Κάθε λίγο διαβάζουμε κι ακούμε διαμαρτυρίες σωματείων ζωόφιλων για την κακομεταχείριση σκυλιών και πολλές φορές έχουν δίκιο γιατί υπάρχει μια μερίδα συνανθρώπων μας που βασανίζουν τα ζώα, κάτι που είναι κατακριτέο. Από το ένα άκρο όμως να φτάνει κάποιος σε ακρότητες είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία. Πρέπει να το τονίσουμε ότι το ενδιαφέρον των ζωόφιλων, μάλλον σκυλόφιλων, γιατί η φροντίδα τους περιορίζεται κυρίως στα σκυλιά, ξεφεύγει από τα όρια του ανθρωπισμού. Όταν όμως βλέπουμε εκατομμύρια παιδιά να πεθαίνουν από την πείνα, γιατί δεν έχουν τα στοιχειώδη της ζωής ή συνάνθρωποι μας να κακοποιούνται και να εξευτελίζονται, τότε μένουμε απαθείς και ούτε στα ψιλά των εφημερίδων δεν διαβάζουμε κάποια διαμαρτυρία. Τα σπλάχνα μας ευαισθητοποιούνται και ενεργοποιούνται στη θέα πληγωμένων ζώων αλλά μένουμε αδιάφοροι στον πόνο του συνανθρώπου μας. Φιλόζωοι εντάξει, όσοι το επιθυμούν, όχι όμως και απάνθρωποι. Διαβάσαμε σε μεγάλη εφημερίδα της Αθήνας (17/5/2003) σε ολοσέλιδο ρεπορτάζ για «τα πλουσιότερα κατοικίδια με περιουσίες δισεκατομμυρίων). Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο σκύλος Γκούνθερ έχει περιουσία 128,5 εκατ. Ευρώ, η χιμπατζίνα Καλού έχει 57 εκατ. Ευρώ. Ο κύριος της πριν πέθανε άλλαξε τη διαθήκη και αντί ν’ αφήσει την περιουσία στη γυναίκα του όρισε κληρονόμο του την Καλού! Η φάλαινα Κέϊκο κληρονόμησε 21,4 εκατ. Ευρώ, η γάτα Τίνκερ 642.857 ευρώ και ο κατάλογος συνεχίζεται.

Ο άνθρωπος, που είναι η κορωνίδα της δημιουργίας, έχασε τον προορισμό του. Αντί να λατρεύει το Δημιουργό Θεό, λατρεύει τα κτίσματά Του και αντί να φροντίζει για το συνάνθρωπό του, συμπαραστέκεται τα ζώα. Έχει απολέσει τις αξίες και αντέστρεψε τις προτεραιότητες. Για να ισορροπήσει ο άνθρωπος πρέπει να πάει πίσω στο Δημιουργό του, κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσω του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού, που ήρθε να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία και ν’ αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον Θεό.

Γεώργιος Σ. Κανταρτζής