Γράφει ο Χάρης Ι. Νταγκουνάκης, Νομικός

ΜIA από τις πιο πολυσήμαντες έννοιες της Καινής Διαθήκης είναι ο όρος πλήρωμα. Τη συναντάμε αρκετές φορές στα ιερά κείμενα σε ποικίλες συνάφειες, που της δίνουν διαφορετικό νόημα κάθε φορά...
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΑΡΗ ΝΤΑΓΚΟΥΝΑΚΗ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ LINK: http://nikites.eu/synergates/11-xarisntagkounakisarticles

ΜIA από τις πιο πολυσήμαντες έννοιες της Καινής Διαθήκης είναι ο όρος πλήρωμα. Τη συναντάμε αρκετές φορές στα ιερά κείμενα σε ποικίλες συνάφειες, που της δίνουν διαφορετικό νόημα κάθε φορά.

Για παράδειγμα, στο Ρωμαίους 11,25 αναφέρεται το πλήρωμα των εθνών, που σημαίνει “όλα τα έθνη”. Στο Α΄ Κορινθίους 10,28 αναφέρεται το πλήρωμα της γης, που σημαίνει όλα όσα γεμίζουν τη γη (δηλ. η φύση, τα έμβια όντα κλπ.) Στο Κολοσσαείς 2,9 διαβάζουμε για το πλήρωμα της θεότητος, που κατοικεί στον Χριστό «σωματικώς», και σημαίνει «όλη» τη θεότητα.

Ο απόστολος Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή του αναφέρει πως ο Θεός έστειλε στη γη τον Υιό του, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, με την έννοια της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής, που ο Ίδιος είχε ορίσει: Όταν έφτασε η ώρα που είχε καθορίσει ο Θεός, απέστειλε τον Υιό του. Γεννήθηκε από μια γυναίκα και υποτάχτηκε στον νόμο, για να εξαγοράσει αυτούς που ήταν υπόδουλοι στον νόμο… (Γαλ 4,4 –Νέα Μετάφραση της Βίβλου).

Θα μπορούσε όμως κανείς να φύγει από την κάπως αόριστη περιγραφή ενός χρόνου «που είχε προσδιοριστεί από τον Θεό», και να προσφύγει σε κάτι πιο συγκεκριμένο. Αυτό το πιο συγκεκριμένο το αναφέρει ο προφήτης Δανιήλ στο βιβλίο του με μια πολύ ενδιαφέρουσα όσο και πρωτότυπη περιγραφή, που συγκλονίζει για την ακρίβειά της. Προσδιορίζει δηλαδή αυτό το «πλήρωμα» σε σχέση με τα μελλοντικά ως προς αυτόν γεγονότα, τα οποία όταν εκπληρώθηκαν, ήρθε ο Χριστός στη γη. Η εμφάνιση αυτών των γεγονότων συνθέτει, θα ’λεγε κανείς, το πλήρωμα του χρόνου. Και είναι γενικά παραδεκτό πως η πρώτη έλευση του Χριστού στη γη είναι ίσως το γεγονός εκείνο που περισσότερο απ’ όλα τα άλλα προσδιορίζεται επακριβώς χρονικά στον προφητικό λόγο.

Πράγματι, ο Θεός προσδιόρισε με τόση ακρίβεια τον χρόνο του ερχομού του στη γη εν Χριστώ, έτσι που κανείς πρέπει να είναι πάρα πολύ προκατειλημμένος, για να μην πεισθεί ότι το πρόσωπο που γεννήθηκε στη Βηθλεέμ την εποχή που αναφέρεται στη Βίβλο, ήταν ο Υιός του Θεού, ο αναμενόμενος Μεσσίας.

Μιλάμε πάντα για μια καταπληκτική προφητεία για τη γέννηση του Χριστού, που αναφέρεται στο βιβλίο του προφήτη Δανιήλ. Εκεί, ένας άγγελος μίλησε στον Δανιήλ και του αποκάλυψε τον ακριβή χρόνο που θα ’ρχόταν ο Μεσσίας στη γη.

Μάθε, λοιπόν, και κατάλαβε, είπε ο άγγελος, ότι από την εξαγγελία της διαταγής για την επιστροφή από την αιχμαλωσία και για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ, μέχρι την εμφάνιση του χρισμένου άρχοντα, θα περάσουν εφτά επταετίες. Μετά, για εξήντα δύο επταετίες, θα ανοικοδομείται η Ιερουσαλήμ και τα οχυρά της…(Δαν 9,25 –ΝΜΒ)

Η προφητεία του Δανιήλ συνεχίζεται:

Στο τέλος των εξήντα δύο αυτών επταετιών θα εξολοθρευτεί ο χρισμένος άρχοντας χωρίς να δικαστεί. Μετά, ο λαός ενός ξένου άρχοντα θα έρθει και θα καταστρέψει την πόλη και το αγιαστήριο (Δαν 9,26 –ΝΜΒ).

Τι συνέβη, λοιπόν;

Ο Χριστός ήρθε στη γη μας και πράγματι «εξολοθρεύτηκε». Γεννήθηκε στη φάτνη και στη συνέχεια πέθανε στον σταυρό. Οι ερευνητές υπολόγισαν τους χρόνους που αναφέρονται στην προφητεία, με μέτρο 360 μέρες για τον κάθε χρόνο. Έτσι, το χρονικό διάστημα ανάμεσα στο διάταγμα για την ανοικοδόμηση της Ιερουσαλήμ και στην έλευση του χρισμένου άρχοντα, δηλαδή του Χριστού ως Μεσσία, είναι 173.880 ημέρες (δηλ. 483 χρόνια). Το διάταγμα ανοικοδόμησης της Ιερουσαλήμ εκδόθηκε από τον βασιλιά των Περσών Αρταξέρξη Α΄ (464-424 π.Χ.) στις 14 Μαρτίου 445 π.Χ.

Φίλε μου αναγνώστη, δεν υπάρχει προφητεία στη Βίβλο που να μην εκπληρώθηκε μέχρι τώρα. Ο Χριστός γεννήθηκε στον ορισμένο χρόνο, πέθανε στον σταυρό, όπως ακριβώς είχε ορίσει ο Θεός, για να δώσει τη ζωή του για την εξιλέωση της αμαρτίας μας. Χριστούγεννα και Σταυρός είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Φάτνη και Ανάσταση είναι αλληλένδετα.

Με το έργο αυτό της χάριτος ο Θεός άνοιξε μια μεγάλη πόρτα σωτηρίας και καλεί τον καθένα να μετανοήσει και να επιστρέψει σ’ αυτόν. Κι όπως ήρθε την πρώτη φορά, έτσι θα ξανάρθει «κρίναι ζώντας και νεκρούς». Ο προφητικός λόγος το έχει προαναγγείλει κι αυτό, αλλά δεν ανήκει σ’ εμάς να γνωρίζουμε το πότε και το πώς θα επαληθευτεί. Όταν όμως θα συμβεί, θα εκπληρωθεί και η έσχατη αυτή προφητεία.

Ας μη θεωρήσουμε πως επειδή καθυστερεί η εκπλήρωση αυτού του έσχατου χρόνου, μας έχει ξεχάσει ο Θεός. Ας επιστρέψουμε σ’ αυτόν. Ας ζητήσουμε τη χάρη του στη ζωή μας. Κι ας ζήσουμε γι’ αυτόν μέχρι να έρθει το επόμενο «πλήρωμα του χρόνου», αυτό της Δεύτερης Παρουσίας του.