Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Υπάρχει μια μερίδα διανοουμένων και όχι μόνο, που υποστηρίζουν ότι ο Σατανάς και η κόλαση είναι δημιουργήματα του ψυχικού και διανοητικού μας κόσμου και η γενεσιουργός τους αιτία είναι ο φόβος και η έντονη ψυχολογική φόρτιση. Ας μελετήσουμε το θέμα λεπτομερέστερα.
Αν υποστηρίξω ότι η κόλαση και ο Σατανάς είναι υπαρκτές αντικειμενικές πραγματικότητες, θα μου πει κάποιος ότι αυτή η άποψη είναι προσωπική και δε σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι είναι σωστή. Ας εξετάσουμε όμως το ζήτημα με τη μέθοδο της εις άτοπον απαγωγής. Αν υποθέσουμε ότι έχω λάθος, τούτο οφείλεται προφανώς στο ότι πίστεψα στα λόγια Εκείνου που πρώτος διέδωσε αυτές τις ιδέες και έκτοτε εκατομμύρια άνθρωποι σαν εμένα τις ασπάζονται. Το υποτιθέμενο λάθος μου οφείλεται στο ότι δέχτηκα, πως ο Χριστός λέει την αλήθεια, ότι εμπιστεύθηκα την κρίση Του, τον άμεμπτο χαρακτήρα και την ηθική Του ακεραιότητα. Επομένως αν δεν υπάρχει κόλαση και Σατανάς, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι ο Χριστός πλανάται, ή ότι είναι ψεύτης, ή ότι διαδίδει αβάσιμες και φανταστικές θεωρίες, ή ότι κοροϊδεύει τους ανθρώπους. Συνεπώς, οι αντιφρονούντες, είτε το θέλουν είτε όχι, συγκρούονται με το Χριστό, ο οποίος διέδωσε τους αντίθετους με αυτούς ισχυρισμούς. Το πρόβλημα λοιπόν μετατίθεται στο αν ο Χριστός είναι ένα ψυχολογικά υγιές και αξιόπιστο πρόσωπο, μια αυθεντία, ή αν είναι και αυτός ένα θύμα των ψυχολογικών Του προβλημάτων. Μέχρι σήμερα δε βρέθηκε κανένας που να ισχυριστεί με αξιοπιστία ότι ο Χριστός είναι ένας ευφάνταστος παραμυθάς. Ακόμα και οι σφοδρότεροι πολέμιοι Του δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν τη ψυχική και διανοητική Του υγεία, την ακεραιότητα του χαρακτήρα Του και την άμεμπτη ηθική Του. Άρα ο ισχυρισμός των αντιφρονούντων, εκείνων δηλαδή που ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει ο Σατανάς και η κόλαση, είναι ανυπόστατος, διότι διαφορετικά ο Χριστός πλανάται και μας παραπλανά, πράγμα που κανείς δεν το απέδειξε ως τώρα.
Μπροστά σου λοιπόν βρίσκονται δυο αντίθετες θέσεις, αγαπητέ. Η μια εκπροσωπείται από το Χριστό και η άλλη από μιαν ομάδα διανοουμένων που συγκρούονται μαζί Του. Έχεις απόλυτο δικαίωμα να κάνεις την εκλογή σου. Είσαι τελείως ελεύθερος να αποφασίσεις αν ο Χριστός, όταν ήταν στην έρημο και πειραζόταν από το Σατανά, μιλούσε σε ένα δημιούργημα του ψυχικού του κόσμου και όχι σε ένα υπαρκτό ον, επειδή τάχα ήταν φοβισμένος και ψυχολογικά αναστατωμένος. Αποφάσισε, αν ο Χριστός κορόιδευε τον κόσμο όταν έλεγε, «πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένω τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού» (Ματ.25/41). Δικαίωμα σου να δεχτείς την άποψη μερικών ψυχολόγων, φιλοσόφων, αρνητών της πίστεως κλπ και να απορρίψεις το Χριστό. Όμως σκέψου τουλάχιστον τούτο. Αν ο Χριστός έχει δίκαιο, τότε απορρίπτοντας Τον, σίγουρα ανήκεις σ’ αυτούς που θα καταλήξουν, καθώς ο ίδιος είπε, όχι εγώ, «εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον δια τον διάβολον και τουςαγγέλοις αυτού» (Ματ.25/41). Εκεί θα είναι    « ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων» (Ματ.8/12). Λοιπόν, θα κάνεις το λάθος να Τον αρνηθείς;