Ζούμε σε μέρες που η μια κρίση διαδέχεται την άλλη. Κάθε νέα κρίση που ξεπροβάλει είναι και πιο απειλητική από την προηγούμενη. Στις ημέρες μας υπάρχει σύγχυση και αβεβαιότητα. ΄Ολα κλονίζονται και ιδιαίτερα οι θεσμοί που κρατούσαν σφιχτό τον ιστό της κοινωνίας. Ζούμε σε μια ατμόσφαιρα απροσδιόριστου άγχους που πιέζει τις καρδιές μας και κλέβει την ειρήνη του νου. Οι άνθρωποι αγχώνονται για το παρόν και το μέλλον, για την υγεία, για τα παιδιά, τα οικονομικά, για … Από όλα αυτά κανείς δεν εξαιρείται.
Το άγχος είναι αμαρτία. Λυπεί το Θεό, γιατί δείχνει αμφιβολία στην παντοδυναμία Του. Το άγχος είναι ανώφελο. Ο Χριστός είπε, «ποιος από σας μπορεί, με το να ανησυχεί, να προσθέσει έστω και λίγα εκατοστά στη διάρκεια της ζωής του;» Ο Ιησούς γνώριζε το άσκοπο του άγχους, γι αυτό και μας δίδαξε να μη μεριμνούμε για την τροφή, το ντύσιμο, ούτε και τι θα φέρει η επόμενη μέρα.
Πολλοί ανησυχούν για το μέλλον, γι αυτό και αυξάνουν τις καταθέσεις για να είναι σίγουροι για τις μελλοντικές ανάγκες τους. Κι όμως, ενώ κανένας δεν το περίμενε, τράπεζες, οικονομικοί κολοσσοί, στις οποίες εκατομμύρια συνάνθρωποι μας στήριξαν τις ελπίδες τους και επένδυσαν τα χρήματα τους, κατάρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι. Πόσο διαφορετικοί θα ήμασταν αν προσέχαμε τις προειδοποιήσεις του Αποστόλου Παύλου: «Στους πλούσιους του κόσμου τούτου να παραγγέλλεις να μην αλαζονεύονται ούτε να στηρίζουν την ελπίδα τους στον τόσο αβέβαιο πλούτο» (Α’ Τιμ. 6/17). Και Ιησούς Χριστός, ο Θεάνθρωπος, που μιλά για την «απάτη του πλούτου», προτρέπει: «Μη θησαυρίζετε θησαυρούς στη γη, όπου ο σκόρος και η σκουριά καταστρέφουν και όπου κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και κλέβουν» (Ματθ. 6/19). Και είναι αλήθεια στις μέρες μας δεν έχουμε μόνο σεσημασμένους κλέπτες αλλά και ευυπόληπτους ανθρώπους, υπεράνω υποψίας, που στην απληστία τους, τρώνε τα χρήματα του κόσμου, με διάφορα τεχνάσματα.
Σε τοπική εφημερίδα διαβάσαμε ότι στην Αγγλία, μετά την χρηματοπιστωτική κρίση, ο αριθμός αυτών που επισκέπτονται την ιστοσελίδα της Εκκλησίας της Αγγλίας έχει αυξηθεί κατά 70%. Στην ιστοσελίδα της υπάρχει η παρακάτω προσευχή: « Κύριε και Θεέ, ζούμε σε ταραγμένες μέρες, σε όλον τον κόσμο, οι τιμές ανεβαίνουν, τα χρέη αυξάνονται, οι τράπεζες καταρρέουν, οι δουλειές αφαιρούνται και η εύθραυστη ασφάλεια απειλείται. Θεέ της αγάπης, νιώσε το φόβο μας και άκουσε την προσευχή μας: γίνε ένα οχυρό δύναμης μέσα στην κινούμενη άμμο και ένα φως στο σκοτάδι. Βοήθησε μας να δεχτούμε το δώρο σου της ειρήνης και θεράπευσε τις καρδιές μας, στρέφοντας τες εκεί όπου θα βρεθούν οι πραγματικές χαρές, στον Ιησού Χριστό τον Κύριο μας. Αμην». Η ευημερία, πολλές φορές, απομακρύνει τον άνθρωποι από τον Θεό. Η δυστυχία και τα άλλα δεινά μας φέρνουν κοντά Του. Στην πραγματικότητα όμως ο Θεός πρέπει να κατέχει την πρώτη θέση στη ζωή μας, και όταν ο ήλιος λάμπει κι όταν έρχονται οι καταιγίδες της ζωής.
Και κλείνουμε με τα λόγια του προφήτη Ιερεμία 9/23, «Έτσι λέει ο Κύριος: Ας μη καυχάται ο σοφός στη σοφία του, και ας μη καυχάται ο δυνατός στη δύναμή του, ας μη καυχάται ο πλούσιος στον πλούτο του• αλλ’ εκείνος που καυχάται, ας καυχάται σε τούτο: Ότι εννοεί και γνωρίζει εμένα, ότι εγώ είμαι ο Κύριος, που κάνω έλεος, κρίση, και δικαιοσύνη επάνω στη γη• επειδή, σ’ αυτά ευαρεστούμαι, λέει ο Κύριος». Εμείς, σε τι και σε ποιον καυχόμαστε;
Γεώργιος Σ. Κανταρτζής