Πολλοί καυχιούνται ότι έχουν τη σωστή θρησκεία. Αλλά εγείρεται το ερώτημα: είναι η θρησκεία μου αυθεντική, γνήσια, ειλικρινής, ή ρηχή, τυπική, κίβδηλη, απατηλή, υποκριτική, μια ωραία βιτρίνα χωρίς περιεχόμενο; Η αυθεντική θρησκεία έχει να κάνει με το εσωτερικό του ανθρώπου. Είναι κάτι ζωντανό, στερεό, ουσιαστικό.
Στην αλλοπρόσαλλη εποχή που ζούμε χρειάζεται μεγάλη προσοχή και σοβαρότητα στο θέμα αυτό. Συχνά η έλλειψη γνησιότητας είναι το κύριο χαρακτηριστικό της θρησκείας σήμερα. Η φτηνή θρησκεία είναι παγκόσμιο φαινόμενο.
Γι αυτό και το ζητούμενο είναι η αυθεντικότητα.
Ας εξετάσουμε:
Α. Η σημασία της αυθεντικότητας στη θρησκεία.
Όλοι θαυμάζουν και επιδιώκουν την αυθεντικότητα. Διατείνονται ότι την έχουν, επειδή είναι ειλικρινείς. Αλλά η ειλικρίνεια δεν προφυλάσσει από το σφάλμα. Γι’ αυτό, θα δούμε, όσο μπορούμε πιο διεξοδικά, το θέμα αυτό, που έχει να κάνει και με την πρόσκαιρη και με την αιώνια ζωή μας.
Η Βίβλος είναι ο μόνος αυθεντικός κριτής. Θα δούμε τον κίνδυνο της έλλειψης αυθεντικότητας στη θρησκεία μας.
- Οι παραβολές του Κυρίου μας
Πολλές από τις παραβολές τονίζουν την έντονη αντίθεση μεταξύ του αληθινού και του τυπικού πιστού. Π.χ., οι παραβολές του σπορέα, των ζιζανίων, του διχτυού, των Δέκα Παρθένων, των δύο οικοδόμων κλπ. Όλες παρουσιάζουν με εντυπωσιακά χρώματα τη διαφορά μεταξύ της αυθεντικής και της κίβδηλης θρησκείας.
- Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο Ιησούς για τους γραμματείς και τους φαρισαίους.
Οκτώ φορές σε ένα κεφάλαιο τούς αποκαλεί «υποκριτές», «Φίδια! Γεννήματα φαρμακερών φιδιών!» (Ματ. 23:33). Πώς είναι δυνατόν, ο πράος και γλυκύς Ιησούς να χρησιμοποιεί τέτοιες αιχμηρές εκφράσεις; Δεν ήταν αυτοί πιο ηθικοί και θρήσκοι από τους τελώνες και τις πόρνες; Σκοπός Του ήταν να μας διδάξει πόσο βδελυρή είναι η υποκριτική θρησκεία στα μάτια του Θεού. Η ασωτία και τα σαρκικά πάθη είναι αναμφίβολα καταστροφικές αμαρτίες, αν δεν τις παρατήσουμε. Αυτό, όμως που δυσαρεστεί περισσότερο τον Χριστό από οτιδήποτε άλλο είναι η υποκρισία της θρησκευτικής πίστης.
- Για κάθε θεϊκή χάρη που υπάρχει στον χαρακτήρα του γνήσιου, υπάρχει και το αντίστοιχο πλαστό του στον Λόγο του Θεού.
Ή ΔΙΑΛΕΞΕ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ
Για κάθε θεϊκό χαρακτηριστικό που υπάρχει στον γνήσιο χριστιανό, η Βίβλος δείχνει και το αντίστοιχο πλαστό του, όπως, π.χ,. για τη γνήσια μετάνοια, υπάρχει
Ψεύτικη μετάνοια: ο Σαούλ, ο Αχαάβ, ο Ηρώδης, ο Ιούδας αν και είχαν συναισθήματα θλίψης για την αμαρτία, ωστόσο ποτέ δεν μετάνιωσαν πραγματικά.
Ψεύτικη πίστη: Ο Σίμων ο μάγος «πίστευε». Η καρδιά του όμως δεν ήταν ευθεία μπροστά στον Θεό (Πράξ. 8:13, 18-24). Επίσης και «τα δαιμόνια το πιστεύουν αυτό και ανατριχιάζουν» (Ιάκ. 2:19).
Ψεύτικη αγιότητα: Η εξωτερική ζωή του Ιούδα ήταν άγια όπως και των άλλων Αποστόλων. Στην πραγματικότητα όμως ήταν κλέφτης και προδότης (Ιωάν. 12: 6).
Ψεύτικη αγάπη και καλοσύνη: Η αγάπη που περιορίζεται μόνο σε ωραία λόγια. Δείχνουμε στοργή και καλοσύνη, ενώ η καρδιά παραμένει παγερή. Λέμε «αγαπητέ μου αδελφέ», ενώ η καρδιά μας φιλοξενεί μίσος. «…ας μην αγαπάμε απλώς με λόγια και στη θεωρία αλλά έμπρακτα και ειλικρινά» (Α΄Ιωάννου3:18). «Η αγάπη σας να είναι απροσποίητη» (Ρωμαίους 12:19).
Ψεύτικη ταπεινοφροσύνη: Κάποιοι δείχνουν πραότητα και ταπεινοφροσύνη στη συμπεριφορά τους, που είναι απλώς καμουφλάζ της υπερήφανης καρδιάς τους. «Προσποίηση ταπεινοφροσύνης και «φαινόμενον …ταπεινοφροσύνης» (Κολ. 2:18,23).
Ψεύτικη προσευχή: Ο Κύριός μας καταγγέλλει την αμαρτία των Φαρισαίων. Τους λέει: «…κάνετε μεγάλες προσευχές» (Ματ. 23:13). Δεν τους κατακρίνει ότι δεν προσεύχονται ή ότι κάνουν σύντομες προσευχές. Η αμαρτία τους ήταν ότι οι προσευχές τους δεν ήταν αυθεντικές.
Ψεύτικη λατρεία: Ο Κύριός μας είπε: «Ο λαός αυτός … με τα χείλη με τιμάει αλλά η καρδιά του απέχει πολύ από μένα!» (Ματ. 15:8). «… με το στόμα τους δείχνουν πολλή αγάπη, η καρδιά τους, όμως, πηγαίνει πίσω από την αισχροκέρδειά τους» (Ιεζεκιήλ 33:31). Όλα αυτά πρέπει να μας προβληματίσουν επειδή δείχνουν πόση σημασία δίνει η Βίβλος στην αυθεντικότητα της πίστης
Πόση θρησκεία μεταξύ πολλών μελών της εκκλησίας αποτελείται μόνο από «εκκλησιαστικισμό». Ίσως να ανήκουν σε μια παραδοσιακή εκκλησία, στην οποία βαπτίστηκαν, παντρεύτηκαν, εκκλησιάζονται τακτικά, αλλά τα βασικά δόγματα που διδάσκονται, δεν είχαν επιρροή στη ζωή τους. Ο Χριστιανισμός τους δεν είναι παρά φτηνή απομίμηση..
Πολλοί επαίρονται πως δεν έχουν τελετουργικούς τύπους, δεν έχουν επίσκοπους κλπ. Αλλά δεν έχουν αγάπη, χάρη, πίστη, μετάνοια, ούτε άγια συμπεριφορά.
Β. Πώς θα γνωρίσουμε τη γνησιότητα της θρησκείας μας;
Με ειλικρίνεια ο καθένας μας ας κάνει πνευματική ενδοσκόπηση στην ψυχή του και μην αυταπατάται ότι εκτελεί πιστά τα θρησκευτικά του καθήκοντα.
Αν θέλεις να ξέρεις ότι η θρησκεία σου είναι αυθεντική:
Εξέτασε τη θέση που κατέχει στη ζωή σου. Μπορεί να γνωρίζεις και να πιστεύεις την αλήθεια, κι όμως να μην είσαι εντάξει στα μάτια του Θεού. Μπορεί να συχνάζεις στη συμπροσευχή, να κλάψεις από το κήρυγμα και να ανέβεις στον τρίτο ουρανό από ενθουσιασμό, και όμως να είσαι νεκρός για τον Θεό.
Πρέπει να επηρεάζει τη θέλησή σου, να κατευθύνει τις επιλογές και τις αποφάσεις σου. Να γεμίζει κάθε τομέα της προσωπικότητάς σου. Στον δωρητή Ανανία ειπώθηκε: «η καρδιά σου δεν είναι ειλικρινής μπροστά στο Θεό» (Πράξ. 8:21).
Από τα συναισθήματά σου προς την αμαρτία. Ο Χριστιανός που καθοδηγείται από το Άγιο Πνεύμα νιώθει την αποκρουστικότητα της αμαρτίας. Δεν την θεωρεί απλώς ψεγάδι, λάθος και αστοχία. Ξέρει ότι ο Θεός την μισεί, και αξίζει την κρίση του Θεού. Την θεωρεί ως αιτία κάθε θλίψης και δυστυχίας, των πολέμων, των διενέξεων, της αρρώστιας και του θανάτου. Πάνω απ ‘ όλα, συνειδητοποιεί ότι η αμαρτία θα τον κρατήσει αιώνια μακριά από την παρουσία του Θεού.
Από τα συναισθήματά σου απέναντι στον Χριστό
Ο τυπικά θρήσκος μπορεί να πιστεύει ότι ο Χριστός υπήρξε ιστορικό πρόσωπο και ευεργέτησε την ανθρωπότητα. Δείχνει, ακόμη, εξωτερικό σεβασμό σε διάφορες δραστηριότητες της εκκλησίας: παίρνει μέρος στο Δείπνο του Κυρίου, προσεύχεται κλπ., αλλά όλα σταματούν εκεί. Αντίθετα, ο πραγματικά πιστός, δοξάζει τον Χριστό ως λυτρωτή, ιερέα, φίλο, μεσίτη. Χωρίς Αυτόν δεν υπάρχει ελπίδα.
Αν δεν έχεις τέτοια συναισθήματα για τον Ιησού, τότε να αμφιβάλλεις για την αυθεντικότητα της θρησκείας σου.
Από τον καρπό που παράγει στην καρδιά και τη ζωή σου.
Ο Χριστιανισμός που έχει πηγή τον Χριστό φέρνει καρπούς:
μετάνοια, πίστη, ελπίδα, αγάπη, ταπεινοφροσύνη, συγχώρεση, επιείκεια κ.ά. Είναι τέτοια η θρησκεία σου;
Από τα αισθήματα σου για τα μέσα της χάριτος.
Περιμένεις την Κυριακή για να κάνεις μερικές δουλειές, να πας εκδρομή ή λαχταράς να πας στην εκκλησία να λατρέψεις τον Θεό; Την ώρα της λατρείας είναι η προσοχή σου είναι στην ακρόαση του Λόγου ή σκέπτεσαι τι θα κάνεις το απόγευμα; Μελετάς κάθε μέρα με ζήλο τον Λόγο του Θεού και ξοδεύεις χρόνο στην προσευχή ή σου φαίνονται σαν ένα βαρετό αναγκαστικό καθήκον….
(1) Ερώτηση
Η θρησκεία σου είναι αυθεντική ή ψεύτικη; Το ερώτημα δεν αφορά την υποκρισία και την έλλειψη αυθεντικότητας των άλλων. Εσύ πρέπει να απαντήσεις: είναι δικός σου ο Χριστιανισμός αυθεντικός ή τυπικός; Αν αγαπάς τη ζωή σου, μην προσπαθήσεις να ξεφύγεις να απαντήσεις στο ερώτημα, γιατί μια μέρα στην κρίση θα αποκαλυφτεί το είδος της θρησκείας σου. Καλύτερα να αναγνωρίσεις την κατάσταση σου τώρα, γιατί τότε δεν θα υπάρχει ευκαιρία για μετάνοια. Θα είσαι σαν εκείνον που πήγε στον γάμο και «δεν ήταν ντυμένος με γαμήλια στολή» (Ματθ. 22:11).
(2) Προειδοποίηση
Αισθάνεσαι ότι η θρησκεία σου δεν είναι αυθεντική; Αν ναι, τότε είσαι ένοχος στα μάτια του Θεού. Ο ψεύτικος Χριστιανισμός είναι αποτρόπαιος στον Θεό και πρέπει να το συνειδητοποιήσεις. Ο Θεός είναι Αλήθεια και αποστρέφεται καθετί που δεν είναι αληθινό. Καλύτερα να ήσουνα ειδωλολάτρης, παρά να λες ότι είσαι τυπικός χριστιανός. Ο ψεύτικος Χριστιανισμός δεν μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο την ώρα της δοκιμασίας, της αρρώστιας και του θανάτου. Είναι χωρίς ελπίδα.
(3) Συμβουλή
Είναι για όσους αισθάνονται έλεγχο στη συνείδησή τους για το θέμα μας.
Να σταματήσουν να παίζουν με τη θρησκεία, και να γίνουν ειλικρινείς ακόλουθοι του Χριστού. Ζήτησε τον Χριστό να γίνει Σωτήρας, ιερέας και ο φίλος σου. Με αυθεντικότητα να προσεγγίσεις τον Χριστό. Η μετάνοια, η πίστη, ο αγιασμός σου μπορεί να έχουν αδυναμίες, αλλά να είναι αυθεντικά. Μην ακολουθείς έναν πλαστογραφημένο Χριστιανισμό. Μην αρκεστείς να φοράς μόνο έναν μανδύα θρησκείας. Να είσαι σε όλα αυθεντικός.
(4) Ενθάρρυνση
Όσοι σηκώνετε με θάρρος τον σταυρό και είστε ειλικρινείς ακόλουθοι του Χριστού, μην αποκάμετε στο ταξίδι της ζωής της πίστης. Να επιμείνετε και να μην κλονίζεστε από τις δυσκολίες και τις εναντιώσεις. Αν κάτι πρέπει να κάνεις να το κάνεις ολόκαρδα, και αυθεντικά. Ο Παύλος προτρέπει: «να καλλιεργείτε τη σωτηρία σας με φόβο και τρόμο» (Φιλιπ. 2: 12).
Αν υπάρχει κάτι για το οποίο δεν πρέπει να ντρέπεσαι, αυτό είναι ο Ιησούς Χριστός. Να ντρέπεσαι όταν υπηρετείς την αμαρτία της κοσμικότητας, της υπερηφάνειας, της φιλαργυρίας. Αν ζεις με τη νοοτροπία και τον συρμό του κόσμου, ο Θεός θλίβεται και ο διάβολος χαίρεται. Να είσαι πιστός στον Χριστό, να μελετάς την Βίβλο, να προσεύχεσαι, να εκκλησιάζεσαι τακτικά και να δίνεις τη μαρτυρία σου σε κάθε ευκαιρία.
Τα χρόνια περνούν γρήγορα. Η ζωή είναι αβέβαιη, υπάρχουν ξαφνικοί θάνατοι ανθρώπων κάθε ηλικίας. Αν φύγεις ξαφνικά είσαι έτοιμος να συναντήσεις τον Θεό; Να είσαι έτοιμος και αυθεντικός Χριστιανός. Μόνο η αυθεντικότητα θα σταθεί στη φωτιά. Η αυθεντική μετάνοια, η αγιότητα της καρδιάς και της ζωής, αυτά είναι που θα αντέξουν την Ημέρα της Κρίσης. Ο Ιησούς Χριστός είπε: «Πολλοί θα μου πουν εκείνη την ημέρα: Κύριε, Κύριε, στο δικό σου όνομα δεν κηρύξαμε… . βγάλαμε δαιμόνια … κάναμε πολλά θαυμαστά έργα; Και τότε θα τους πω: Ποτέ δε σας γνώρισα, φύγετε από μένα εσείς που το έργο σας είναι η ανομία» (Ματθαίος 7: 22,23). Εύχομαι τα λόγια αυτά να μην τα ακούσει κανένας από μας. Απεναντίας να ακούσουμε τα λόγια Του: «Εύγε δούλε αγαθέ και πιστέ… μπες στη χαρά του Κυρίου σου» (Ματθαίος 25:25:23).
Το κείμενο είναι διασκευή από μερικά τμήματα από ένα μακροσκελές κείμενο του γνωστού ευαγγελικού αγγλικανού επισκόπου J.C. Ryle (1816-1900). https://www.monergism.com/authentic-religion
ΜΑΤ. 18/21-35
ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΑΣ. ΠΝΕΥΜΑ ΤΑΡΑΓΜΕΝΟ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΓΙΑ ΜΕΡΕΣ.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ, ΔΙΕΡΩΤΑΣΑΙ; ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ.
ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗΣ.
ΑΝ ΚΑΙ Η ΒΙΒΛΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ ΡΙΖΕΣ ΠΙΚΡΙΑΣ «ΠΡΟΣΕΧΟΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΤΗ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΡΙΖΑ ΠΙΚΡΙΑΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΦΥΤΡΩΝΟΝΤΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΚΑΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΛΥΝΘΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ» (ΕΒΡ. 12/15),
ΠΑΡ’ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟΤΡΕΠΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΟΥΜΕ.
ΕΧΟΥΝΕ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΜΑΣ. ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
Η ΠΙΚΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΠΛΗΓΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ Χ/ΝΟΥ.
ΚΑΤΑΤΡΩΕΙ ΤΗ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜ ΖΩΗΣ,
ΩΣ ΟΤΟΥ Η ΖΩΝΤΑΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΕΛΙΑΖΕΤΑΙ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΕΚΑΤ. ΘΥΜΑΤΑ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ.
ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛ.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ; ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΛΩΣΣΑ: ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ.
ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΑΝ ΣΥΓΧ. ΠΛΗΡΩΣ
«ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΣΤΟ ΘΕΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΤΣΙ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΔΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΑΣΜΕΝΟΥΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΣΕ ΜΕΝΑ. ΠΡΑΞ. 26/ 18,
«ΧΑΡΗ Σ’ ΑΥΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟΥ, ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΜΑΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΑΡΗΣ ΤΟΥ. ΕΦ. 1/7
Η ΣΥΓΧ. ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΣΟ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΩΣΤΕ Ο Ι.Χ. ΤΙ ΘΕΤΕΙ ΩΣ ΟΡΟ ΤΗΣ ΣΥΓΧ. ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ.
«ΓΙΑΤΙ, ΑΝ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΘΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΣ Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΤΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΟΥΤΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΣ ΘΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΣΦΑΛΜΑΤΑ» (ΜΑΤ. 6/14,15)
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΑΝΕΚΤΙΚΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ ΑΝ ΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ. ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΣΑΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΕΤΣΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ. ΚΟΛ. 3/13
ΚΑΘΕ ΠΙΚΡΙΑ ΚΑΙ ΘΥΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΓΕΝΗΣ ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΕΙ ΑΠΟ ΣΑΣ, ΜΑΖΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΚΑΚΙΑ. ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΣΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ ΜΕ ΚΑΛΟΣΥΝΗ, ΜΕ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΑΣ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΟΤΑΝ ΠΙΣΤΕΨΑΤΕ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟ. ΕΦ. 4/31,32
ΚΙ ΟΤΑΝ ΣΤΕΚΕΣΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΤΕ, ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΚΑΠΟΙΟΥ, ΩΣΤΕ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΣ Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΕΙ Σ’ ΕΣΑΣ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ. ΜΚ. 11/25
ΚΙ ΟΜΩΣ ΠΑΡ’ ΟΤΙ Η ΒΙΒΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ
ΚΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡ’ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΠΟΝΑ ΚΑΙ ΠΛΗΓΩΝΕΙ, ΕΝΤΟΥΤΟΙΣ ΥΠΑΧΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙ: Η ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΚΟΤΗΤΑ ΜΑΣ.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ; ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΜΑΣ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑΘΕΤΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΕΟ!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΑΝΤΕΚΔΙΚΗΘΟΥΜΕ ΑΛΛΆ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ «ΜΗΝ ΕΚΔΙΚΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑΠΝΙΞΤΕ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ: «Σ’ ΕΜΕΝΑ ΑΝΗΚΕΙ Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ, ΕΓΩ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ, ΛΕΕΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ»
ΑΝ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΝΗΤΙΚΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.
ΟΤΑΝ ΤΟ ΦΟΡΤΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΣΥΓΧ. ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Η ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ
Η ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΛΗΣΜΟΝΙΑ.
ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΠΕ «ΕΓΩ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΞΑΛΕΙΦΩ ΤΙΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΣΟΥ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΗΘΩ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ» (ΗΣ 43/25).
ΕΧΕΙ ΑΜΝΗΣΙΑ Ο ΘΕΟΣ; ΔΕΝ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ;
ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΣ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. ΟΣΟ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΘΥΜΟΥΜΑΣΤΕ. ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΚΘΡΟΝΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ.
ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ. ΝΑ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΝΗΜΗ.
ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ.
ΤΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΣΥΓΧ. ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ ΧΩΡΙΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ.
ΕΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΙ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΥΧΩΡΕΘΕΙ.
ΑΥΤΟΙ ΟΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΡΕΙΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΓΧ. , ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΑΝ ΤΗ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΙ.
“και συγχώρεσε σε μας τις αμαρτίες μας, όπως κι εμείς συγχωρούμε σ’ αυτούς που αμαρτάνουν σε μας” (MAT. 6:12).
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ
Μια άλλη μάστιγα που κρατά δέσμιους εκατομμύρια συνανθρώπων μας, σ’ όλες τις χώρες, είναι ο αλκοολισμός. Αν διαβάσετε τα στατιστικά στοιχεία για τον αλκοολισμό, τότε θα συνειδητοποιήσετε το μέγεθος και τα τραγικά αποτελέσματα της κατάχρησης του αλκοόλ.
Στην εκτροχιασμένη κοινωνία που ζούμε, οι άνθρωποι καταναλίσκουν κυρίως σκληρά αλκοολούχα ποτά όταν είναι: ευτυχισμένοι, λυπημένοι, αγχωμένοι, όταν τρώνε ή πάνε για ύπνο ή για να μη θεωρηθούν αντικοινωνικοί, ή … Πιστεύεται ότι το ποτό μπορεί να δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα για λίγες μόνο ώρες. Η μακρόχρονη, όμως, και σε μεγάλη ποσότητα κατανάλωση του οδηγεί σε βαθμιαία επιδείνωση της ψυχικής διάθεσης. Το άτομο που πίνει πολύ αρχίζει να έχει συμπτώματα κατάθλιψης και γίνεται ευερέθιστο. Επίσης, διατρέχει τον κίνδυνο να πάθει κίρρωση του ήπατος και άλλες σοβαρές βλάβες σε άλλα ζωτικά όργανα του σώματος.
Εκτός απ’ αυτά, ο αλκοολικός αποτελεί σοβαρό πρόβλημα και στην οικογένεια του και στην κοινωνία, με συχνές βιαιότητες. Καταστρέφει τα οικονομικά της οικογένειας. Πολλά παιδιά αλκοολικών διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να γίνουν και τα ίδια αλκοολικά.
«Αλκοολισμός είναι «μια πρωτογενής και χρόνια ασθένεια, της οποίας η εξέλιξη και οι εκδηλώσεις επηρεάζονται από γενετικούς, ψυχοκοινωνικούς και περιβαλλοντολογικούς παράγοντες». Η ασθένεια αυτή είναι συχνά θανατηφόρα.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ υψηλά ποσοστά κατανάλωσης αλκοόλ έχει η Ελλάδα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Τακτική χρήση κάνει το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού. Ο Αθανάσιος Δουζένης, αν. καθηγητής Ψυχιατροδικαστικής, στο νοσοκομείο «Αττικόν» σημειώνει ότι, «κάθε Ελληνας καταναλώνει 10,3 λίτρα αλκοόλης τον χρόνο, που είναι πολύ μεγάλη ποσότητα. Δηλώνει: «Τακτική χρήση αλκοόλ κάνει το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού στη χώρα μας. Ένα περίπου 40% κάνει χρήση αλκοόλ πολύ τακτικά, απόλυτη εξάρτηση έχει περίπου ένα 10%, ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό απέχει πλήρως… ΄Ενα πολύ μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που διακόπτει το αλκοόλ υποτροπιάζει, ωστόσο ένα μεγάλο ποσοστό επίσης ανορθώνει τη ζωή του και επιστρέφει σε μία λειτουργικότητα την οποία μπορεί να έχει χάσει για πάρα πολλά χρόνια… Η Ελλάδα έχει πολύ σοβαρά προβλήματα με το αλκοόλ, το οποίο αποτελεί την ουσία που ευθύνεται για τους περισσότερους θανάτους, μετά το τσιγάρο… Αυξάνεται περισσότερο η χρήση σε τσίπουρα και ρακές απ’ ότι σε κρασί ή άλλα ποτά…». Το πρόβλημα είναι εξίσου μεγάλο και σε άλλες χώρες: 17 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν διαταραχές από το αλκοόλ… περίπου 80.000 άνθρωποι πεθαίνουν από αιτίες που σχετίζονται με το αλκοόλ.
Πάνω από το 10% των παιδιών ζουν με έναν γονέα που αντιμετωπίζει προβλήματα με το οινόπνευμα,
1.825 φοιτητές πεθαίνουν από ακούσιες σωματικές βλάβες που σχετίζονται με το αλκοόλ…
Ο Αβραάμ Λίνκολν είπε: «Το ποτό είναι καρκίνος στην ανθρώπινη κοινωνία, κατατρώγει τη ζωτικότητά της και απειλεί την καταστροφή της».
Ο Βίκτωρ Ουγκώ έγραψε: « Ο Θεός έφτιαξε μόνο το νερό. Ο άνθρωπος έφτιαξε το κρασί». Ο Δαρβίνος, που είχε αδυναμία με τους πίθηκους, έγραψε: «Η μαϊμού, αν μεθύσει με μπράντι, δεν θα το αγγίξει ποτέ ξανά. Και έτσι είναι σοφότερη από τους περισσοτέρους ανθρώπους». Ο Τσάρλς Μπουκόσκι, αμερικανός ποιητής έγραψε: «Το ποτό… σε ταρακουνά και σε βγάζει από την κανονικότητα της καθημερινής ζωής, από ο,τιδήποτε μένει ίδιο. Σε τραβά απότομα έξω από το σώμα σου και το μυαλό σου και σε πετάει με δύναμη στον τοίχο. Έχω την αίσθηση ότι το να πίνεις είναι μια μορφή αυτοκτονίας…»
Ο δε Ιωάννης Χρυσόστομος: «Μην κατηγορείς, λοιπόν, το κρασί, αλλά τη μέθη και όποιον μεταχειρίζεται το καλό για κακό. Αυτόν, όταν θα τον βρεις νηφάλιο, πλησίασέ τον και πες του: «Το κρασί μάς δόθηκε από τον Θεό για να ευφραινόμαστε, όχι για να κάνουμε απρέπειες· για να γελάμε, όχι για να γινόμαστε γελοίοι· για να διατηρούμε την υγεία μας, όχι για ν’ αρρωσταίνουμε· για να δυναμώνουμε το σώμα, όχι για να εξασθενίζουμε την ψυχή μας».
Πολλές καταστροφές προκαλούνται από το οινόπνευμα στην κοινωνία μας, στους δρόμους και στα σπίτια.
Σ’ αυτό το πρόβλημα, ποια πρέπει να είναι η στάση του συνειδητού χριστιανού; Οι απόψεις των χριστιανών διίστανται. Μάλιστα, πολλές φορές οι δυο πλευρές φτάνουν σε ακραίες τοποθετήσεις. Μελετώντας τη Βίβλο, δεν υπάρχουν εδάφια που απαγορεύουν τη χρήση του κρασιού.
Στην Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιούσαν το κρασί για διάφορους σκοπούς, για προσφορές κλπ. (΄Εξοδος 29:40).
Υπάρχουν εδάφια που αναφέρουν ότι η χρήση του κρασιού προκαλεί ψυχική ευθυμία: «… πιες το κρασί σου με εύθυμη καρδιά…» (Εκκλησιαστής 9:7) «Αυτός (ο Θεός) που αναδίδει …και κρασί που ευφραίνει την καρδιά τού ανθρώπου» (Ψαλμός 104:14,15). Ο Παύλος προτρέπει τον Τιμόθεο: «Στο εξής να μην πίνεις πια σκέτο νερό αλλά να κάνεις χρήση λίγου κρασιού για το στομάχι σου…» (Α΄Τιμ. 5:23). Συγκρίνοντας τη διακονία του Ιησού Χριστού, με του Βαπτιστή, η Βίβλος λέει: «Διότι ήρθε ο Ιωάννης, που ούτε τρώει ούτε πίνει, και λένε: Έχει δαιμόνιο! Ήρθε ο Γιος του Ανθρώπου, ο οποίος και τρώει και πίνει, και λένε: Είναι ένας άνθρωπος καλοφαγάς και κρασοπότης…» (Ματθ. 11:18,19). Στον γάμο της Κανά, ο Ιησούς μετέτρεψε το νερό σε κρασί (Ιωάν. 2:10). Υπάρχουν εκκλησίες στην Αμερική που πιστεύουν ότι το κρασί αυτό δεν είχε αλκοόλ. Μάλιστα, στο Δείπνο του Κυρίου χρησιμοποιούν σταφυλόζουμο, αντί για κρασί! Στο παρελθόν, μάλιστα, υπήρχαν εκκλησίες που απαγόρευαν αυστηρά στα μέλη τους τη χρήση του αλκοόλ. Και όσοι δεν έπιναν κρασί θεωρούνταν βαθιά ευσεβείς. ΄Ισως έφτασαν σ’ αυτό το άκρο γιατί εκατομμύρια αμερικάνοι είναι αλκοολικοί. Τα τελευταία χρόνια κι αυτοί «έβαλαν νερό στο κρασί τους!»
Από την άλλη, υπάρχουν πολλά εδάφια που μιλούν για τα καταστρεπτικά αποτελέσματα του αλκοόλ. «…Σε ποιον οι φιλονικίες; Σε ποιον οι ματαιολογίες; Σε ποιον τα χτυπήματα χωρίς αιτία; Σε ποιον η φλόγωση των ματιών; Σ’ αυτούς που δαπανούν τον χρόνο τους στο κρασί· σ’ εκείνους που σπαταλούν τον χρόνο τους ανιχνεύοντας οινοποσίες. Μη κοιτάζεις το κρασί ότι κοκκινίζει, ότι δίνει το χρώμα του στο ποτήρι, [ότι] κατεβαίνει ευχάριστα. Στο τέλος του δαγκώνει σαν φίδι, και κεντρώνει σαν βασιλίσκος» (Παροιμίες 23:29-32). «Το κρασί [γεννάει] χλευασμό, [και] τα σίκερα [είναι] στασιαστικά· και όποιος δελεάζεται απ’ αυτά, δεν έχει φρόνηση» (Παρ 20:1). «Μην είσαι ανάμεσα σε κρασοπότες, ανάμεσα σε άσωτους κρεατοφάγους· επειδή, ο μέθυσος και ο άσωτος θα φτωχεύσουν» (Παρ. 23:20, 21).
Ο Παύλος γράφει ότι ανάμεσα στα δεκαεπτά έργα της σάρκας που αναφέρονται στην επιστολή προς Γαλάτας 5:19-21 είναι και τα μεθύσια και προειδοποιεί πως όσοι τα διαπράττουν «δεν πρόκειται να κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού».
Αυτό που απαγορεύει η Βίβλος είναι η κατάχρηση του αλκοόλ, που οδηγεί στη μέθη. Πολλές φορές, όμως, η νόμιμη και «αβλαβής» κατανάλωση αλκοόλ γίνεται αμαρτία, όχι μόνο όταν το άτομο φτάσει στη μέθη, αλλά και όταν πίνει χωρίς να σκέφτεται ότι αυτό θα σκανδαλίσει τον νέο στην πίστη. «Καλό είναι να μη φας κρέας ούτε κρασί να πιεις ούτε οτιδήποτε άλλο, που γίνεται αιτία να σκοντάφτει ο αδελφός σου ή να κλονίζεται ή να εξασθενεί» (Ρωμ. 14:21, Α΄Κορ. 8:13). «Προσέχετε μόνο, μήπως το νόμιμο αυτό δικαίωμά σας γίνει εμπόδιο σ’ εκείνους που είναι αδύνατοι στην πίστη» ( Α΄Κορ. 8:9).
Ο απόστολος Παύλος το θέτει και ως εξής: «Ναι, σωστά, «όλα μου επιτρέπονται», μα όλα δε συμφέρουν. Ναι, πράγματι, «όλα μου επιτρέπονται», μα εγώ δε θα αφήσω τίποτε να με εξουσιάσει» (Α΄Κορ. 6:12). Ο Παύλος κατανοούσε τι απαγορευόταν και τι όχι. Ωστόσο, σε θέματα όπου κάτι επιτρέπεται, είναι δηλ. είναι «νόμιμο», μπορεί να μην είναι σοφό και «ωφέλιμο». «Καλό είναι να μη φας κρέας ούτε κρασί να πιεις ούτε οτιδήποτε άλλο, που γίνεται αιτία να σκοντάφτει ο αδελφός σου ή να κλονίζεται ή να εξασθενεί». (Ρωμ. 14:20,21)
Το ερώτημα είναι, «το κρασί με εξουσιάζει ή το εξουσιάζω, με ελέγχει ή το ελέγχω;». Κι αυτό δεν αφορά μόνο το αλκοόλ αλλά και τα χρήματα, την τροφή, την Τι Βι, τα ταξίδια, τα σπορ…
Ας ακολουθήσουμε την προτροπή του αποστόλου Παύλου: «Όλα είναι στο χέρι μου», όμως όλα δε συμφέρουν. «Όλα είναι στο χέρι μου», μα δεν οικοδομούν όλα» Κανένας να μην αποβλέπει στο δικό του συμφέρον, αλλά ο καθένας στο συμφέρον του άλλου» (Α΄ Κορ. 10:23, 24)