Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΑΤ

 
Γράφει ο Παναγιώτης Σταυρινού, Μαθηματικός

 

Διάβασα κάπου, ότι ο άλλοτε παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, Bob Fisher, όταν έκανε μια κίνηση στη σκακιέρα είχε στο νου του τις επόμενες επτά κινήσεις, υπολογίζοντας μάλιστα και τις πιθανές απαντήσεις του αντιπάλου του. Στο σκάκι μια κίνηση μπορεί να φαίνεται ακατανόητη, απαράδεκτη και άσκοπη, αλλά η σπουδαιότητά της φαίνεται στη συνέχεια.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στη ζωή μας. Όταν προσέξουμε τη ζωή του Ιωσήφ στη Βίβλο, θα ανακαλύψουμε γεγονότα που μας φαίνονται απαράδεκτα και ακατανόητα. Αν κρίνουμε επιφανειακά δε θα καταλάβουμε γιατί ο Θεός επέτρεψε ώστε αυτός ο ευσεβής νέος να περάσει από τόσες θλίψεις. Επειδή αγνοούμε τα βαθύτερα σχέδια του Θεού, εκλαμβάνουμε τις τωρινές μας περιστάσεις ως άδικες και παράλογες. Όμως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, πως όταν ο Θεός επιτρέπει να μας συμβεί κάτι, ειδικά σε ένα χριστιανό, σημαίνει ότι άρχισε να μπαίνει σε λειτουργία ένα καλά οργανωμένο σχέδιο που εξυπηρετεί κάποιον απώτερο και βαθύτερο σκοπό του Θεού. Ο Ιωσήφ πουλήθηκε από τους αδελφούς του και αργότερα φυλακίστηκε, γιατί δεν υπέκυψε στις ανήθικες προτάσεις της γυναίκας του Πετεφρή. Αλλά ενώ φαίνεται ότι ο Θεός συντηρεί μιαν αδικία, στη συνέχεια διαπιστώνουμε ότι τα φαινόμενα μας εξαπάτησαν. Ο Ιωσήφ χρησιμοποιεί τις περιστάσεις που του παρουσιάζει ο Θεός μέσα στη φυλακή και φτάνει ως την αντιβασιλεία της Αιγύπτου. Από την πανίσχυρη θέση που κατέχει, σώζει τον πατέρα και τους αδελφούς του από τη πείνα, τους εγκαθιστά στη γη της Αιγύπτου και έτσι από αυτή την οικογένεια δημιουργείται το Εβραϊκό έθνος, από το οποίο ξεπρόβαλε ο Χριστός, ο Σωτήρας του κόσμου. Σκέψου ότι όλα αυτά ξεκίνησαν επειδή ο Ιωσήφ πουλήθηκε από τους αδελφούς του. Ο Θεός επιτρέπει να έλθουν περιστάσεις στη ζωή των χριστιανών, για να τις αξιοποιήσουν την κατάλληλη στιγμή, συμβάλλοντας έτσι στη προώθηση των αγίων βουλών Του.

Αυτό που τώρα ίσως συμβαίνει στη ζωή σου αγαπητέ, μπορεί να φαίνεται άδικο και παράλογο, αλλά μπορεί να είναι η πρώτη κίνηση του Χριστού σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο που σε αφορά. Ζήσε μέσα στις περιστάσεις σου με υπομονή και ευσέβεια και θα δεις το χέρι του Θεού, μέσα σε κάποιο περιστατικό να σου δείχνει την τελευταία κίνηση που πρέπει να κάνεις, για να εξουδετερώσεις τα σχέδια του διαβόλου με ένα υπέροχο ματ.


Λεμεσός-Κύπρος
stavrinoup@hotmail.com

 

Το παρακάτω είναι το γράμμα που μας έστειλε ο εκλεκτός συνεργάτης μας  Παναγιώτης Σταυρινού για να συνοδεύσει το παραπάνω ενδιαφέρον άρθρο του. Επειδή βρήκαμε το γράμμα μεστό σε  πνευματικό περιεχέομενο το παραθέτουμε για χάρη των αναγνωστών μας.     

 Αν η ανθρώπινη όραση δεν ήταν ικανή να διακρίνει πέρα από τα δέκα μέτρα, τότε δε θα είχαμε την ευτυχία να θαυμάζαμε τις ψηλές χιονισμένες βουνοκορφές, δε θα ατενίζαμε τα διαβατάρικα νέφη με τους περίεργους σχηματισμούς, δε θα βλέπαμε τα χελιδόνια να σχίζουν τον αέρα τραγουδώντας, ούτε θα αγναντεύαμε τα βαπόρια να αρμενίζουν στο βαθυγάλαζο πέλαγο. Ίσως η λέξη απεραντοσύνη, να έλειπε και από το λεξιλόγιο μας. Θα ερμηνεύαμε τον κόσμο αλλιώτικα, σύμφωνα με την κοντόφθαλμη ματιά μας. Ο Θεός βλέπει τα πάντα μέσα στην αιωνιότητα. Οι άνθρωποι βιώνουν πάνω σε τούτη τη γη κάποιες αναλαμπές αυτής της αιωνιότητας και χωρίς να βασίζονται στον αιώνιο Θεό και το Λόγο Του, βγάζουν λανθασμένα συμπεράσματα για ό, τι συμβαίνει στη ζωή τους. Αλλά, αν ένας που πάσχει από καταρράκτη ισχυρίζεται ότι βλέπει στο βάθος του ορίζοντα μια βαρκούλα να πλησιάζει την ακτή, νομίζω ότι μάλλον οπτασιάζεται. Αυτές οι λανθασμένες εκτιμήσεις υπάρχουν αγαπητέ μου και στην πνευματική μας ζωή. Διότι κάνουμε το λάθος να θεωρούμε , ότι η αξία της ύπαρξής μας εξαρτάται από την υλική ευδαιμονία και τη χρονική διάρκεια ενός επίγειου βίου και όχι από την απόκτηση της αιώνιας ζωής με τον Αγαπημένο. Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι ο Κύριος δίνει σε κάθε στιγμή της ζωής μας την ευκαιρία να έλθουμε σε ενότητα με τον Τριαδικό Θεό μέσω του Υιού Του. Εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί δεν είναι οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες της ζωής, αλλά  η πραγμάτωση της ενότητάς μας με το Χριστό. Προσωπικά πιστεύω ότι οι χριστιανοί έχουν ξεφύγει από την αιχμαλωσία του πρόσκαιρου και αποβλέπουν στο αιώνιο. Μακάρι ο προβληματισμός για το πρόσκαιρο της επίγειας ζωής να γίνει για όλους αιτία ειλικρινούς αναζήτησης μιας άλλης που είναι αιώνια.

Comments are closed.