Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Σήμερα η ανθρωπότητα μοιάζει με ένα δέντρο, που το σείει με δύναμη ένα αόρατο δυνατό χέρι. Αυτό είναι το χέρι του Θεού. Ο Θεός κατασείει αυτό το δέντρο, για να πέσουν οι σάπιοι καρποί από τα έργα της ανομίας και να μείνουν σ’ αυτό τα μη σαλευόμενα, δηλαδή όλα εκείνα που είναι ευάρεστα στο Θεό. Όσοι έχουν πνευματικούς οφθαλμούς αντιλαμβάνονται, ότι ζούμε σε καιρούς δοκιμασίας και κρίσεως κατά τους οποίους ο Θεός μιλά με σημαδιακό και σαφή τρόπο στα έθνη, αλλά και στον καθένα προσωπικά. Ο άνθρωπος καταρρέει μέρα με τη μέρα σε όλα τα επίπεδα γενικά και σωριάζεται καταγής κλαίοντας και πενθώντας πάνω σε ερείπια. Οι πόλεμοι και η παγκόσμια οικονομική κρίση σκορπούν τη δυστυχία και ρημάζουν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Αλλά μέσα σ’ αυτή τη δυστυχία είναι φυσικό οι άνθρωποι να αναζητήσουν Σωτήρα. Ο πάσχων συνάνθρωπός μας αντιλαμβάνεται πια, ότι η μόνη του σιγουριά είναι ο Θεός. Γιατί εκείνοι στους οποίους στήριξε τις ελπίδες του αποδείχτηκαν ανθρωπόμορφοι διάβολοι. Έτσι μέσα στη δυστυχία γεννιέται στις καρδιές των πασχόντων και των θυμάτων η ελπίδα στο Θεό της ειρήνης και της αγάπης. Ο Θεός βρίσκει τρόπους να μετατρέπει την οδύνη σε ευλογία γι’ αυτούς που Τον εμπιστεύονται. Εκείνοι δε που παρακολουθούν από τηλεοράσεως στο αναπαυτικό τους σαλόνι τον ανθρώπινο πόνο χωρίς συγκλονισμό και συντριβή, οι δυνατοί του κόσμου κυρίως, θα έλθει στιγμή που θα πέσουν από το δέντρο της εξουσίας σαν σκουληκιάρικοι καρποί. Έχω τη γνώμη, ότι σήμερα η ανθρωπότητα παρουσιάζει ένα δαιμονικό πρόσωπο. Είναι διάχυτη η ιδέα, ότι οι κοινωνίες κατευθύνονται από μιαν αόρατη σατανική δύναμη, που τις σπρώχνει στο χάος και τις προετοιμάζει κατάλληλα, για να τις παραδώσει στα χέρια του αντίχριστου. Ο μισός κόσμος του πλανήτη πεθαίνει από την πείνα και ο άλλος μισός αρρωστά και πεθαίνει από το πολύ φαγητό. Και ολόκληρος λιμοκτονεί πνευματικά. Στη συντριπτική του πλειοψηφία ο δυτικός και ευρωπαϊκός κόσμος, ο λεγόμενος χριστιανικός, ζει μέσα σε σύγχρονες μορφές ειδωλολατρίας. Και ενώ ποτέ του δεν πόθησε το Ευαγγέλιο, για να το κάνει τρόπο ζωής, εντούτοις καπηλεύεται το όνομα του Χριστού και τολμά να αποκαλείται χριστιανικός. Το δέντρο του κόσμου σείεται. Και θα σείεται ώσπου να μείνουν σ’ αυτό τα μη σαλευόμενα (Εβρ.12/27). Εσύ, αν θέλεις μιαν ασάλευτη ζωή, υπάρχει ο τρόπος. Αγκιστρώσου πάνω στον Βράχο των Αιώνων, τον Ιησού Χριστό τον Κύριο, για να ζήσεις στην αιωνιότητα με τον Τριαδικό Θεό.