Γράφει η Δρ Αλτάνα Φίλου
Από τα λατινικά „adventus“, το οποίο είναι μετάφραση από το ελληνικό «παρουσία», που με την σειρά του χρησιμοποιείται για να δηλώσει την Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού. Για τους χριστιανούς είναι μια υπενθύμιση ότι ο Χριστός θα ξανάρθει!
Στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη ξεκινάει από σήμερα και για τις τέσσερες Κυριακές μέχρι τα Χριστούγεννα, μια όμορφη παράδοση. Οι τέσσερις Κυριακές συμβολίζουν τις τέσσερεις εποχές του χρόνου ενώ κατ’ άλλους τους τέσσερις αιώνες αναμονής, που μεσολάβησαν από τον προφήτη Μαλαχία μέχρι την γέννηση του Χριστού. Σε κάθε τραπέζι θα στηθούν τέσσερα κεράκια, ένα για κάθε Κυριακή. Σήμερα άναψε κιόλας το πρώτο. Συνήθως στηρίζονται επάνω σε ένα στεφάνι καμωμένο από κλαδιά έλατου. Το πράσινο συμβολίζει την ελπίδα και το στεφάνι την αιωνιότητα και το έλεος του Θεού, που δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία η προετοιμασία για τα Χριστούγεννα ξεκινάει με το Σαρανταήμερο, την Νηστεία των Χριστουγέννων.
Αυτές οι βδομάδες είναι βδομάδες προετοιμασίας αλλά και σμίξιμο των μελών της οικογένειας και των φίλων, εν αναμονή των Χριστουγέννων. Κάτι αντίστοιχο του «Thanksgiving» των αμερικανών, μόνο που διαρκεί κάτι παραπάνω! Στα σπίτια φτιάχνουν μικρά γλυκίσματα με τα παιδιά μαζί, για να καταναλωθούν τάχιστα με ζεστό κακάο στη λάμψη των κεριών. Στις εκκλησίες γίνεται η ανάλογη διδασκαλία με πολλή μουσική: «Ο come O come Emmanuel»,θα τον έχετε ακούσει σίγουρα αυτόν τον υπέροχο ύμνο. Όπως και την παραβολή των Δέκα Παρθένων, όπως αναφέρεται στην Αγία Γραφή, στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, 25,1-13. Και οι δέκα περίμεναν μέσα στην νύχτα με τα φαναράκια τους αναμμένα, τον Νυμφίο, ο οποίος αργούσε. Οι πέντε είχαν προνοήσει και είχαν πάρει μαζί τους, εφεδρικά, λάδι στην περίπτωση που δεν θα αρκούσε αυτό που είχαν ήδη όλες στα φαναράκια τους. Και όταν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας ακούστηκε ότι ο Νυμφίος έρχεται, οι πέντε έβλεπαν με τρόμο τα φαναράκια τους να σβήνουν και ζήτησαν λίγο λάδι από τις άλλες! Εκείνες, όμως, φοβούμενες, ότι δεν θα είχαν αρκετό και για τις ίδιες τις έστειλαν «προς τους πωλούντες» για να αγοράσουν. Εν τω μεταξύ κατέφτασε ο Νυμφίος, οι πέντε, που είχαν προνοήσει και ήταν αναμμένα τα φαναράκια τους, μπήκαν στο σπίτι και η πόρτα έκλεισε … Το Φως ήλθε στον κόσμο, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, που είναι το Α και το Ω, η Αρχή και το Τέλος.
Νάναι που νυχτώνει από τις τέσσερις εδώ στον βορρά, αυτή την εποχή, νάναι που απέκτησα φίλες, φανατικές αυτών των γλυκισμάτων; Δεν ξέρω! Υιοθέτησα πάντως από την πρώτη στιγμή αυτή την παράδοση του τόπου εδώ, που φέρνει κοντά και γύρω από το φως των κεριών οικογένειες και φίλους. Τι συζητήσεις και τι μουσικές βραδιές στα σπίτια, να πρωτοθυμηθώ, ενώ έξω η παγωνιά και το σκοτάδι! Είναι από τις στιγμές, που φουντώνει η ελπίδα μέσα σου και θες να φτιάξεις τον κόσμο γύρω σου από την αρχή και καλύτερο. Βλέπεις δυνατότητες εκεί που η παρούσα κατάσταση δεν σου επιτρέπει να δεις.
Κι όλα αυτά στο βάθος της φλόγας ενός κεριού, περιμένοντας