της Θάλειας Κ. Γεωργουβέλα

«Σχολάσατε κιόλας! Ελάτε παιδιά να ζεσταθείτε και να μου πείτε αυτά που μάθατε στο σχολείο» είπε ο παππούς στα δίδυμα εγγονάκια του.

Ο Φαίδων και η Αλέκα του είπαν: «Μάθαμε καινούργια πράγματα»

«Αλήθεια παππού, το ‘ξερες πως πριν πολλά χρόνια ο άνθρωπος ήταν σαν την μαϊμού;» ρώτησε η Αλέκα.

«Και πιο μάθημα ήταν αυτό;» ρώτησε ο παππούς.

«Το μάθημα της βιολογίας. Ο δάσκαλος μας εξήγησε πως η επιστήμη προχώρησε πολύ και μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς άρχισε η ζωή. Μας είπε ότι κάποτε όλη η γη ήταν σκεπασμένη με νερό. Σιγά – σιγά τα νερά τραβήχτηκαν και σχηματίστηκαν οι ωκεανοί και η ξηρά. Στην ξηρά φύτρωσε η βλάστηση. Κατόπιν μερικά δημιουργήματα που υπήρχαν στο νερό βγήκαν στην ξηρά. Έφεραν ποδαράκια για να περπατούν και πνευμόνια για να αναπνέουν. Σκαρφάλωσαν στα δέντρα και τρώγανε τον καρπό τους. Τα πλάσματα αυτά μοιάζαν με μαϊμούδες. Αυτοί ήταν οι προϊστορικοί άνθρωποι που μετά από εκατομμύρια χρόνια εξελίχτηκαν στους σημερινούς ανθρώπους», εξήγησε ο Φαίδων.

«Ναι, παππού, αυτά μας είπε ο δάσκαλος. Μάλιστα μας έδειξε και εικόνες που το επιβεβαιώνουν» πρόσθεσε η Αλέκα.

«Μήπως ο δάσκαλος σας μίλησε για τη θεωρία της εξέλιξης;» ρώτησε ο παππούς.

«Και που την ξέρεις εσύ παππού;» είπαν τα παιδιά.

«Η θεωρία αυτή δεν είναι νέα. Στηρίζεται σε υποθέσεις που δεν έχουν αποδείξεις. Η Βίβλος είναι ο Λόγος του Θεού. Στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης, ο Θεός περιγράφει πως ακριβώς δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο».

«Εγώ το βρίσκω πιο λογικό να πιστέψω σ’ αυτά που γράφει η Βίβλος παρά σ’ αυτά που λέει ο δάσκαλος» είπε ο Φαίδων.

«Μπράβο παιδί μου, ο Λόγος του Θεού λέγει πάντοτε την αλήθεια. Γι’ αυτό, ότι κι αν ακούσετε στο σχολείο ή αλλού, αν αυτό δε συμφωνεί με την Βίβλο, μην το πιστέψετε» τους συμβούλεψε ο παππούς.

«Μακάρι να μπορούσα ν’ απαλλαγώ απ’ το μάθημα αυτό» είπε η Αλέκα.

«Ακόμα κι’ αυτοί που δεν πιστεύουν στη θεωρία της εξέλιξης θα πρέπει να την ξέρουν για να την συγκρίνουν με την πραγματικότητα και να βοηθήσουν αυτούς που είναι μπερδεμένοι» είπε ο παππούς.

«Εγώ παππού, θα πω στο δάσκαλο αυτά που μάθαμε απ’ την Αγία Γραφή, για τη Δημιουργία» είπε ο Φαίδων. Ο παππούς προσευχήθηκε, ο Θεός να δώσει θάρρος στα παιδιά να σταθούν για την αλήθεια.

Στο επόμενο μάθημα ο δάσκαλος έδωσε την ευκαιρία για ερωτήσεις. Ο Φαίδων ρώτησε: «Αν δεν παραδεχτούμε πως οι πρόγονοί μας ήταν μαϊμούδες και εμείς οι άνθρωποι είμαστε αποτελέσματα εξέλιξης πολλών εκατομμυρίων χρόνων, τότε τι θα λέγατε γι’ αυτά που διαβάζουμε στη Βίβλο, σχετικά με τη Δημιουργία του κόσμου και τον Αδάμ και την Εύα;»

«Πρέπει να ξέρεις πως η Βιβλική ιστορία και η άλλη ιστορία είναι δύο διαφορετικά πράγματα! Εμείς στο σχολείο δε μελετάμε τη Βίβλο με τα παραμύθια της, αλλά το βιβλίο της βιολογίας» τον διέκοψε ο δάσκαλος.

«Συγγνώμη αλλά αυτά που εσείς λέτε παραμύθια, αυτά εγώ πιστεύω για αληθινά» είπε ο Φαίδων.

«Μπορείς να πιστεύεις ότι θέλεις, αλλά μέσα στην τάξη οφείλεις να μάθεις αυτά που διδάσκεσαι» είπε ο δάσκαλος αυστηρά.

Αργότερα ο παππούς τους εξήγησε: «Άσχετα αν εσείς συμφωνείτε μ’ αυτά που λέει ο δάσκαλος ή όχι, οφείλετε να τον σέβεστε. Να είστε έτοιμοι ν’ απαντήσετε σ’ όλες τις ερωτήσεις στο διαγώνισμά σας. Μπορείτε, ίσως ν’ αρχίσετε την απάντηση: «Το βιβλίο της βιολογίας λέει…» Αυτό θα του δώσει να καταλάβει πως αυτό που γράφετε δεν είναι κατ’ ανάγκη και η δική σας πεποίθηση. Δε θα είναι πάντα εύκολο. Εξάλλου ο Χριστός μας προειδοποίησε με τα λόγια: «Αν σας μισεί ο κόσμος, να ξέρετε πως πριν από σας εμένα έχει μισήσει. Αν ανήκατε στον κόσμο, τότε ο κόσμος θα σας αγαπούσε σαν κάτι δικό του…»» (Ιωάννης 15/18-19).

Πιστεύω πως η εμπειρία αυτή να σας βοηθήσει ώστε όταν αργότερα αντιμετωπίσετε σοβαρότερες πιέσεις να μπορέσετε να σταθείτε στερεοί στην πίστη.

Οπωσδήποτε, παιδί μου, και για σένα θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να διατυπώσεις τις πεποιθήσεις σου. Ποια άραγε θα είναι η θέση που θα πάρεις; Σε συμβουλεύω να ρίξεις την άγκυρα της πίστης σου στο Χριστό και τον Λόγο Του, την Αγία Γραφή, κι ας χτυπούν τα κύματα της απιστίας γύρω σου. Εκείνος θα σε κρατήσει.