Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

Οι Εβραίοι όταν βγήκαν από την Αίγυπτο και ελευθερώθηκαν από τη σκλαβιά του Φαραώ, ξεκίνησαν μια δύσκολη πορεία μέσα στην έρημο, για να φτάσουν στη Γη της Επαγγελίας. Αλλά αυτή η πορεία ήταν κάτω από τον έλεγχο και την καθοδήγηση του Θεού. Διότι μια πύρινη νεφέλη τους οδηγούσε. Στρατοπέδευαν εκεί όπου η νεφέλη σταματούσε και αναχωρούσαν όταν η νεφέλη προχωρούσε (Αρ.9/22). Παρόμοια πράγματα συμβαίνουν σε κάθε χριστιανό. Όταν ο Χριστός μας ελευθερώσει από τη δουλεία του Σατανά (Φαραώ) και εγκαταλείψουμε το κοσμικό φρόνημα (Αίγυπτος), τότε αρχίζουμε μια πορεία μέσα στον κόσμο (έρημος) για να φτάσουμε μια μέρα στη Γη της Επαγγελίας (στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα μας). Αλλά ο χριστιανός δεν πρέπει να ζει σύμφωνα με τις δικές του αντιλήψεις, αλλά σύμφωνα με τις οδηγίες και το θέλημα του Θεού (πύρινη νεφέλη). Ο Θεός βρίσκει τρόπους για να υποδείξει στον πιστό άνθρωπο πότε, πώς και προς ποια κατεύθυνση πρέπει να πορευτεί μέσα στον κόσμο. «Εγώ θα είμαι μαζί σας ως τη συντέλεια του κόσμου», μας λέει ο Χριστός. Δηλαδή μας φανερώνει το θέλημά Του μέσα από ποικίλες περιστάσεις. Ο χριστιανός απορρίπτει την τύχη και δέχεται την πρόνοια του Θεού στη ζωή του. Ο Κύριος αξιοποιεί διάφορες καταστάσεις, για να μας κάνει να καταλάβουμε πώς πρέπει να ενεργήσουμε και ποιες αποφάσεις πρέπει ελεύθερα να πάρουμε στα δύσκολα ζητήματα που μας αφορούν. Αυτό που άστοχα οι χριστιανοί ονομάζουν συμπτώσεις, δεν είναι τίποτε άλλο παρά θείες υποδείξεις με συγκεκριμένο περιεχόμενο. Ο Θεός είναι κυρίαρχος σε όλο τον ορατό και αόρατο κόσμο. Αν μια τρίχα της κεφαλής μας ή ένα στρουθίον είναι κάτω από τον έλεγχο και το ενδιαφέρον Του, πόσο περισσότερο είναι οι ζωές των παιδιών Του; Επομένως όταν παίρνουμε αποφάσεις σε κρίσιμα ζητήματα, πρέπει να «στρέφουμε τα μάτια στον ουρανό», για να συμμορφωθούμε προς τις υποδείξεις της πύρινης νεφέλης (Αγίου Πνεύματος). Ηρέμησε λοιπόν αγαπητέ και ακροάσθου τη σιγανή κι ευγενική φωνή του Παρακλήτου, που ίσως τώρα σου μιλά.