Πες μου για την αγάπη του Θείου ΛυτρωτήΤι ένδοξη αγάπη! Χάρη μοναδική!Αληθινή, αιώνια, αγάπη ισχυρήΧάρη που ανακουφίζει την έρημη ψυχή Μίλα μου για τη Χάρη του Ιησού ΧριστούΤου ένδοξου Σωτήρα του μόνου ΑρχηγούΤη Χάρη, την Αγάπη που σώζει το θνητόπου Λύτρωση χαρίζει στον κάθε αμαρτωλό Μοναδικέ αδερφέ μου, μίλα μου … Περισσότερα
ΠΟΙΗΣΗ
Ποίημα της Αναστασίας Burr … Περισσότερα
Στη δίνη του ολέθρου Τα φαντάσματα των ιδεολογιών περιστρέφονται στων νεκρών τα σώματα κραυγάζοντας μέσ’ απ’ τα σάπια στόματα τις ιαχές των μολυσματικών συλλογισμών. Οι έχιδνες των γήινων θρησκειών περισφίγγουν τα θρησκόληπτα θύματα που αγκαλιάζουν τα βρώμικα ξόανα της θανατηφόρας λατρείας των αδαών. Οι σκελετοί των λαοπλάνων πολιτικών θεωριών κραδαίνοντας … Περισσότερα
ΤΩΡΑ ΗΡΘΕΣ Ήρθες και με αντάμωσες όταν οι άνεμοι λυσσομανούσαν Όταν οι καταιγίδες το κορμί ραπίζαν με μανία Ήρθες όταν σε απότομο γκρεμό οι δρόμοι μ’ οδηγούσαν Όταν ήμουν ανήμπορος ν’ αλλάξω την πορεία Ήρθες και άνοιξες παράθυρα σε κάμπους ανθισμένους Όταν τριγύρω πέφτανε φύλλα κιτρινισμένα Ήρθες κι’αλάφρωσες ψυχές … Περισσότερα
‘Ερχεται το τέλος γοργά, τρέμει η γη μας κι αγωνιά θέλει λευτεριά. Μέρες ταραγμένες, κακές, φόβος, μίσος μεσ΄ στις καρδιές πίκρα, μοναξιά. *** ΄Όπου κι αν κοιτάξεις, μαύρος ουρανός, κύκλωσαν σημάδια, έρχετ’ ο Χριστός. Μην αργήσεις γιε μου, δωσ’ Του την καρδιά! Σαν γλυκά χαράξει, θα’ναι αργά. *** … Περισσότερα
Χριστούγεννα: Μέρα, που στα πέτρινα χείλη των ανθρώπων, ροδίζει σαν κατακόκκινο τριαντάφυλλο γλυκιά η φλόγα της αγάπης. Μέρα, που στα αδιάφορα μάτια του κόσμου, ζωγραφίζεται ακυμάτιστη η θάλασσα ι ης καλωσύνης. Μέρα, που τα αλμυρά δάκρυα των ταπεινών της γης, γίνονται δροσοστάλες της χαράς και πολύτιμα πετράδια. Μέρα, που άλλοι … Περισσότερα
του Παντελή Υδραίου Σε ηλικία 60 ετών απεβίωσε ο γνωστος μουσικός, στιχουργός και ποιητής Παντελής Υδραίος. Διαβάστε μερικά από ποιήματά στην κατηγορία Ποίηση http://www.nikites.eu/index.php/poiisi Ολόφωτο λυχνάρι κράταγα στα χέρια μου Κύριε, μα στα μισά του δρόμου μου χίμηξε απάνω του ο άγριος θρακιάς και μου τοσβηοε. Χτύπησα πολλές πόρτες ως … Περισσότερα
Σ’ ευχαριστώ Κύριε μου, που μπήκες στο σαπιοκάλυβο της καρδιάς μου, και το καθάρισες με την ουράνια σκούπα σου. Σ’ ευχαριστώ που έδιωξες τις μαύρες σκιές της άγνοιας από μέσα του· και το έλουσες με το αιώνιο φως της Αγάπης Σου. Σ’ ευχαριστώ, Κύριέ μου, που μπήκες στο κρύο κι … Περισσότερα
Στην πορτοκαλιά ποδιά της αυγής, διέκρινα τον μαλαματένιο δίσκο της ανιδιοτέλειας. Στο καταπράσινο κιλίμι του κάμπου, τα ανθοχέρια της γενναιοδωρίας. Στα γαλάζια στήθια των βράχων, τη δύναμη της σιωπής, και τη σιγουριά. Στα ασημένια ρυάκια και στις κρυσταλλοπηγές, το μυστικό κελάρυσμα της ευγλωττίας. Στην ξανθόκροκη καρδιά των ρόδων, το μεγαλείο … Περισσότερα
Ποιος την άνοιξη θα αποθέσει στη γλαυκή ποδιά σου; Ποιος στο δρόμο σου θα στρώσει ροδομέταξα χαλιά; Ποιος τα πετροκέρασα θα σου τρυγήσει τα μελιά; Ποιος το φωτοστέφανο θα βάλει στα χρυσά μαλλιά σου; Ποιος την άρπα την γλυκόλαλη τα βράδια θα σου παίζει; … Περισσότερα
Η γη μας γέμισε ζητιάνους αναρχικούς και πολιτσμάνους πολιτικούς σφετεριστές μα και απάνθρωπους ληστές. Η γη μας γέμισε αγύρτες καθηγητές κομπογιανίτες και Κανταδόρους εραστές μα και αλόγιστους κριτές Η γη μας γέμισε σαπίλα κλυδωνισμούς κι ανατριχίλα αμετανόητους φονιάδες και δικτατόρισες νταντάδες. Η γη μας γίνηκε ένα φέρετρο κλειστό χωρίς ζωή, … Περισσότερα
Ω! Χριστέ μου και να ‘μουνα τα χρόνια που ‘σουν κάτω εδώ στην Γη, θα ‘παιρνα φτερά του αετού, να πέταγα ψηλά στους ουρανούς. Θα διάβαινα θάλασσες και ωκεανούς καθώς και λαγκάδια και βουνά έως ότου κάποια στιγμή αφιχθώ στην χώρα που ζεις και κατοικείς. Ευθύς σαν σε αντίκριζα στα … Περισσότερα
              Μια θάλασσα παγιδευμένη μέσα μου Το χρέος να ξεπληρώσει ζητά. Κάθε λέξη που λέω για Σε, Κάθε κείμενο που γράφω για Σε, Ελευθερώνει μια σταγόνα από αυτή. Παλεύει όμως όλη να βγει. Σε εκλιπαρώ τον τρόπο δείξε μου να ανοίξω πίδακες νερού, να ελευθερώσω την φουρτούνα, να ελευθερώσω την … Περισσότερα
Ήμουν απογοητευμένος, σε σκότος βαθύ και πυκνό, Στο χάος περιπλανιόμουν, δεν ήξερα πως να Σε βρω, Μα ξάφνου η Θεια μελωδία, μου έπαιξε γλυκά το σκοπό, και άγγιξε τη ψυχή μου, ένα βήμα πριν γκρεμιστώ. Â Γιατί όποιος ζητάει θα πάρει, Και εκείνος που ψάχνει θα βρει, Και σε αυτόν, … Περισσότερα
– Κύριε, τη φωνή σου ακούω, το κάλεσμα σου στην καρδιά συνέχεια να ρωτάει : «Πού είσαι;». – Καλά κρυμμένος είμαι, Κύριε, από δικαιολογίες πίσω, ποτέ δεν θα με βρεις! Μα η φωνή Σου ακούγεται πιο δυνατά παρά ποτέ, να με καλεί, «πού είσαι;», μου φωνάζεις. – Γιατί από μένα … Περισσότερα
Κύριε Δεν βρίσκω λόγια να σου πω ευχαριστώ, λόγια βαθιάς ευγνωμοσύνης να Σ’ υμνήσω μου απαντάς προτού ακόμα εκφραστώ πριν γονατίσω και συγνώμη Σου ζητήσω. Προτού το δάκρυ μου δροσίσει τη ματιά κι έχω τα βλέφαρα κλειστά, χαμηλωμένα η παρουσία Σου αγγίζει απαλά τα δύο μου χέρια που είναι … Περισσότερα
της ΄Εφης Αϊβαζίδου … Περισσότερα
του Θανάση Σταυρόπουλου Τα βήματα Σου ακούω στα σημάδια βαριά, μεγαλειώδη, φοβερά κοντεύει εκείνη η μέρα Σου η Άγια που θα φανεί η δόξα Σου όπως ποτέ ξανά! … Περισσότερα
Χαρά στα μάτια που δακρύζουν Για κάποιον άλλον που πονά Γιατί τα μάτια αυτά θα δούναι Του Παράδεισου τ’ αγαθά. Χαρά στα χεριά όπου ντύνουν Μικρά παιδιά και ορφανά Γιατί τα χέρια αυτά θα γίνουν Φτερά για να πετούν ψηλά. Χαρά στο στόμα όπου λέγει Λόγια παρήγορα, … Περισσότερα
Όταν στην ζωή σου έρθουν θύελλες, καταιγίδες, βροντές και αστραπές ή διαβαίνεις μέσω αγκαθιών οδούς, με θάρρος, ελπίδα και πίστη στρέψε το βλέμμα σου, στον Ιησού, και φώναξε ταπεινά ,με πίστη σ ‘αυτόν: Βοήθησέ με Ιησού, στον δρόμο μου τον τραχύ, μη με αφήσεις να χαθώ, και … Περισσότερα