Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός (Κύπρος)

Έχω τη γνώμη ότι η ανθρωπότητα προχωρεί με γοργούς ρυθμούς σε μια ολοκληρωτική αποσύνθεση. Εγκαταλείπει συνειδητά το Χριστό και σπεύδει να εναγκαλιστεί το διάβολο, αφού καθημερινά συμβιβάζεται και υποτάσσεται στο εξαπλούμενο πνεύμα του αντίχριστου. Ο καθένας αποτελεί ένα κύτταρο της κοινωνίας. Κι επειδή τα κύτταρα είναι άρρωστα, γι’ αυτό νοσεί και η κοινωνία. Ο Χριστός είναι η αληθινή και αιώνια Ζωή. Όπου απουσιάζει ο Χριστός, εκεί βασιλεύει ο πνευματικός θάνατος. Τι απουσιάζει σήμερα από την ανθρώπινη καρδιά; Απουσιάζει το Πνεύμα του Χριστού. Απουσιάζει η αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθοσύνη, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Απουσιάζει δηλαδή ο καρπός του Αγίου Πνεύματος (Γαλ.5/22). Αυτή η απουσία αποτελεί και το ουσιαστικό πρόβλημα των ανθρώπων. Επομένως, για να υπάρξει υγιής κοινωνία πρέπει ο καθένας μας να καρποφορήσει πνευματικά. Αυτό μπορεί να γίνει όταν δεχθούμε συνειδητά το Χριστό ως προσωπικό μας Λυτρωτή και Σωτήρα. Σήμερα το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρωπότητας είναι τα «έργα της σαρκός» (Γαλ.5/19-21) που είναι: Η μοιχεία, η πορνεία, η ηθική ακαθαρσία, η αισχρότητα, η ειδωλολατρία, η μαγεία, οι έχθρες, οι φιλονικίες, οι ζήλιες, οι θυμοί, οι διαπληκτισμοί, οι διχόνοιες, τα σχίσματα, οι φθόνοι, οι φόνοι, οι μέθες, οι ασωτίες και τα παρόμοια. Αυτά βέβαια χαρακτήριζαν πάντα την αποστατήσασα ανθρωπότητα, αλλά η μακρόχρονη αρρώστια άρχισε ήδη να αποσυνθέτει τον παγκόσμιο κοινωνικό ιστό.

Ο κόσμος βρίσκεται κοντά σε ένα τελευταίο ηλιοβασίλεμα αγαπητέ. Αλλά όσοι είναι ενωμένοι με το Χριστό, ετοιμάζονται για ένα γλυκοχάραμα με τον Κύριο, που έρχεται «επί των νεφελών του ουρανού μετά δυνάμεως και δόξης πολλής» (Ματ.24/30).

Λεμεσός-Κύπρος
stavrinoup@hotmail.com