ΤΟ ΑΛΑΤΙ

Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Το αλάτι το μαζεύουμε κυρίως από τις αλυκές. Αφού καθαριστεί στο εργαστήρι, θα καταλήξει στο τραπέζι μας μέσα σε αλατιέρες διαφόρων μεγεθών και σχημάτων, για να δώσει γεύση και νοστιμάδα στο φαγητό μας.
Εσείς είστε το αλάτι της γης (Ματ.5/13), λέει ο Χριστός. Ο Κύριος, αν το θελήσουμε, θα μας μαζέψει από τις «αλυκές του κόσμου» έτσι όπως είμαστε, ακάθαρτοι, μολυσμένοι, με «ξένες προσμίξεις» και με στοιχεία που παραμορφώνουν την εικόνα του Θεού μέσα μας. Αφού μας βάλει στο εργαστήρι Του (στην Εκκλησία), σιγά – σιγά θα μας καθαρίσει. Θα αφαιρέσει τα ξένα στοιχεία που παραποιούν τη διδασκαλία Του, ωσότου μείνει στην καρδιά μας το καθαρό Ευαγγέλιο. Ύστερα θα μας αποστείλει για υπηρεσία στον κόσμο. Κάθε μαθητής του Χριστού έχει τη δική του προσωπικότητα. Είναι σαν μια αλατιέρα με το δικό της σχήμα και μέγεθος, που με το περιεχόμενό της θα δώσει νοστιμάδα στην ανούσια και ανάλατη ζωή των ανθρώπων. Διότι η παρουσία του βιβλικού χριστιανού στο περιβάλλον του, μοιάζει με το αλάτι που δίνει νοστιμιά στα φαγητά μας. Με τη συμπεριφορά και τη στάση που παίρνει στις διάφορες πτυχές της ζωής, της δίνει περιεχόμενο και αξία. Χωρίς Χριστό, η ζωή μοιάζει με ανάλατο φαγητό.
Είναι γνωστό ότι το αλάτι έχει ισχυρές αντισηπτικές ιδιότητες. Προλαμβάνει τη σαπίλα. Εμποδίζει τη δημιουργία μολύνσεων και αλλοιώσεων στις τροφές και τις συντηρεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Παρόμοιες ιδιότητες έχει και ο μαθητής του Χριστού. Η παρουσία του στον κόσμο εμποδίζει την επέκταση της ηθικής διαφθοράς και συντηρεί την κοινωνία ώστε να μην καταρρεύσει κάτω από το βάρος της αμαρτίας. Αναφέρομαι σε εκείνους τους χριστιανούς που δεν έχουν «μωρανθεί». Γιατί αν «το άλας μωρανθή εν τίνι αρτυθήσεται;» (Λουκ.14/34). Χριστιανοί που εξέπεσαν από τη χάρη «αγαπήσαντες τον νυν αιώνα» (Β Τιμ.4/10), δε χρησιμεύουν πια σαν συντηρητικό της ζωής, αλλά αποτελούν και οι ίδιοι στοιχεία σεσηπότα της κοινωνίας, τα οποία επαυξάνουν τη μόλυνση.
Μια άλλη ιδιότητα του αλατιού είναι η δίψα που μας προκαλεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους που συναναστρέφονται συνειδητούς χριστιανούς. Κοντά τους θα νιώσουν πνευματική δίψα και θα τρέξουν στο Χριστό, για να ξεδιψάσουν (Ιω.6/35).
Μετά από αυτά, αγαπητέ αναγνώστη, σκέψου μήπως στον κύκλο σου υπάρχει μια «αλατιέρα», που θα δώσει νοστιμιά και νόημα στη ζωή σου. Αν όχι, ζήτα και θα βρεις (Ματ.7/7,8). Διότι αν στο φαγητό σου χρειάζεσαι το αλάτι, μήπως είναι λογικό να αφήσεις ανάλατη την πνευματική σου ζωή;


Παναγιώτης Σταυρινού
Μαθηματικός
Λεμεσός-Κύπρος
stavrinoup@hotmail.com

Comments are closed.