Γράφει Χάρης Ι. Νταγκουνάκης, Νομικός

Τις προάλλες έκανε την εμφάνισή του στον τύπο μια πολύ ενδιαφέρουσα όσο και περίεργη εκδοχή για το πώς έκανε τα θαύματά του ο Ιησούς Χριστός:

    Κάποιοι Αμερικανοί ερευνητές υποστήριξαν ότι ο Χριστός και οι απόστολοι δεν αποκλείεται να χρησιμοποιούσαν λάδι από κάνναβη για να θεραπεύσουν τους παραλυτικούς. Λένε ακόμη πως το λάδι που χρησιμοποιόταν στις εκκλησίες κατά τους πρώτους αποστολικούς χρόνους, περιείχε ένα εκχύλισμα κάνναβης, το οποίο είναι γνωστό ως «κανέχ-μπόσεμ». Και υποστηρίζουν ότι αυτό το εκχύλισμα, το οποίο απορροφάται από το σώμα με την επάλειψη, ήταν ίσως εκείνο που βοηθούσε στη θεραπεία ανθρώπων με κινητικά και ψυχικά προβλήματα.

    Οι απόψεις αυτές έκαναν την εμφάνισή τους σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό «High Times». Το άρθρο δεν απορρίπτει τη θεοπνευστία των βιβλικών κειμένων, αλλά εξετάζει το ενδεχόμενο οι πρώτοι χριστιανοί να χρησιμοποιούσαν ουσίες οι οποίες είχαν φαρμακευτική δράση. Επίσης δεν αποκλείει τον ρόλο που έπαιζε η πίστη στον Χριστό.

    Ένας απ’ αυτούς τους ερευνητές, ο Κρις Μπένετ, λέει ότι εκείνη την εποχή η κάνναβη χρησιμοποιόταν ευρύτατα για θεραπευτικούς σκοπούς, ακόμη και κατά της επιληψίας, κάτι που αποδεικνύεται κι από την αρχαιολογική έρευνα. Επισημαίνει μάλιστα, ότι εκείνη την εποχή, το να θεραπεύει κανείς έστω και με τη βοήθεια βοτάνων, θεωρείτο εξορκισμός ή θαύμα.

    Αυτά λένε οι ερευνητές.

 Προσωπικά δεν μου πάει καλά να προσπαθώ να αναλύω ή να ερμηνεύω τα θαύματα της Βίβλου με επιστημονικούς όρους. Πολλοί αρέσκονται σ’ αυτό, χωρίς να απορρίπτουν τη θεοπνευστία της Γραφής. Έτσι προσπαθούν να εξηγήσουν το πώς άνοιξε η Ερυθρά Θάλασσα, λέγοντας πως έπνευσαν ισχυρότατα ρεύματα αέρος που χώρισαν τα νερά στα δύο, κ.ο.κ. Ακόμα και έτσι όμως να συνέβη και να επέδρασαν νορμάλ φυσικοί κανόνες, πάλι για θαύμα πρόκειται, αφού συνέβη τη στιγμή ακριβώς που όλα αυτά χρειάζονταν για να δείξει ο Θεός τη δύναμή του ή για να ευεργετηθούν οι άνθρωποι του Θεού, που στηρίζονταν και έδειχναν την πίστη τους σ’ αυτόν.

    Αναρωτιέται κανείς όμως, γιατί να μην αφήσουμε την ψυχή μας ν’ ακουμπήσει στη βιβλική περιγραφή, και να δεχτούμε το θαύμα όπως ακριβώς ήταν, δηλαδή μια αναστολή των φυσικών νόμων, την ώρα που ο Θεός έκρινε, ή ανταποκρινόμενος στην επίκληση των πιστών του για θεραπεία ή για ο,τιδήποτε άλλο. Ποια μαντζούνια ή λάδια, για παράδειγμα, χρησιμοποίησε ο Χριστός για να πολλαπλασιάσει τους πέντε άρτους και τα δυο ψαράκια; Ποιος φυσικός νόμος λειτούργησε για να περπατήσει ο Πέτρος στα κύματα, αν δεν ήταν η κατάργηση για λίγα λεπτά της βαρύτητας, για κάποιον συγκεκριμένο σκοπό;

    Αλλά και για να πάρουμε το θέμα των θεραπειών, με το οποίο καταπιάνονται οι σύγχρονοι ερευνητές, που προαναφέραμε, το κλειδί όλων των θαυμάτων, πιστεύω, είναι αυτό που είπε ο Κύριος, όταν σε μια υπέρτατη πράξη εμπιστοσύνης και εσώτερης εκζήτησης ψυχής τον άγγιξε εκείνη η αιμορροούσα μέσα στον συνωστισμό, η οποία και θεραπεύτηκε αμέσως (Λουκάς 8,43-48). Ο Ιησούς σταμάτησε και ρωτούσε ποιος τον άγγιξε. Οι μαθητές του τον αποπήραν, κι ο Πέτρος του είπε:

– Εδώ τόσος κόσμος σε στριμώχνει, Διδάσκαλε, κι εσύ ρωτάς ποιος σε

άγγιξε;

Ο Κύριος όμως απάντησε:

– Κάποιος με άγγιξε, γιατί εγώ ένιωσα μια δύναμη να βγαίνει από μένα.

 Πώς έκανε τα θαύματά του ο Χριστός; Τα έκανε με τον ίδιο τρόπο που δίδασκε: «Ως έχων εξουσίαν». Εξουσία επάνω στις δαιμονικές δυνάμεις, εξουσία πάνω στις δυνάμεις της φθοράς του ανθρώπινου σώματος, εξουσία επάνω στα στοιχεία της φύσεως, εξουσία πάνω στον θάνατο.

    Το υπέρτατο θαύμα του όμως, που με την ανάστασή του μπορεί να το επιτελέσει στου καθένα μας τη ζωή, είναι η απαλλαγή μας από το μεγάλο βάρος των αμαρτιών μας, και η εμφύτευση μέσα μας μιας καινούριας ζωής. Ο Χριστός μπορεί να σε απαλλάξει από το βάρος της ενοχής για την αμαρτία σου, αν του το ζητήσεις ειλικρινά και με πίστη. Μπορεί να βάλει μέσα σου μια άλλη καρδιά που να καταδικάζει την αμαρτία και ν’ αποζητάει την άμεση επαφή και την ενότητα με τον Θεό δια του Χριστού.

    Πρόκειται όχι για μια απλή, πρόσκαιρη θεραπεία ή ο,τιδήποτε άλλο, αλλά για μια αιώνια αλλαγή που φέρνει ο Χριστός στη ζωή εκείνου που μετανοεί, σαν τον ταπεινό τελώνη της παραβολής, και ζητάει το έλεος του Θεού.

    Πρόκειται για ένα θαύμα, που δεν έχει ανάγκη το λάδι της κάνναβης για να επιτελεσθεί, παρά μόνο την πίστη του ανθρώπου και την ανεπιφύλακτη παράδοσή του στον Χριστό.