του Γιώργου Π. Αλεξανδρή
Η υπεύθυνη επικοινωνίας της μεγάλης μας τράπεζας στο ραδιόφωνο ήταν κατηγορηματική: Ενθουσιασμένη απο την επιτυχία του χριστουγεννιάτικου φιλανθρωπικού προγράμματος της τράπεζας διαβεβαίωνε οτι είχε καταλάβει το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων: Αυτό είναι η αγάπη, έλεγε.
Ισως όσοι με ξέρετε να ξαφνιαστείτε, αλλά θα συμφωνήσω μαζί της. Κατά κάποιο τρόπο το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων, ναι είναι η αγάπη. Πρέπει όμως με προσοχή να δούμε τι είναι αγάπη και πως ορίζεται σαν έννοια.Αν διαβάζετε τη Βίβλο και θεωρείτε οτι είναι η αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο ξέρετε περίπου για τι μιλάμε. Εχετε τραγουδήσει για την αγάπη, ίσως σαν παιδιά έχετε απαγγείλει εδάφια και ποιήματα γι αυτήν και ξέρετε οτι η καρδιά του Θεού ξεχειλίζει απο αγάπη. Μάλιστα πολύ εύστοχα θα πείτε οτι γι αυτό τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης , γιατί στα πρώτα Χριστούγεννα της ιστορίας, ούτως (με αυτόν τον τρόπο) αγάπησε ο Θεός Πατέρας τον κόσμο , ώστε μας έστειλε τον μονογενή Υιό Του ώστε να μη χαθεί όποιος πιστεύει σ’Αυτόν αλλά να έχει ζωή αιώνια. Σωστά. Είναι όμως μόνο γι αυτό στην καρδιά των Χριστουγέννων η αγάπη;
Αλήθεια τι είναι η εννοια της αγάπης για τον Θεό; Είναι θα έλεγε κανείς αυτό που κυρίως αισθάνεται ο Θεός, το συναίσθημα απο το οποίο ξεχειλίζει «η καρδιά» του Θεού. Κάποιος άλλος θα συμπλήρωνε ότι η αγάπη δεν είναι συναίσθημα αλλά είναι πράξη και ζωή και θα έλεγε ότι αγάπη είναι ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Θεός μέσα στην ιστορία.Μάλιστα αποκορύφωμα αυτής της ενεργητικής αγάπης είναι η ενσάρκωση του Υιού Θεού στο πρόσωπο του Ιησού. Σωστές όλες οι απόψεις. Αγάπη είναι αυτό που αισθάνεται ο Θεός, αγάπη είναι αυτό που ενεργεί ο Θεός. Ο πλήρης ορισμός όμως είναι το πρώτο εδάφιο που μάθαμε κάποτε στο κατηχητικό μας. Ο Θεός ΕΙΝΑΙ αγάπη (Α’Ιωανν.4.8). Αγάπη είναι η ουσία του Θεού, η φύση, η υπόσταση του Θεού.Και επειδή ο Θεός όπως μας φανερώνεται στη Βιβλο είναι τριαδικός η αγάπη είναι η πιο θεμελιώδης αντίληψη της υπόστασης του Θεού.Η αγάπη είναι αυτή που εκανε Πατέρα , Υιό και Πνεύμα ένα (Ιωανν.10.30), που τους χάριζε την απόλυτη πληρότητα και ευτυχία πριν ακόμη γίνει ο χρόνος, που τους ένωνε σε μια σχέση ταύτισης του Ενός «προς» τον Αλλο. (Ιωανν.1.1-2) . Αγάπη λοιπόν δεν είναι αυτό που αισθάνεται ο Θεός, δεν είναι αυτό που κάνει ο Θεός , είναι αυτό που είναι ο Θεός.
Και βέβαια η αγάπη του Θεού μέσα στην ιστορία δεν εκδηλώθηκε μόνο με το απόλυτο δώρο Του , τον ενσαρκωμένο Δημιουργό. Μέσα στους αιώνες είχε εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους απο τους οποίους εξέχουσα θέση είχε ο Νόμος που δόθηκε απο τον Υιό Θεό στα χέρια του Μωυσή. Στο Νόμο συνοψιζόταν όλη η ομορφιά,η σοφία και η άγια επαναστατικότητα του χαρακτήρα του Θεού. Στο 19ο κεφάλαιο του Λευτικού διαβάζουμε για το πως αυτός ο Νόμος ήταν ότι έλειπε από τον άνθρωπο για να είναι πλήρης και ευτυχισμένος. Ο Νόμος με πολύ συνοπτικό τρόπο εδειχνε γιατί είχε φτιαχτεί ο άνθρωπος. Να λατρεύει το Θεό του ΜΟΝΟ, να αγαπάει τον πλησίον του σαν τον ευατό του,να αγαπάει την Αλήθεια και το έλεος , να πράττει το δίκαιο.Ο Θεός με το Νόμο θέλησε να μοιραστεί την ομορφιά Του μαζί μας: Αγιοι θέλετε είσθε διότι ΄Αγιος είμαι εγώ Κύριος ο Θεός σας Για μια τέτοια ζωή είναι πλασμένος ο άνθρωπος , μόνο έτσι μπορεί να είναι ευτυχισμένος. Και βέβαια οπως αναφέρεται στο Λευιτικό 19.18 στην καρδιά του Νόμου ήταν και πάλι η αγάπη: αλλά θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Ο Παύλος μία φορά στη Ρωμαίους (Ρωμ.13.9) και μία στη Γαλάτας(Γαλ.5.14) υπογραμμίζει οτι ο όλος ο Νόμος συνοψίζεται στο περίφημο αυτό εδάφιο του Λευτικού. Η αποτυχία μας λοιπόν να βιώσουμε τον Νόμο ήταν η αποτυχία μας να γνωρίσουμε την Αγάπη. ΄Η αν χρησιμοποιήσουμε την περίφημη μεταβατική ιδιότητα των μαθηματικών στο συλλογισμό μας , θα λέγαμε ότι (αφού ο ορισμός της Αγάπης είναι το πρόσωπο του Θεού), αποτυγχάνοντας να βιώσουμε το Νόμο, αποτύχαμε να γνωρίσουμε την Αγάπη , που είναι ο Θεός.
Ερχεται όμως ο Παύλος στη Ρωμαίους λίγο μετά το εδάφιο που μνημονεύσαμε αμέσως προηγουμένως και μας λέει ότι το πλήρωμα του Νόμου είναι η Αγάπη (Ρωμ.13.10).Δηλαδή ο Χριστός. Μα Αυτός δεν εκπλήρωσε το Νόμο; Αρα θα λέγαμε οτι κατά κάποιον περίεργο τρόπο το μεγάλο δώρο των Xριστουγέννων είναι η εκπλήρωση του Νόμου.Αυτός που «διήλθε τους ουρανούς»(Εβρ.14.4) για να έλθει και να γίνει Αρχιερέας μας , ήλθε και όχι μόνο μας αντικατέστησε στην ώρα της απόλυτης κρίσης ώστε να μην υπάρχει καμία κατάκριση σε μας (Ρωμ.8.1) , αλλά και μας αντικατέστησε και στην υποχρέωση βίωσης του Νόμου, ώστε τώρα με την πίστη μας σ’Αυτόν να χαιρόμαστε την εκπλήρωση του Νόμου.
Να γιατί πιστεύω ότι αυτή η κυρία στο ραδιόφωνο είχε δίκιο.Το βαθύτερο νόημα των Χριστουγέννων είναι, όχι η αγάπη αλλά η Αγάπη. Αυτός. Εύχομαι σε ολους μας αυτά τα Χριστούγεννα να χαρούμε την εκπλήρωση του Νόμου, να απολαύσουμε Αυτόν.
