του Εκατόνταρχου
Μπορείτε να διαβάσετε και άλλα κείμενα του Εκατόνταρχου κάνοντας κλικ στην ενότητα http://nikites.eu/thriskia
«Δε με στείλατε λοιπόν εσείς εδώ, αλλά ο Θεός. Με έκανε σύμβουλο του Φαραώ, υπεύθυνο στο ανάκτορο του και κυβερνήτη όλης της Αιγύπτου» (Γένεσις 45:8)
Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Ιωσήφ, γιο του Ιακώβ. Τα αδέρφια του τον πούλησαν στην Αίγυπτο. Εκεί, άδικα τον έριξαν στη φυλακή. Στη φυλακή βοήθησε κάποια πρόσωπα, που τον λησμόνησαν όταν αποφυλακίστηκαν. Ο Ιωσήφ, ύστερα από τα ευχάριστα παιδικά του χρόνια, κοντά στον αγαπημένο του πατέρα, πέρασε μια παρατεταμένη σκληρή δοκιμασία, στα χρόνια της νεότητας του. Ο χρόνος για τη δικαίωσή του από το Θεό, είχε επιτέλους φτάσει. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο από κρατούμενος ο φαραώ τον κατέστησε κάτι σαν υπουργό οικονομικών, στην πραγματικότητα τον ανακήρυξε αντιβασιλέα της πανίσχυρης Αιγυπτιακής αυτοκρατορίας. Μόνο «ως προς το θρόνο» διέφερε από το φαραώ. Αυτά όμως δεν ήταν αρκετά για το Θεό. Έπρεπε να εκπληρωθούν και τα όνειρα του που είδε στην παιδική του ηλικία, από τον Δημιουργό του Σύμπαντος. Έπρεπε τα «υπόλοιπα δεμάτια» να τον προσκυνήσουν.
Η οικονομική κρίση που έπληξε τη γη Χαναάν, υποχρέωσε τον Ιακώβ να αναζητήσει τρόφιμα από την Αίγυπτο. Η οικονομική κρίση, η δοκιμασία, ήταν που στην ουσία χρησιμοποίησε ο Θεός για να εκπληρώσει τα σχέδιά Του. Βλέπετε, μέσα από τις δοκιμασίες, ατομικές ή συλλογικές, ο Θεός διαλέγει να ευλογήσει τα πιστά τέκνα Του. Κι ο Ιωσήφ ήταν ένας τέτοιος αφιερωμένος άνθρωπος του Θεού…
… Λόγω της θέσεώς του, είχε την ευκαιρία και την ευχέρεια να εκδικηθεί όλους όσους τον αδίκησαν, να βασανίσει τα αδέρφια του ή τουλάχιστον να μην τους δώσει τρόφιμα και να τους αφήσει να πεθάνουν από την πείνα. Επίσης μπορούσε να τιμωρήσει τα αδέρφια του κατηγορώντας τους για κλοπή που δεν είχαν διαπράξει, όταν έβαλε τα χρήματα μέσα στα τσουβάλια τους. Ο Ιωσήφ όμως δεν έκανε τίποτα απ’ όλα αυτά, γιατί τον είχε εκλέξει ο Θεός βλέποντας την καρδιά του. Ο Ιωσήφ δεν υπερηφανεύτηκε εξαιτίας της θέσης του ούτε γιατί έμεινε πιστός στις ηθικές αρχές του, επειδή γνώριζε ότι όλα ήταν σχεδιασμένα σύμφωνα με το σχέδιο του Θεού. Έπρεπε μόνο να δείξει υπομονή στην προσωπική του δοκιμασία, ώστε μέσα από την εμπειρία του να βοηθήσει στη μεγάλη διεθνή κοινωνική δοκιμασία. Αναγνώρισε πως δεν πέρασε τις δοκιμασίες όλα αυτά τα χρόνια επειδή τα αδέρφια του τον είχαν ζηλέψει, αλλά διότι ο Θεός ήθελε να τον εξυψώσει. Όλα αυτά δεν ήταν τυχαία, αλλά είχαν κόστος. Ο Ιωσήφ έκανε ότι μπορούσε, κι ότι δεν μπορούσε το έκανε για κείνον ο Θεός. Ο Κυρίαρχος Θεός τον ανέβασε στα ανώτατα σκαλοπάτια της εξουσίας, τον έκανε σύμβουλο του Φαραώ και κυβερνήτη ολόκληρης της Αιγύπτου, μιας τεράστιας αυτοκρατορίας. Τα δάκρυα, στο τέλος της δοκιμασίας, ήταν δάκρυα ανακούφισης και όχι μίσους, δάκρυα χαράς και όχι πόνου, δάκρυα συγχώρησης και όχι καταδίκης για τα αδέρφια του.
Αν κάποιος, φίλε μου, έχει φέρει τη ζωή σου σε δυσάρεστη θέση, μη τον θεωρήσεις υπεύθυνο για την κατάστασή σου, γιατί για τα παιδιά του Θεού κυρίαρχος σε όλα είναι ο Θεός. Παιδί του Θεού είναι εκείνος που δέχεται τον Ιησού Χριστό ως Σωτήρα και Κύριό του. Μόνο εκείνος μπορεί να αποκαλεί τον Θεό Πατέρα. Δέξου τον και Εκείνος θα σε λυτρώσει. Τη θλίψη την μετατρέπει σε χαρά, το μίσος σε αγάπη, το φόβο σε θάρρος, τη σκλαβιά σε ελευθερία, το θάνατο σε ζωή.