Ιερεμ. Β’ 4 -13  ,Ησαίας Α’ 2-4, και Ε:1-4 

Εμείς ξέρουμε το παράπονο του παππού,της γιαγιάς, της μάνας,του πατέρα, του παιδιού. Αλλά το παράπονο του Θεού για τον λαό Του; Ηχεί κάπως παράξενα στην καρδιά μας. Ασφαλώς για το λαό του Θεού ή αν θες για σένα που λέγεσαι χριστιανός σε όποιο δόγμα και όποια εκκλησιαστική ιστορία και αν έχεις, για τον Θεό δεν έχει σημασία. Είναι κάτι που  κανένα παιδί Του δεν θάθελε να ακούσει.

Μήπως για κάποιον από μας είναι αληθινός ο λόγος ενώ: ¨Ξεκίνησες [αδελφέ] με το πνεύμα… αλλά τελειώνεις με την σάρκα;¨

Μήπως στην διαδρομή μας χάσαμε τον προσανατολισμό μας;

ΚΑΙ

Μήπως είναι ώρα να ακούσουμε τον λόγο του Προφήτη  ΩΣΗΕ;

<Ανοίξατε την αφημένην σας γη, διότι είναι καιρός να εκζητήσητε τον Κύριον,εωσού  έλθει και επισταλάξει δικαιοσύνην  εφ’ υμάς> Ωσηέ 10\12.

Ας δούμε όμως ποιό είναι το παράπονο του Θεού.

<Ακούσατε ουρανοί και ακροάσθητι γη, διότι ο Κύριος ελάλησεν. Υιούς έθρεψα και ύψωσα, αλλ΄αυτοί απεστάτησαν απ΄εμού. Ο βούς γνωρίζει τον κτήτορα αυτού και ο όνος την φάτνην αυτού. Ο Ισραήλ δεν γνωρίζει, ο λαός μου δεν εννοεί….εγκατέλιπον τον Κύριον, κατεφρόνησαν τον Αγιον του Ισραήλ, εστράφησαν εις τα οπίσω>.

 Α. Ο Θεός καλεί τον ΟΥΡΑΝΟ και τη ΓΗ  για να τους κάνει γνωστό δύο πράγματα :

1)Ο ΒΟΥΣ και Ο ΟΝΟΣ έχουν καλύτερη συμπεριφορά στον ΚΥΡΙΟ τους Από Ο,ΤΙ ο  λαός μου  σε ΜΕΝΑ. 

2) Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ ΑΦΗΣΕ ΕΜΕΝΑ την ΠΗΓΉ των ζωντανών υδάτων και έσκαψε ΛΑΚΚΟΥΣ…           

ΣΗΜΕΡΑ πιστεύω πως ο Θεός θα έλεγε τα ίδια λόγια:

Ο Δικός Μου άνθρωπος. 

*Δεν εννοεί,  ΕΓΙΝΕ νωθρός στην ΑΚΟΗ.  

*Δεν αναζητεί την οδόν  Μου.   

*Δεν εμπιστεύεται το λόγο Μου.

*Δεν αφήνει το Θεό να δώσει λύση στο πρόβλημά του.

*Νομίζει ότι μπορεί και μόνος του

 

Και Το  ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ:  *Δεν του φτάνει μόνο Ο ΧΡΙΣΤΟΣ.

                                     *Ο Χριστός είναι λίγος, 

                                     *Δεν καλύπτει τις απαιτήσεις της ζωής του

                                     *Οδικός μου  άνθρωπος ομορφύνει τη ζωή του                       

                                        με ό,τι θα έπρεπε να αποστραφεί.

Β/

ΥΙΟΥΣ ΕΘΡΕΨΑ ΥΙΟΥΣ ΥΨΩΣΑ αλλά αυτοί ΑΠΟΣΤΑΤΗΣΑΝ.

*Τους έδωσα  Αυτόν που δεν γνώρισε αμαρτία,

*Τον Έκανα αμαρτία, Για να ΥΨΩΘΟΥΝ, Να γίνουν ΑΥΤΟΙ δικαιοσύνη . Ο,τι ΜΟΥ ανήκει τους ανήκει. Τους έκανα φίλους.<Υιούς και θυγατέρες>.

Αλλά αυτοί… 

– Με ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΟΥΝ  –  Με ΑΓΝΟΟΥΝ

– Ξεχνούν το θέλημά Μου.

– Συμβιβάζονται με ό,τι   τους ψιθυρίζει ο ΕΧΘΡΟΣ.

– Δεν επιμένουν στην ΟΔΟ μου ΚΑΙ Εύκολα ΣΥΡΟΝΤΑΙ από το ΕΓΩ τους.

Γ/ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ο ΒΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΟΝΟΣ  ΓΝΩΡΊΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΟΥΣ¨  

         * Γνωρίζουν Τη ΦΩΝΗ του. 

         * Τις ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ του.

         * Εμπιστεύονται ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ του.

           Και ποτέ δεν ΧΑΝΟΥΝ τον δρόμο.

Ο ΛΑΟΣ ΜΟΥ, Ο άνθρωπος Μου.  

– Δεν ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ  τη ΦΩΝΗ μου.   

– Δεν ΚΑΤΑΝΟΕΙ  εκείνο που του ΛΕΩ.

– Δεν ΓΝΩΡΙΖΕΙ την οδό μου

   Ταιριάζει απόλυτα Σ’ ΑΥΤΟΥΣ  Ο Λόγος του προφήτη:

¨Ο δούλος του Κυρίου… 

Βλέπει πολλά. αλλά Δεν προσέχει και Δεν κατανοεί. 

Ανοίγει τα αυτιά του αλλά δεν ακούει. (Ησαίας μβ.18)

Δ/ ΑΦΗΣΑΝ ΕΜΕΝΑ  

   – ΣΑΝ πρώτη ΕΠΙΛΟΓΗ

   – Προτιμούν τις δικές τους ΕΠΙΛΟΓΈΣ.

   – Επιλέγουν για τον Εαυτό τους Χωρίς ΕΜΕΝΑ

   – Βάζουν το ΕΓΩ τους πάνω από το Θέλημά μου

   – Καταφεύγουν σε λύσεις που δεν είναι λύσεις

Ε/   ΕΣΚΑΨΑΝ… 

– Να Βρουν άλλο ΤΡΟΠΟ λατρείας  

– Λατρεία που να ικανοποιεί τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ  Και ΟΧΙ  την ΑΓΙΌΤΗΤΑ

– Άνοιξαν δρόμους σύμφωνα με τις επιθυμίες τους.

– Βάφτισαν το ΔΙΚΟ τους Θέλημα  Σαν ΔΙΚΟ μου.

Φτιάξαμε ένα ΘΕΟ στα μέτρα ΜΑΣ. Μια θρησκεία  Προέκταση του ΕΓΩ.

*Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μη ΤΣΑΛΑΚΩΘΕΙ το ΕΓΩ μας.

*Πίνουμε λασπόνερα και τα Πληρώνουμε  Με ΠΟΝΟ, ΘΛΙΨΗ, ΦΘΟΡΑ.

*Χάσαμε το Θεό, Γίναμε Μια ΘΡΗΣΚΕΙΑ, Ενα ΔΟΓΜΑ, ΚΑΛΟΙ άνθρωποι  αλλά ΟΧ Ι  ΕΠΙΣΤΟΛΉ Χριστού.

ΣΤ/  ΛΑΚΚΟΥΣ

Ο άνθρωπός Μου ΞΑΝΑΓΥΡΊΖΕΙ  ΠΊΣΩ  ΚΑΙ ΣΎΡΕΤΑΙ στο πηγάδι της ΣΑΜΑΡΕΙΑΣ.

Σαν άλλη ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΣΑ.

Προσπαθεί να ΑΝΤΛΗΣΕΙ  το ΙΔΙΟ νερό με τον ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ  κι’ας

ξέρει ότι το νερό αυτό δεν  ξεδιψά.     

Πόσο μας ταιριάζει ο λόγος του Παύλου που γράφει:

Ό Ανόητοι Γαλάτες τί σας βάσκανε

Ενώ αρχίσατε με το Πνεύμα… γιατί τελειώνετε με τη σάρκα;

Καλά περπατούσατε , τί σας άλλαξε τα μυαλά, ώστε να μη πείθεστε στην  αλήθεια¨; Το παράπονο του Θεού: 

Ο λαός μου άφησε εμέ την πηγή των ζώντων υδάτων και αναζητά ξεδίψασμα στα λασπόνερα

Μήπως και για σένα  αληθεύει το <ξεκινήσατε με το πνεύμα αλλά τελειώνετε με τη σάρκα>;

Μήπως στη ζωή σου σήμερα δεν αφήνει το Πνεύμα το αποτύπωμα της παρουσίας Του  αλλά το Πνεύμα του κόσμου;

Με πολύ σεβασμό θα πρότεινα , εσύ που λέγεσαι ή θέλεις να λέγεσαι χριστιανός, να σκύψεις μέσα σου και να κοιτάξεις τον εαυτό σου ΑΝ και ΠΟΣΟ είσαι όπως σε θέλει ο Θεός και να ρωτήσεις τον Κύριο ποιό είναι το παράπονό Του για σένα.

Κι’ ας πάρουμε στα σοβαρά το Λόγο Του που μας λέει <ανοίξατε την αφημένη σας γη, διότι είναι καιρός να εκζητήσετε τον Κύριο..>