Εκκλησίας της Ελλάδος από έναν φωτισμένο θεολόγο, καθηγητή πανεπιστημίου, έναν από τους μεταφραστές της Αγίας Γραφής της Βιβλικής Εταιρίας, τον κ. Καραβιδόπουλο. Διηγήθηκε ο καθηγητής μια ιστορία με έναν ο οποίος κάποτε είδε στον δρόμο έναν άρρωστο άνθρωπο, ανάπηρο, σακάτη και φτωχό και δυσανασχέτησε. Σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και απόρησε πώς επιτρέπει τέτοια δυστυχία ο Θεός, και τι κάνει τελοσπάντων ο Θεός μπροστά σε μια τέτοια δυστυχία; Και ο Θεός τού απάντησε: «Τι κάνω; Έβαλα δίπλα σ’ αυτό τον άνθρωπο εσένα, για να του δείξεις την αγάπη σου».
Είναι πολύ ενθαρρυντική η εγκύκλια ενημέρωση του Πανελλήνιου Ευαγγελικού Συνδέσμου για όσους θέλουν να βοηθήσουν τους σεισμόπληκτους, να το κάνουν μέσα από εκκλησίες που έχουν ξεκινήσει σχετικό πρόγραμμα συμπαράστασης.
Μην ψάχνεις να βρεις αλλού το μήνυμα των καταστροφών. Μην τα βάζεις επιπόλαια και ανεύθυνα με τον Δημιουργό που είναι η πηγή του αγαθού. Ούτε να κρίνεις τ’ ανυπεράσπιστα θύματα. Κοίτα ποιος είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου»: ο διάβολος! Δώσε προσοχή όμως στο μήνυμα του Θεού μέσα απ’ όλες αυτές τις θεομηνίες:
Αν κάποιος πει «αγαπώ τον Θεό», μισεί όμως τον αδελφό του, είναι ψεύτης.
Γιατί, πραγματικά, αυτός που δεν αγαπάει τον αδελφό του, τον οποίο βλέπει, πώς μπορεί να αγαπάει τον Θεό, τον οποίο δεν βλέπει; (Α΄ Επιστολή Ιωάννου, 4:20 –Νέα Μετάφραση της Βίβλου).
Και ο Χριστός κάποτε είπε:
«Σας βεβαιώνω πως αφού τα κάνατε αυτά (δηλ. δείξατε την αγάπη σας) για έναν από τους άσημους αδελφούς μου, τα κάνατε για μένα» (Κατά Ματθαίον 25:40).